گپ

نویسنده
میترا سلطانی

پیام رهنم

 

هنرمندان تئاتر وسینمای ایران به دو پاسخ “روز” جواب داده اند:

هنرمندان سینما و تئاتر ایران

شرکت در سرنوشت ایران

با نزدیک شدن به دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران این روزها شور وهیجانی مثال زدنی درمیان مردم درتهران و شهرستان ها رواج پیداکرده است.از یک سو جوانان بااشتیاق داغ خود پلاکاردها و بروشورهای کاندیدای مورد نظر خود راباشعروشعارهای رنگارنگ درخیابان ها و ترافیک های تمام نشدنی تهران پخش و تبلیغ می کنند و از طرفی دیگرهنرمندان و روشنفکران به بیان عقاید و نظرات با تریبون های مختلف می پردازند.دراین میان رقابت میرحسین موسوی و محمود احمدی نژاد بیش از دو کاندیدای دیگر خود نمایی می کندتا عمده تمرکز جامعه برروی این دو رقیب از دو حزب مخالف یکدیگر باشد.رقابتی سبزوسفید.رقابتی که درپایان یک سو غم وشکست و در سوی دیگر جشن و پیروزی است.

 

بهاره رهنما: دولت مشکل ساز

درتمام سال هایی که به عنوان فردی از اجتماع توانسته ام درانتخابات کشور شرکت داشته باشم این کار را انجام داده ام و یکی از افتخارات من آن است که درسرنوشت خاک پاک ایران زمین حتی با یک رای تاثیر گذاشته ام و اعتقاد دارم که همان یک رای من هم در صندوق های انتخاباتی و انتخاب تیپ مدیریتی کشور دربردارنده تاثیرات بسیاری بوده است.من وهمسرم همواره در انتخابات شرکت می کنیم.این شرکت هم با مطالعه دقیق کاندیداهای موردنظر اتفاق می افتد.بحث سابقه وشناخت ذهنیت ها وچگونگی تبدیل ذهنیت به عملکردها برایم به عنوان یک شهروند بسیار مهم است.

عمده ترین مشکلات هنرمندان ما امروزه رفع وحل مسائل اقتصاد فرهنگی است.کشور ما دارای سوژه های بسیار زیادی برای هنرمندان است که می توان آنها را به عنوان دردهای اجتماعی -انسانی مطرح و بزرگ نمایی کرد.دربرابر این ها ایستادگی کردن بسیار طاقت فرسا و البته دلچسب است.باید زمینه هایی برای آزادی فکر وذهن هنرمندان به وجود بیاید تا بتوانند جامعه را زیر میکروسکوپ قرار دهند نه اینکه دولت خود باعث مشکل تراشی وهنجارشکنی شود.می خواهم اعلام کنم و دوست دارم شما هم چاپ کنید که رای من وهمسرم قطعا به “میرحسین موسوی” است.

قطب الدین صادقی: سیاست های غلط دولت نهم

به ندرت در مباحث انتخاباتی شرکت کرده ام اما این بار به دلیل خطراتی که برای کشور به وجود آمده و غالبا تهدید ها وجودداشته و یا طراحی شده است تصمیم گرفته ام که به هرنحوی دراین دوره انتخابات حضور مستمر داشته باشم.متاسفانه در این چند سال اخیر ظلم وستم فراوانی به فرهنگ وهنر ایران شده است و به عنوان یک ایرانی وظیفه خود می دانم که همگان را تشویق به حضور مستمردر انتخابات کنم.در کلاس ها، دانشگاهها و شهرستان ها تبلیغ و سخنرانی خواهم کرد وبه صراحت موضع خود را اعلام می دارم.بلایی را که دولت نهم با سیاست های غلط و سطحی خودبه فرهنگ وجوانان ایران روا داد در طول تاریخ تقزیبا بی سابقه بوده است.

