حسین ذوالفقاری، معاون امنیتی-انتظامی وزارت کشور در گفتگو با خبرگزاری ایلنا ادعا کرد که هیچ کس “صرفاً به دلیل تجمع” بازداشت نمیشود، مگر آنکه اقدامی غیرقانونی انجام داده باشد.
ذوالفقاری به این خبرگزاری گفت: “کسی در جریان تجمعات صنفی و صرفاً به دلیل تجمع بازداشت نشده است. اگر فکر می‌کنید موردی به این دلیل بازداشت شده اطلاع دهید. مطمئن باشید کسی صرفاً به دلیل تجمع و بیان مشکلاتش بازداشت و زندانی نمیشود؛ مگر آنکه در جریان تجمع، فرد یا افرادی به انجام اقدامات غیرقانونی نیز دست زده باشند.” او اضافه کرد: “ما روزانه از این قبیل تجمعات صنفی بسیار داریم. هم‌اکنون در مکان‌های مختلف سخنرانی‌های زیادی می‌شود٬ اما برخوردی صورت نمی‌گیرد. زمانی حوزه امنیتی و انتظامی به مسئله وارد می‌شود که یک مشکل امنیتی در حال وقوع باشد.”
سخنان معاون امنیتی-انتظامی وزارت کشور در حالی بیان شده است که در مقابل تجمع‌های بدون مجوز رویه‌ای کاملا دوگانه درپیش گرفته می‌شود. تجمع‌های بدون مجوزی که گروه‌های راستگرای تندرو در اعتراض به مسائلی از قبیل حجاب یا پرونده هسته‌ای و موارد مشابه برگزار می‌کنند، بدون هیچ برخوردی از سوی نیروی انتظامی و حتی با حمایت آنها برگزار می‌شود. سال گذشته هم انصار حزب‌الله تهران اعتراف کرده بود که برنامه‌های بدون مجوز این گروه با هماهنگی کامل پلیس امنیت و همراهی آنان صورت می‌گیرد. سال گذشته و در زمانی که انصارحزب الله تهران تلاش می کرد گشت‌های موتوری خود را برای کنترل بدحجابی فعال کند، مسئولان دولتی خواستار اخذ مجوزهای قانونی از طرف این گروه شده بودند، اما رئیس انصار حزب الله ضمن تاکید بر آنکه “برای انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر” نیازی به اخذ مجوز ندارد، تاکید کرده بود: “برادران پلیس امنیت نیروی انتظامی در جریان کم و کیف برنامه قرار داشته و این ارتباط و هماهنگی مستمر خواهد بود.”
“برادران پلیس امنیت نیروی انتظامی” در همه موارد مشابه دیگر نیز هیچگاه برخوردی با تجمع‌های بدون مجوز این جریانها و متحدان راستگرای آن نداشته‌اند. ازاین جهت ادعای معاون امنیتی-انتظامی وزارت کشور حداقل در مورد گروه‌های هوادار آیت‌الله خامنه‌ای صادق است.
با اینهمه چنانچه در جمهوری اسلامی به امری بدیهی تبدیل شده، برخورد با منتقدان سیاسی و حتی گروه‌های صنفی غیروابسته به حکومت برخوردی امنیتی و سرکوبگرانه بوده است.
تقریبا هیچ تجمع کارگری بزرگی را نمی‌توان یافت که یک یا چند تن از کارگرانی که رهبری دیگر کارگران را بر عهده دارند دستگیر نشده باشند.
تنها برای یک نمونه باید به اعتراض‌ها و تجمع‌های صنفی کارگران کارخانه لوله و نورد صفا در ساوه اشاره کرد. بر اساس گزارش منتشر شده در خبرگزاری ایلنا “در جریان این اعتراض صنفی 35 روزه دو نفر از فعالان صنفی کارگری نیز بصورت جداگانه بازداشت شدند که در نهایت بازداشت هر دو نفر تا تاریخ ۲۰ خرداد ماه ادامه یافت. نخسیتن بازداشت در روز ۲۶ اردیبهشت ماه اتفاق افتاد در این روز آقای «شاپور احسانی راد» از کارگران سابق کارخانه پروفیل ساوه به اتهام آنچه که تحریک کارگران لوله صف بازداشت شد و در سپس در روز سوم خردادماه (هشت روز بعد) آقای جعفر عظیم زاده از از فعالان صنفی کارگری نیز که به همراه خانواده آقای احسانی به دادگستری ساوه مراجعه کرده بود بازداشت می‌شود.”
ماجرای برخورد با تجمع صنفی معلمان در مقابل مجلس نیز که چند روز پیش اتفاق افتاد آنقدر غیرمنتظره بود که حتی اعتراض برخی نمایندگان مجلس را نیز برانگیخت. در این تجمع هم تعداد زیادی از معلم ها ضرب و شتم و گروهی نیز بازداشت شدند. همان روز حسینعلی امیری سخنگوی وزارت کشور گفته بود: “نیروی انتظامی تعدادی از افراد را دستگیر کرد اما آنها چند ساعتی مهمان نیروی انتظامی بوده‌اند و با ناهار از آنها پذیرایی شده و آزاد شده‌اند. البته سه چهار نفر که می‌خواستند سمت و سوی امنیتی به این تجمع صنفی بدهند را برای بررسی بیشتر نگه داشتند.”
“مهمانی نیروی انتظامی” برای برخی معلمان آنقدر طولانی شد که غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی یکی از نمایندگان مجلس طی تذکری شفاهی در صحن علنی مجلس گفت: “آنچه شایسته معلمان است تحقق نیافته اما با توجه به قول مساعدت آقای ابوترابی‌فرد باید با عوامل هتک حرمت معلمان در ۳۱ تیرماه برخورد کرد و باید ترتیبی اتخاذ شود که معلمان آزاد شوند و حرمت آنها حفظ شود.”
در نمونه‌ای دیگر از برخورد سرکوبگرانه با تجمع‌های صنفی، باید به ماجرای گروهی از کشاورزان معترض اصفهانی که در اعتراض به خشکسالی و حق آبه خود تجمع کرده بودند اشاره کرد که در نهایت با برخورد نیروی انتظامی تعداد زیادی از آنان مصدوم شدند و حتی در نهایت با حکم دیوان عالی قرار شد که دیه ۱۲۹ نفر از آسیب‌دیدگان پرداخت شود.
با این اوصاف به نظر می‌رسد که اظهارات معاون امنیتی-انتظامی وزارت کشور و ادعای این که هیچ کس “صرفاً به دلیل تجمع” بازداشت نمیشود، مربوط به بخشی از عوامل حکومت است که تنها با اشاره “مسئولان عالی نظام” و بصورت خودجوش تجمع می‌کنند. این “فرهنگ ویژه در جمهوری اسلامی” را حتی مسئولان کشورهای خارجی هم دریافته و فهمیده‌اند که در حاکمیت ولایت فقیه، اساسا چیزی خارج از اراده “نظام” محقق نمیشود.
چند سال پیش و پس از حمله “خود جوش” به سفارت انگلیس در تهران، سفیر انگلستان گفته بود: “ایران از آن دست کشورهایی نیست که گروهی بصورت خودجوش تظاهرات و بعد به سفارتی خارجی حمله کنند. این نوع حرکت تنها با رضایت و حمایت حکومت صورت می گیرد. چندین دلیل هست و حالا که به گذشته نگاه می کنیم، می‌بینیم کاملا روشن است که این (حمله) تحت حمایت حکومت بوده است.”
