یک سردار میگوید سپاه در اقتصاد به دنبال سود نیست.حجازی، فرمانده سابق بسیج میگوید برخی در پی القا این بودند که سپاه سال گذشته از یک کاندیدا حمایت کرده است. سخنان سرداری دیگر به نام مشفق خلاف این را نشان می دهد. حجازی سپاه را رقیب شل وشرکتهای بزرگ در عرصه نفت می نامد اما واقعیت نشان میدهد که شرکت شل از مشارکت در صنعت نفت ایران انصراف داد وبعد خاتم الانبیا جایگزین آن شد. ولی سردار در مورد این نکات مورد سئوال قرار نمی گیرد زیرا با روزنامه جوان مصاحبه کرده که از ارگان های نزدیک به سپاه است.
حجازی در ابتدای صحبت خود گفته است: “ایفای نقش مقتدرانه سپاه در فتنه سال گذشته، با ذهنیت‌سازی‌هایی از سوی ضد انقلاب همراه بود. اگر خدای نکرده سپاه در مواجهه با این فتنه موفق نمی‌شد، آنها این‌گونه القا می‌کردند که سپاه ناتوان است. وقتی هم که وظیفه ذاتی‌اش را انجام داد و توانایی خود را به اثبات رساند، به دستاویز دیگری متشبث شدند. آنها درصددند این گونه به مردم القا کنند که در این کشور، همه چیز دست سپاه است و نظامیان بر همه مقدرات مردم مسلط شده‌اند تا به این‌ترتیب تمام مشکلات و ناکامی‌های درون کشور را به سپاه منتسب کنند.”
سپاه نمی تواند در همه امور دخالت کند
فرمانده سابق بسیج ادامه داده: “سپاه پاسداران با وظایف قانونی و مقدوراتی که در اختیار دارد، نمی‌تواند در همه امور دخالت داشته باشد، ولی در حدودی که بحث دفاع از انقلاب و دستاوردهای آن است، به‌طور طبیعی حضور و دخالت دارد و به وظایفش عمل میکند. درباره نقش اقتصادی یا سیاسی سپاه، بزرگنمایی می‌شود. اینها از عصبانیت دشمنان نشأت می‌گیرد. به هرحال قانون سپاه و مقرراتی که شورای امنیت ملی و فرمانده معظم کل قوا تصویب می‌کنند، مبنای اقدامات سپاه و همه آنها قابل بازخوانی و بررسی قانونی است.”
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفته است: “اگر سپاه اجرای بخشی از پروژههای مهم اقتصادی را هم پذیرفته باشد، خلاف قانون نیست، چون برحسب قانون می‌تواند در بازسازی کشور هم مشارکت داشته باشد، اما سؤال اینجاست که مگر عملاً چقدر از این پروژه‌ها و تعهدات به عهده سپاه است که زمینه‌ساز این ذهنیت‌ها شده است؟”
در ادامه: “اگر بخواهیم نسبت بگیریم، شاید سهم سپاه در جمیع فعالیت‌های اقتصادی دولت، دو سه درصد بیشتر نشود. هر کس به دفترچه بودجه سالانه مراجعه کند و بخش درآمد و هزینه را مطالعه کند، در آنجا کاملاً مشخص است که اجرای چه پروژه‌هایی و تا چه میزان به عهده سپاه است و چه مقدار را باید به خزانه بریزد یا دریافت کند. طبقه‌بندی هم ندارد و هر کسی که مراجعه کند می‌تواند قانون بودجه را مطالعه کند”.