اقلیت های ما در ایران همواره مورد ستم قرار گرفته اند و ازآنها مثل یک پاسبان ونگهبان مرزهای کشور یاد شده است.اغلب هنرمندان ما ازمیان اقلیت های مذهبی رشد کرده اند و به عنوان هنرمندان یک شکور درخشان ترین آثار را پدیدآورده اند اما در چه زمانی نگاه منصفانه ای به آنها شده است.

 

حامد بهداد: ما هستیم

اول اینکه گاهی اوقات لازم است تا انسان ها در برابر سکوت مقاومت کنند و با ایستادگی در برابر برخی ها حق آشکار و مسلم خود را بازپس گیرند.دوم اینکه در این راه ممکن است اتفاقات زیادی بیفتد.نمی خواهم کلمه “تقلب ” را به عنوان یک مشکل و دردسردرکنار جملاتم بگذارم چون این عنصر همواره د رانتخابات وجوددارد و اگر نباشد اتفاقا عجیب است.به دلیل اینکه به هرحال عده ای که قدرتمند تر از عده دیگری هستند دوست دارند همچنان بالا باشند.بنابراین باید با حضور در عرصه انتخابات سعهی داشت تا درصد این نوع تقلب ها را محدود کرد.

درمورد مشکلات هنرمندان هم چیزی نمی گویم چون اساسا هنرمندان ایرانی در کارهای خود هیچ مشکلی ندارند وهمه چیز حرفه ای پیش می رود.اصلاما هستیم چون حرفه ای هستیم.(می خندد)

 

منوچهرآذری: آزادی واستقلال هنرمندان

من همیشه می گویم که متاسفانه در کشور ما رسم براین شده که درمواقعی که باید به فکر هنرمندان و تامین آنها باشند تا کسانی که کار هنری می کنند در برنامه ها و فعالیت های خود موضع نقادانانه خود را نسبت به مسائل جامعه روشن کنند این اتفاق نمی افتد ودرعوض آنجایی که حرف های هنرمندان به نفع حزب یا گروه خاصی می شود ناگهان شرایط تغییر می کند و هنرمندان عزیزان یک کشور می شوند به سراغ آنها می آیند.اینها خوب نیست و سوء استفاده ها آغاز می شود وفرهیختگان جامعه باید بیدار باشند تا کوچکترین لطمه ای به حیثیت کاری آنها وارد نیاید.اگر قرار براین است که فرد به عنوان یک رای دهنده تاثیر گذار باشد و بداند که نقش او در این طوفان مقطعی حفظ می شود و عقاید و افکار او تحریف نمی شود باید فعالانه باشد و از بودن خود دفاع کند اگرنه ملعبه دست بودن یعنی خودفروشی و هنرمند واقعی با حضور کاذب خود خودزنی نمی کند.

عمده مشکلات هنرمندان ایرانی این است که هنوز نقش و حیطه آنها درمورد مسائل سیاسی مشخص و روشن نیست.این باعث سردرگمی در خلق آثارهم می شود.آزادی بیان و استقلال فکری به عنوان دورکن اصلی باید دربین فرهنگیان تقویت شود وخروجی های آن شناسایی وپرورش پیدا کند.

عسل بدیعی: عدم امنیت شغلی

عده زیادی در کشور وجوددارند که هنرمندان را به عنوان نمونه و سرمشق درنوع فعالیت های سیاسی قرار می دهند.تاثیر هنرمندان د رحضور و یا عدم حضور مردم در صحنه انتخابات بسیار زیاد است وازآنجایی که بخشی از این وظیفه خطیر بر عهده هنرمندان است در این دورها انتخابات تلاش می کنم تا موضع خود را به نحو احسن روشن کنم تا اگراین کار من باعث می شود که حتی یک نفر به پای صندوق رای برود تا سرنوشت خود را تغییر دهد آرامش داشته باشم.

مشکلات هنرمندان عمدتا درنبود امنیت شغلی خلاصه می شود.مشکلی که سال هاست با آن دست و پنجه نرم می کنیم اما تاکنون راهکارهای مناسبی برای حل آن به وجود نیامده است.

