مردم اوراق مشارکت دولتی را نخریدند

نویسنده

oraghmosharekat.jpg

حمید احدی ‏

در حالی که دولت ادعا می کند که کاهش نرخ بهره بانکی نه تنها از سپرده های مردم در بانک ها نمی کاهد ‏بلکه آن را افزایش هم خواهد داد، بانک مرکزی با اعلام این که چهل هزار میلیارد ریال از اوراق مشارکت ‏سال گذشته دولت نفروخته در بانک ها باقی مانده، انتشار اوراق مشارکت دولتی را متوقف کرد و مشخص شد ‏که اعتماد مردم به دولت و امضایش تا چه اندازه کاهش یافته است.‏

دبیر کل بانک مرکزی همزمان با اعلام توقف انتشار اوراق مشارکت تا اطلاع ثانوی خبر داده که به علت ‏کاهش نرخ بهره تمایلی به خرید این اوراق نیست و هم اکنون چهارصد میلیارد تومانش در دست بانک‌ها است، ‏و به عبارت دیگر، اوراق رسوب کرده است. اعلام این رقم در زمانی که اختلاف رییس جمهور و بانک ‏مرکزی درباره نرخ بهره حل نشده باقی مانده، از دید کارشناسان اقتصادی نشانه ای است از تلاش هایی که ‏برای جلوگیری از زیان ناشی از تصمیم های غیرعلمی رییس دولت به سیاست های پولی و بانکی کشور در ‏جریان است.‏

به نظر کارشناسان مسائل بانکی نفروخته ماندن اولین سری اوراق مشارکتی که در دولت محمود احمدی نژاد ‏منتشر شده، علاوه بر آن که نشان دهنده وخامت وضعیت اقتصادی کشور است، در عین حال نشان می دهد ‏اعتبار این دولت در نظر مردم تا چه اندازه لطمه خورده است. دلیل آن هم همان چیزی است که مسوول ‏وزارت خانه اقتصادی مادر در دو سال و نیم گذشته می گوید. دانش جعفری در یک برنامه تلویزیونی روز ‏شنبه علت کنار رفتنش را از دولت بازگفته و وقتی گوینده از وی خواسته در چند جمله نظرش را درباره ‏رییس جمهور بگوید او را پرکار، در خدمت مردم و “غیرقابل پیش بینی” توصیف کرده است.‏

این در حالی است که روزنامه سرمایه دیروز در عنوان اصلی خود از قول طهماسب مظاهری رییس کل ‏بانک مرکزی نوشت موضوع استعفای‏‎ ‎من دروغ است. اخبار مربوط به احتمال استعفای رییس بانک مرکزی ‏از آن جا پیش آمد که رییس جمهور بدون اطلاع وزیران اقتصادی خود نرخ بهره بانکی را در یک سخنرانی ‏عمومی و تبلیغاتی اعلام داشت [ده در صد برای همه و دوازده در صد برای بخش بازرگانی] و بلافاصله بعد ‏از آن بانک مرکزی اعلام داشت این تصمیم را به بانک ها ابلاغ نمی کند چون بر خلاف بسته سیاستی بانک ‏مرکزی است و آشفتگی هائی را در امور بانکی به وجود خواهد آورد که آثار آن نگران کننده است. در همین ‏زمان سایت ها و روزنامه های هوادار دولت از احتمال برکناری یا استعفای طهماسب مظاهری نوشتند.‏

پیش از آن نیز نوشته شده بود که با برکناری داوود دانش جعفری از وزارت اقتصاد و دارائی که در عمل ‏همفکر طهماسب مظاهری بود به نظر می رسد رییس بانک مرکزی هم تغییر کند تا همفکر صمصامی و ‏داوودی معاون اول رییس جمهور باشد که در جلسه تودیع دانش جعفری و همزمان با انتصاب خواهرزاده ‏خود به وزارت، به پاسخگوئی به افشاگری های دانش جعفری پرداخت و در یک سخنرانی تبلیغاتی و شعاری، ‏مستندات و استدلال های وی را رد کرد.‏

‎ ‎واکنش ها‎ ‎

‏ ‏

اعتماد ملی توقف اوراق مشارکت را با این مقدمه منعکس کرده که پیش از این اعلا‌م شده بود که ‏‎ ‎بانک‌ها از ‏نظر میزان منابع خود در مرز بحران قرار دارند.‏

به نوشته این روزنامه احمدی‌نژاد هم به تازگی اعلام کرد که مابه‌التفاوت و فاصله 2 درصد کاهش سود‏‎ ‎بانکی (از 12 به 10) از سوی دولت به بانک‌ها اعطا می‌شود در حالی که بانک مرکزی با جدیت پیگیر ابطال ‏ایده احمدی‌نژاد در مورد کاهش دستور‎ ‎نرخ سود بانکی است. با این ترتیب باید گفت آن چه دولت باید برای ‏جبران کاهش نرخ بهره بپردازد بیش از مابه التفاوت های مشخص شده است.‏

