فاصله گرفتن از ایران

نویسنده

» گزارش ال پائیس از برزیل

خوان آریاس

 

دیلما روسف، رییس جمهور برزیل، درحالی که از رهیافت های اقتصادی سلف خود، لولا داسیلوا، پیروی می کند، تغییرات بسیاری در سیاست خارجی خود ایجاد کرده که از جمله اولین آن ها، تغییر سیاست رفاقت با جمهوری اسلامی است.

پس از روی کار آمدن رییس جمهور جدید و آنتونیو پاتریوتا، وزیر خارجه، روابط برزیل با واشنگتن و سازمان ملل که در سال آخر صدارت لولا داسیلوا تا حدودی تیره شده بود، متحول شده است. ماریا دوروساریو، وزیر جدید حقوق بشر برزیل، در سازمان ملل اعلام کرد که برزیل هرگونه نقض حقوق بشر در کلیه کشورهای دیکتاتور را محکوم می کند.

روساریو روز دوشنبه در شانزدهمین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو اظهار داشت: “هیچ دولتی با زور و خشونت نمی تواند دوام بیاورد. هیچ رهبری نمی تواند با تبعید کردن، تبعیض قائل شدن، و ایجاد بیکاری و فقر به بقای خود ادامه دهد. مردم هیچ کشوری در برابر نقض حقوق بشر خاموش نخواهند نشست. گرفتن زندگی هر شخص به مانند گرفتن زندگی کل بشریت است.”

روزنامه اگلوبو روز گذشته نوشت: “ما تلاش کردیم از تظاهرات اعتراض آمیز مردمی در کشورهایی مانند تونس، لیبی و مصر که سران خود را به چالش کشیدند حمایت کنیم.”

وزیر حقوق بشر برزیل که به شدت از تمامی حکومت های دیکتاتوری انتقاد کرد در ادامه افزود: “برزیل مایل است خواسته های تظاهرکنندگان در گفتمان های سیاسی وارد شود.” روساریو اظهار داشت: “برزیل یک حکومت دیکتاتوری را شکست داد و اکنون دموکراسی در کشور حکمفرماست. این مبارزه بدون هزینه نبوده است و ما امروز مدیون کسانی هستیم که جان خود را در این راه از دست دادند.”

تغییرات کنونی در سیاست برزیل با مواضع داسیلوا رییس جمهور سابق متفاوت است. او مایل بود با حکومت های دیکتاتور به مذاکره بنشیند و همواره مخالف تحریم ها و مجازات ها علیه این گونه کشورها بود. به نظر او، تحریم ها بر طبقه فقیر جامعه اثر می گذارد. لولا همچنین از مواضع کشورهایی مانند ایران دفاع می کرد و به فرهنگ، آداب و رسوم و قوانین آن کشورها احترام می گذاشت و معتقد بود که اگر غیر از این باشد هرج و مرج می شود.

البته امروز این هرج و مرج برای همه قابل رؤیت است. تحلیلگران سیاست بین المللی می گویند که دیپلماسی این هرج و مرج را ایجاد نکرده ، بلکه این مردم سرکوب شده هستند که در دفاع از آزادی و حقوق اولیه خود قیام کرده اند.

دوستان لولا می گویند که او نسبت به ایجاد تحول در سیاست خارجی که اکنون توسط روسف انجام شده، گوش شنوا نداشت. جیلبرتو کاروایو، رییس سابق کابینه او که امروز از وزرای دولت روسف است، می گوید: “اگر روسف موفق شود، این یک پیروزی برای لولا خواهد بود و اگر موفق نشود، او برای سال ۲۰۱۴ در نیمکت ذخیره ها نشسته است.”

به گفته برخی تحلیلگران، لولا که مسؤولان و کارداران برخی کشورها مانند ایران و مصر را با عنوان “دوست و رفیق” خطاب می کرد، شاید معتقد بود که شرایط بین المللی عوض شده و اینکه جانشین او حق دارد مسیر سیاست خارجی برزیل را عوض کند.

منبع: ال پائیس، ۲ مارس