 

هادی مرزبان: خوش بینی به انتخابات

امیدوارم در شرکت در انتخابات این دوره به همه ثابت شود که کاندیدایی که رای می آورد برای تحقق شعارهای خود تلاش می کند.این بارخوشبینی عجیبی در بین اهالی هنرو فرهنگ به وجود آمده مبنی براینکه رییس جمهور آینده به وعده های خود عمل می کند.با شرکت در انتخابات می خواهم طعم خوش این اتفاق را شاید برای بار دوم بچشم.

چون خودم را همواره یک تئاتری می دانم می خواهم به نمایندگی از همه تئاتری ها باز هم تاکید کنم که متاسفانه سیل عظیم فارغ التحصیلان تئاتر در ایران در مواجهه با اقتصاد و سالن های نمایشی در کنار هم جور در نمی آید.دولت بعدی حتما باید در باره این داستان اقدامی کند و با تهیه زمین و احداث سالن های بیشتر فرصت به وجود آورده و استعدادها را شناسایی کند.

 

پانته آبهرام: شکاف سیاسی

با وجود تمام محدودیت هایی که موجود است اما خوشبختانه این حق همچنان به شهروندان داده شده است که در انتخابات شرکت کنند یا نه.بنابراین هیچ کس نمی تواند کس دیگری را وادار به حضوردر پای صندوق رای دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری کند.اما من به عنوان کسی که دغدغه کشف و پیشرفت در فرهنگ ایرانی رابه همراه دارم برخود لازم می بینم که برای برخی تغییرات به پای صندوق بروم و قطعا ازانتخابی که خواهم داشت حمایت و تا لحظه آخر پی گیر اوضاع و احوال انتخاب ها خواهم شد.گمان می رود در این دوره انتخاباتی اتفاقات عجیبی خواهد افتاد که فقط صبر است که ما رامنتظرنگاه می دارد.احساس خوبی دارم ومی دانم که هرچه هست مثبت خواهد بود.

عمده نگرانی ها و مشکلات هنرمندان تئاتر دراین روزها وضعیتی است که برای تنها مجموعه تئاتری معتبر تهران به وجود آوردند.ما دیگر مجموعه ای مثل ساختمان تئاتر شهر نخواهیم داشت بنابراین عاجزانه از دولت بعدی تقاضا دارم به جای اینکه یک شکاف دیوار تئاتر شهر را به بحث سیاسی بزرگی تبدیل کنند به فکر تعمیرات اساسی آن باشند.مرحله احداث مترویی که در محوطه تئاترشهر باعث اعتصاب و اعتراض های فراوانی شد نه تنها متوقف نشد بلکه پی گیری هم شد و مراسم افتتاحیه آن همین روزها اتفاق می افتد.

 

محسن حسینی: تردید درحضورانتخاباتی

به راستی هنوز نمی دانم که باید در این انتخابات شرکت کنم یا نه؟هیچ یک از نامزدهای انتخاباتی به هفت پرسش سینماگران ایرانی نه تنها پاسخ نداده اند بلکه کاملا بی توجه هم بوده اند.با این شرایط شک به سراغ انسان می آید که نکند بازهم فریب خورده ای؟به راستی یکی از دغدغه های هنرمندان ایرانی بحث ممیزی است.دیدگاه یکی از کاندیدا که با عملکردهای خود کاملا همه چیز را در این باره مشخص نموده روشن است اما باقی آنها چه روندیرا در پیش خواهند گرفت؟سوال اینجاست که چه مسئله ای باعث می شود تا نتوانند به هفت پرسش اساسی هنرمندان پاسخ دهند.جادارد مشکلات هنرمندان را در تکرار مجدد همین پرسش ها بیان کنم که: برای اجرای طرح بیمه بیکاری هنرمندان، حمایت از حقوق مادی و معنوی هنرمندان و آثار سینمایی و ارزیابی ساختار، اهداف و برنامه‌های نظام موجود اداری حوزه فرهنگ چه زمانی را پیش بینی می کنند؟آقایان برنامه‌های مشخصشان برای رونق اقتصاد هنر به ویژه قلمرو سینما چیست و جست‌وجوی سهم تولیدات سینمایی ایران در جهان را چگونه دنبال می‌کنند؟ ممیزی در تولید و نمایش آثار هنری به ویژه سینما را چگونه می‌بینند و چه ساز و کاری را برای اعمال آن برمی‌گزینند؟اشتغال به تولید و عرضه در فعالیت‌های هنری به ویژه سینما را حق می‌دانید و یا امتیاز؟ ساختار حقوقی و عملکرد دستگاه‌های اجرایی متکفل این عرصه، کدام گزینه را برگزیده است و بالاخره اینکه نامزدهای پست وزارت ارشاد هریک چه کسانی هستند؟

