فاطمه حقیقت جو نماینده سابق مجلس در نامه ای خطاب به علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی با یادآوی اجماعی که علیه ایران در دنیا ایجاد شده، حادثه ای که علیه عراق صدام هم اتفاق نیفتاد، از وی خواسته از سمت خود استعفا دهد و مسوولیت پرونده هسته ای را به کسانی بسپارد که با درایت بتوانند کشور را از وضعیت وخیم فعلی خارج کنند.
نامه نماینده جنبش دانشجوئی در مجلس ششم دو روز بعد از آن نوشته شده که علی لاریجانی از خانم حقیقت جو و محسن سازگارا به عنوان کسانی یاد کرد که به آمریکا رفته و با دادن سیگنال هائی اعضای شورای امنیت را به صدور قطعنامه های علیه جمهوری اسلامی تشویق کرده اند.
متن نامه
متن نامه دکتر حقیقت جو که اینک در دانشگاه هاروارد به عنوان پژوهشگر مشغول به کارست چنین است:
آقای علی لاریجانی
در روز آن لاین خواندم که مرا متهم به آن کرده اید که مسوولان کشورهای دیگر [لابد مقصودتان ایالات متحده آمریکاست] را تشویق به امضای قطعنامه تحریم علیه جمهوری اسلامی کرده ام. این پاسخ من است به گفته های ناروای شما.
در دو سالی که به عنوان پژوهشگر در دانشگاه های ایالات متحده حضور دارم، نه از ترس تهمت امثال شما بلکه از سر اعتقادات و باورهای خود همه جا در سخنرانی ها و نوشته های شخصی و با فعالیت های گروهی همراه با دیگر دانشگاهیان و ایرانیان، با تحریم ایران بدان جهت مخالفت کرده ام که مردم عزیز کشور را به زحمت می اندازد. بنابراین چنین تهمتی به من نمی چسبد و می توانید این را از دستگاه اطلاعاتی تان بپرسید. گرجه به به باور من از آن بی خبر نیستید و مشکل شما جای دیگرست.
آقای لاریجانی شما به عنوان دبیر منصوب شورای عالی امنیت ملی و مسوول پرونده هسته ای ایران، بر اساس توهم واهی “در غلطان و اب نبات” همرای با رییس جمهور محمود احمدی نژاد، کشور را به مخاطره انداخته اید که حاصلش تا امروز زیان های بسیار و از جمله دو قطعنامه ای است که در شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق ارای علیه جمهوری اسلامی صادر شده است. اجماعی که جامعه جهانی بر سر عراق هم قبل از حمله نظامی به آن کشور به دست نیاورده بود.
شما به عنوان مسوول مستقیم ایجاد این خطر بزرگ برای مردم ایران و تمامیت ارضی ایران، باید هر چه زودتر استعفا دهید و از مردم ایران علنا عذرخواهی کنید. این رفتار گرچه دیرهنگام اما مسوولانه ای خواهد بود که به منزله اعتذار شما شاید از جانب مردم پذیرفته شود. تحلیل های واهی از جمله متهم دانستن امثال من به دادن سینگنال به کشورهای دیگر مشکلی از شما حل نمی کند. کشورهائی که علیه جمهوری اسلامی رای داده اند، معمولا در مجامع جهانی – نه بر اساس خواست و سیگنال این و آن – بلکه بر اساس مصالح کشورشان رائی می دهند که حاصل خردجمعی اتاق های فکر و مراکز کارشناسی آن هاست. درست برخلاف جمهوری اسلامی که به کار گرفتن ارای کارشناسان در آن گوئیا حرام است، و تنها بر اساس تفکرات سنتی و عقب افتاده معدودی همفکر، در مسائل مهم تصمیم گیری می شود.
اما اگر نظرتان از نام آوری از فاطمه حقیقت جو، اشاره به مخالفت من با سیاست هسته ای و اصولا سیاست خارجی نسنجیده و هیجان زده و بی برنامه دولت آقای احمدی نژادست، به خطا نرفته اید. من بارها، علنی و از طریق گفتگو با دولتمردان فعلی و سابق جمهوری اسلامی خطرات گفتارهای نسنجیده رییس دولت و رفتار خطرافرین شما به عنوان مسوول پرونده هسته ای را پیش بینی و یادآوری کرده ام. به عنوان یک ایرانی خواهان ابادی و ازادی کشورمان هستم، نمی توانم با تحریم و مداخله نظامی خارجیان در ایران موافق باشم. همچنان که نمی توانم با سیاست دولت متبوع شما که مجری مطیعش هستید موافقتی داشته باشم.
با فرافکنی و زدن تهمت های ناروا به دیگران بار مسوولیت شما کاسته نمی شود. پیشنهاد مشخصم این است که با استعفای فوری و سپردن پرونده هسته ای به عقلائی که رفتار سنجیده تری دارند، کشور را از خطر نجات داده، دست کم به وظیفه شرعی خود عمل کنید.