و: “سپاه منفعت سازمانی هم از این حرکت‌ها نمی‌برد. در حقیقت وقتی سپاه پروژه‌ای را اجرا میکند، پولی را که از دولت می‌گیرد، صرف آن پروژه میکند. ممکن است چند درصد سودی هم در اینجا داشته باشد که معمولاً به دلیل تأخیر در اجرای پروژه‌ها و انتظارات دولت از سپاه برای ارزان‌تر تمام کردن پروژه‌ها، سودی که به سپاه میدهد حتی از بخش خصوصی هم کمتر است. “
این سردار در سخنان خود البته هیچ اشاره ای به انتظارات دولت از سپاه نمی کند و این را نیز مورد توچه قرار نمی دهد که سپاه چه نقشی در ورشکستگی صنایع ایران داشته است. این در حالیست که سایت کلمه چندی پیش گزارش داده بود “شرکتهای مهندسی ناموران و سازه بدلیل زیان مالی در صدد اخراج ۵۵۰ نفر از پرسنل مهندسی تا پایان سال هستند.” بنابر این گزارش، “بدنبال سیاستهای غلط دولت نهم و دهم در جذب سرمایه های خارجی و داخلی و انحصارگرایی شرکت های زیر مجموعه خاتم الانبیا ء در اجرای پروژههای نفتی، شرکت های مهندسی سازه و ناموران بعنوان دو شرکت بزرگ طراحی و مهندسی و با سابقه در ایران بدلیل عدم پرداخت بدهی شان از طرف کارفرماهای دولتی و عدم وجود پروژه فعال جدید در صنعت نفت و گاز کشورجهت عقد قرارداد در آستانه زیان مالی و ورشکستگی قرار گرفته اند. بنابراین این دو شرکت با داشتن چندین هزار پرسنل مهندسی و فنی جهت کاهش زیان خود شروع به عدم تمدید قرار داد پرسنلی عده ای از کارشناسان خود با اعلام قبلی نموده است و در مرحله اول شرکت ناموران ۱۵۰ نفر و شرکت سازه ۴۰۰ نفر را در معرض اخراج در پایان سال قرار داده است.”
رقابت شل با سپاه ؟
حجازی در بخش دیگری از صحبت هایش می گوید: “اگر سپاه و شرکت شل در پروژه‌ای رقابت کنند و سپاه موفق شود که آن پروژه را بگیرد، چرا بعضی‌ها عصبانی می‌شوند؟ این جای سؤال دارد که چرا اگر به شرکت شل برسد، صدایتان در‌نمی‌آید، اما اگر به بخش داخلی داده شود، اعتراض می‌کنید؟ کاملاً معلوم است که جهت‌گیری‌ها به دلیل دلسوزی برای منافع کشور نیست و دلایل دیگری دارد.”
داستان رقابتی که سردار حجازی از آن سخن میگوید به پارسال برمیگردد. محمود احمدی نژاد در 2 اسفند 1388 در سخنانش خطاب به فرماندهان و مدیران “قُرب” از آنان خواست خود را برای “ورود به فعالیت های بالا دستی نفت و گاز و تأمین نیاز داخلی کشور” آماده کنند. متعاقب آن در 24 اسفند وزارت نفت قرارداد 850 میلیون دلاری پروژۀ سه خط لوله نفتی را با “قرب” امضا کرد . در گام بعدی 6 ماهِ بعد، پس از آنکه شرکت های ترکیه ای انصراف خود را از اجرای سه پروژه پارس جنوبی (19، 20، 21) اعلام کردند، این پروژۀ 7 میلیارد دلاری بدون ورود در هیچ مناقصه ای در اختیار قرارگاه “قرب” قرار گرفت. در 23 اردیبهشت 89 هم سردار قاسمی به رئیس مجلس شورای اسلامی گفت سپاه پاسداران جایگزین شرکت های شل و توتال در پارس جنوبی می شود ـ همان چیزی که سردار حجازی از آن به عنوان رقابت یاد میکند ـ علی لاریجانی نیز “قرب” را “الگوی سازندگی” خواند. در واقع شرکت شل ورپسول از حضور در فاز 13پارس جنوبی انصراف دادند ودر 14 خرداد، وزارت نفت این پروژۀ 5 میلیارد دلاری را، باز هم با ترک تشریفات مناقصه، در اختیار کنسرسیوم خاتم الانبیا گذاشت.
حجازی یا مشفق کدام سپاهی ترند؟
سردار حجازی در ادامه می افزاید: “در فتنه سال گذشته، دشمن این طور القا می‌کرد که سپاه به‌طور غیرمستقیم درصدد حمایت از یکی از کاندیداهاست، به دلیل اینکه در دوره مسئولیت این شخصیت، دست سپاه بیش از پیش در عرصه سیاست و اقتصاد باز شد و لذا دخالت پررنگ و مستمر سپاه در انتخابات به خاطر منافع مالی و اقتصادی خود این نهاد است، چون اگر دولتی مثل دولت خاتمی روی کار بیاید، حیطه قدرت و دخالت سپاه مجدداً محدود خواهد شد و اینها جنگ بر سر منافع سیاسی و اقتصادی سپاه است.”
این در حالیست که در سخنرانی سردارمشفق، معاون قرارگاه ثارالله سپاه که در آبان 88 ایراد شدصراحتا آمده که سپاه با کنترل ومحدودسازی وفعالیت اطلاعاتی ممنوعیت ها ومحدودیتهایی رابر رقبای اصلاح طلب احمدی نژاد اعمال کرد. سردارمشفق که سخنانش هیچ گاه از سوی هیچ کس وهیچ سازمانی تکذیب نشد به صراحت میگوید “خط احمدی نژاد خط انقلاب است وما موظف بودیم که این خط را پاسبانی کنیم.”