 

یاسر خاسب: عدم شایسته سالاری

در انتخابات 22 خردادماه شرکت خواهم کرد و این روزها در هر مجلسی که می نشینم تلاشم متقاعد کردن دیگران به رای دادن است.این بار بحث انتخاباتی در ایران زمینه های حساسی را به خود گرفته است و همه می دانیم که رای دادن ویا ندادن قشر خاموش و دیگران باعث جابه جایی های آینده میهن خواهد شد.بنابراین شرکت خواهم کرد تا بتوانم شریک اتفاقاتی باشم که به رقم خواهد خورد.

مکشلات هنرمندان جوان این روزها در رشته های مختلف بسیار زیاد است.مهم ترین مشکلات هنرمندان عدم شایسته سالاری و نگاه کودکانه مدیران به غیر از خود است.اقتصاد خاموش و فلج شده تئاترتحصیلکرده ها ی آن را به سمت و سوی کارهای غیر تخصصی می برد.البته قرار نیست همه د ررشته های خود فعالیت داشته باشند ولی من دوستان بسیاری را می شناسم که با وجود استعدادهای فوق العاده خود خارج از گود مانده اند فقط به این دلیل که فلان مدیر و مسئول متخصص نمی شناسد و کار تخصصی را برای خود خطر می بیند.تا زمانی که ایران با وجود چنین تفکراتی اداره شود وضعیت بهبود نخواهد یافت.امیدورام دولت آینده با تندی و کاملا بی رحمانه با این جریان مقابله کند.گرچه سخت است اما تا حدودی زمینه ها را برای آیندگان می شود فراهم آورد.

 

لیلا برخورداری: حق زن

مشارکت ودفاع از حقوق زن در ایران مهم ترین دلیل من برای شرکت در انتخابات است.با تحقیق هایی که کرده ام متوجه شده ام که کاندیدای مورد علاقه من نگاه ویژه ای به زنان دارد و دفاع از حقوق زنان را در راس برنامه های دولت خود خواهد داشت.

مشکلات هنرمندان زن در ایران کم نیست.متاسفانه در سال های اخیر شاهد پایمال و ضایع شدن حقوق بسیاری از هنرمندان زن بوده ام.زنان د رجامعه ما آزادی نسبی مردان را هم ندارند وبرای فعالیت های خود از هزاران مانع وفیلتر باید خارج شوند.امیدوارم که رییس جمهور آینده با تدابیر ویژه و استفاده از مشاوران کارآمد و روشنفکر خود به این جریان حیاتی سرو سامان دهد.

جمال شورجه، فرج‌الله سلحشور، جواد شمقدری، حسن علیمردانی، اکبر حر، محمد نوری‌زاد، صادق اسکندرپور، حسن نجاریان، محمدعلی رامین، حسین طلابیگی، احمد شهرابی فراهانی، ‌عطاءالله سلمانیان، علیرضا اسحاقی، ابوالقاسم طالبی، شهاب ملت‌خواه، جهانبخش سلطانی، رسول احدی، روح‌انگیز شمس، اسماعیل سلطانیان، جواد اردکانی، پرویز شیخ طادی، سید علیرضا سجاد‌پور. محمدرضا سرشار (رضا رهگذر)، بهزاد بهزادپور، سیداحمد میرعلائی، دکتر محسن پرویز، راضیه تجار، فیروز زنوزی جلالی، کامران پارسی‌نژاد شیرازی، شهریار زرشناس، مهدی نصیری، مریم پوریامین، منوچهر حقانی پرست، علی‌اکبر کسائیان، رضا شیرازی، ‌احمد شاکری، مجتبی شاکری، محمدعلی گودینی، اصغر استاد حسن معمار، محمد سرشار، سهیلا عبدالحسینی، منیژه جانقلی، ‌زهره یزدانپناه، مصطفی زمانی، محسن غفاری، محمدرضا جوادی.‌سعید اسدی‌فر، حسن گلچین، محمد حسین قدمی، محمد حسین صلواتیان، کاظم طلایی، علی دانشور، علی خوش جام، سید داوود سجادی.‌عباس معلمی، وجیه علی اکبری سامانی، نادره عزیزی نیک، امین راد، منیژه آرمین، امیرحسین انبارداران، عباس براتی‌پور، محسن همرادی، مصطفی زحمت‌کش، قدرت‌الله رحمانی، محمد سربی، نادره عزیزی نیک، فرشته مرادی، اشرف باغ عمادی، مهرداد آزاد، …از جمله هنرمندانی هستند که علی رغم تاکیدو دستور وزیرارشاد جناح موافق(صفارهرندی) مبنی برعدم حمایت هنرمندان از کاندیدای مورد نظرخود ازمحمود احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور آینده یاد کرده اند.حمایت هنرمندان اصول گرا در داخل ایران از طرف دیگرهنرمندان بی پاسخ نمانده وبسیاری ازسینماگران درهمایش های متفاوت درموردکاندیدای اصلح خودبه ابرازنظر پرداختند.

کیومرث پوراحمد : ما در چهار سال پیش اشتباه کردیم و اشتباه بزرگمان نیز این بود که با انتخابات قهر کردیم.امروز آشتی کردن با انتخابات از نان شب برای ما واجب‌تر است چراکه باید فقر و فحشا و دزدی و دروغ‌گویی از بین برود.

 

کامبوزیا پرتوی : در طول 4 سال با هر سفر رییس جمهور و با هر سخنرانی او در تریبون‌های مختلف من احساس حقارت کردم.وقتی جواب روستاییان ما با تراول‌های 50 و 100 هزار تومانی داده می‌شود، باز من احساس حقارت می‌کنم.

دولت در طول این چهارسال همه مسایل را با دروغ پنهان کرده است.در طول این 4 سال یک آدم کوچولو من را کوچولو کرد و ما امروز منتظر 22 خرداد هستیم.

حمید فرخ‌نژاد: باید حواسمان جمع باشد تا اشتباه 4 سال قبل را تکرار نکنیم، داستان ما مانند آن خاله سوسکه است که به کتک خوردن و تحقیر شدن عادت کردیم و امروز کسی را می‌خواهیم که دروغ نگوید و ما را کتک نزند.

 

لیلی رشیدی : من به میرحسین موسوی رای می‌دهم چون خاتمی از او حمایت می کند.ما نمی‌خواهیم کودکان ما هر شب با یاد جنگ و سلاح هسته‌ای بخوابند و ما خواهان صلح هستیم.

 

پگاه آهنگرانی : روز 23 خرداد، باید جشن پیروزی اصلاح طلبان را در ورزشگاه 100 هزار نفری بگیریم.من 4 سال است که به نمایشگاه کتاب نمی‌روم.باید اتفاقی بیفتد تا دوستان ما بتوانند پروانه نمایش بگیرند.