این گفته های مشفق باعث شد هفت تن از اصلاح طلبان که تجربه زندان بعد از انتخابات رانیزدارنداز مشفق شکایت کنند وخواستار ابطال انتخابات شوند. اما نه تنها دستگاه قضایی این شکایت را نادیده گرفته که شاکیان نیز مجددا به زندان بازگردانده شده اند.
هشت میلیارد دلار مخابرات حرف غلطی است
در ادامه این سردار به معامله پرازابهام مخابرات که حتی شورای رقابت اصل 44 نیز آن را تایید نکرد می پردازد: “اینکه نصف یا بیش از نصف سهام مخابرات را سپاه خریده است، اساساً حرف غلطی است و مبنای درستی ندارد. برای این کار کنسرسیومی وجود دارد که از تشکل‌های مختلفی تشکیل شده است. یکی از اجزای آن کنسرسیوم، بنیاد تعاون سپاه است که متعلق به بخش دولتی سپاه نیست، بلکه جایی است که برای ارائه خدمات به اعضا و کارکنان سپاه، فعالیت‌های اقتصادی میکند و یک نهاد دولتی یا نظامی نیست، مثل سازمان‌های بازنشستگی. سازمان تأمین اجتماعی در بسیاری از جاها صاحب سهم است، لیکن سازمان تأمین اجتماعی به معنای دولت نیست، بلکه در حقیقت سازمان بازنشستگی است که منابع مالی را از آنها جمع‌آوری و در یک کار اقتصادی وارد میکند. بنیاد تعاون سپاه هم در واقع جایی است که پاسداران سپرده‌های خود را در اختیار آن قرار می‌دهند تا بنیاد تعاون سپاه به نیابت از آنها در بخش‌های اقتصادی سرمایه‌گذاری کند. این تعاونی هم بخش محدودی از آن کنسرسیومی است که آمده و این خرید را انجام داده است. همان موقع هم مسئولان کنسرسیوم آمدند و توضیح دادند که ما از جاهای مختلف هستیم و مجموعه این گروه رفته و این خرید را انجام داده، بنابراین اصل خبر صحت ندارد و آن بخشی هم که صحت دارد، مربوط به بنیاد تعاون سپاه است که یک تشکیلات غیرنظامی است.”
اما قضیه چیست؟در5 مهر 88 در بزرگترین معامله تاریخ بورس ایران، پنجاه درصد شرکت مخابرات ایران به ارزش حدود هشت میلیارد دلار به چند شرکت وابسته به سپاه پاسداران فروخته شد. کنسرسیوم “توسعه اعتماد مبین” خریدار سهام شرکت مخابرات، از سه شرکت تشکیل شده است. شرکت های سرمایه گذاری “توسعه اعتماد” و “شهریار مهستان” که از شرکت های زیر مجموعه بنیاد تعاون سپاه هستند و شرکت “گسترش الکترونیک مبین ایران” که از شرکت های زیر مجموعه ستاد اجرایی فرمان امام است. کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین در حالی توانست سهام شرکت مخابرات را از آن خود کند که ساعاتی پیش از انجام معامله، رقیبش، گروه “پیشگامان کویر یزد” به دلیل نداشتن “صلاحیت امنیتی” از سوی سازمان خصوصی سازی از رقابت کنار گذاشته شده بود. فروش سهام شرکت مخابرات بزرگترین معامله در تاریخ 41 ساله بورس تهران است که بنابر گزارشها معامله آن نیم ساعت بیشتر طول نکشید. ارزش سهام عرضه شده مخابرات حدود هشت هزار میلیارد تومان (هشت میلیارد دلار) بوده است. این معامله هنوز با ابهامات فروانی مواجه است؛ چرا که در مناقصه ی شرکت مخابرات هم در لحظات آخر، رقیب اصلی سپاه به “دلایل امنیتی” کنار گذاشته شد و حتی وزیر اقتصاد نیز آن را تایید کرد. تنها چند ماه پس از این معامله ی تاریخی، رییس کنسرسیوم خریدار بسته سهام مخابرات ، مجید سلیمان پور و همسرش به دلیل نشت گاز در خانه ی شان کشته شدند. هرچند بسیاری از مردم به دلیل اعلام شده ی مرگ آن دو با بدبینی نگاه می کنند.