در این حال و در زمانی که بیش تر نشریات کشور به تحلیل تصمیم بانک مرکزی پرداخته اند، روزنامه کیهان ‏تنها نشریه ای بوده که از کاهش نرخ بهره جانبداری کرده و با اشاره به هیات چهارده نفری که رییس جمهور ‏برای تعیین یک بسته و سیاست عمومی اقتصادی تعیین کرده نوشته این هیات همان است که به قول رییس ‏جمهور باید جراحی اقتصادی را صورت دهد.‏

روزنامه کیهان در عین حال نیت اصلی دولت از این همه درگیری با اقتصاددانان و تبلیغات ضد و نقیض را ‏فاش کرده و نوشته “ظاهرا‎ ‎طبق نسخه ای که دولت برای بانک ها در دست اجرا خواهد گذاشت، تبدیل فعالیت‎ ‎های بانک های کشور به دو دسته بانک های سرمایه ای و قرض الحسنه ای است”.‏

در همین ارتباط، شاهین شایان آرانی کارشناس مسائل اقتصادی با این مقدمه که اوراق مشارکت دیگر جذابیتی ‏برای خریداران ندارد نوشته اعلام‎ ‎عدم انتشار اوراق مشارکت توسط بانک مرکزی، نشات گرفته از همان ‏تعیین نرخ‎ ‎دستوری سود بانکی و به هم ریختگی بازار پولی کشور است که با نرخ تورم، سنخیتی ندارد و ‏موجب به هم ریختگی بازار پولی و مالی کشور شده است. ‏

بر اساس نظر این کارشناس که در روزنامه سرمایه منعکس شده توقف انتشار اوراق مشارکت، سیاست‎ ‎پایداری برای کنترل نقدینگی در جامعه نیست و نتیجه ای جز آشفتگی ‏‎ ‎نخواهد داشت. در عین حال این ‏موضوع مجددا منجربه افزایش قیمت ها و فرار‎ ‎نقدینگی به سمت مسکن و بازارهای ثانویه خواهد شد.در هر ‏حال دولت برای‎ ‎ایجاد جذابیت در اوراق مشارکت باید نرخ آن را حداقل همپای تورم موجود در‎ ‎جامعه بالا ‏ببرد، کاری که دولت از آن گریزان است.‏

به نظر آگاهان اقتصادی راهی که برای دور زدن اصل 44 و جلوگیری از رشد بانکداری خصوصی به نظر ‏محمود احمدی نژاد و احیانا معاون اول وی رسیده [ که حتی وزیرانی که تاکنون بر سر وزارت خانه های ‏اقتصادی بوده اند با آن موافقت ندارد] این است که دولت قصد دارد بانک های خصوصی را با کاهش نرخ ‏بهره، و از میان بردن منابع مالی آن ها را بخشکاند، و در مقابل بانک های دولتی را به عنوان بانک های ‏قرض الحسنه اسلامی تقویت کند و هزینه شان را از بودجه دولت بپردازد. و این همان است که هفته گذشته ‏یکی از مدیران سابق سازمان مدیریت و برنامه ریزی نوشته بود یعنی تعطیل بانکداری در کشور.‏

‎ ‎سابقه اوراق مشارکت‎ ‎


اوراق مشارکت دولتی که زمینه و سابقه آن به دولت دکتر مصدق بر می گردد که در اوج مبارزات خود با ‏دولت انگلستان با انتشار این اوراق از مردم کمک خواست و حماسه ای آفریده شد بعد از انقلاب و در زمان ‏جنگ به شکل های دیگر امتحان شد و پاسخ مناسب داد. اما در سال های بعد از جنگ، در حالی که دولت ‏برای جبران کمبودهای خود و هم جمع آوری نقدینگی وسیعی که در هشت ساله جنگ در بازار ریخته شده ‏بود، تصمیم به انتشار اوراق مشارکت دولتی گرفت، کارشناسان اعلام داشتند که تنها راه موفقیت این طرح ‏بالاگرفتن میزان بهره آن ها به میزانی بالاتر از درصد بهره بانک ها خواهد بود و بر همین اساس عمل شد.‏

در ده ‏‎ ‎ساله منتهی به 1383 مجموعا نزدیک به 58 هزار میلیارد ریال اوراق مشارکت‎ ‎برای تامین مالی ‏طرح های دولتی و غیردولتی به فروش رفت. این اوراق همیشه با استقبال مردم روبرو می شد. همچنین از‏‎ ‎سال 1379 که اجازه انتشار اوراق مشارکت بانک مرکزی برای اجرای سیاست های‏‎ ‎پولی صادر شد، حدود ‏‏75 هزار میلیارد ریال اوراق مشارکت بانک‏‎ ‎مرکزی به فروش رسیده است. به این ترتیب در مجموع از این دو ‏نوع اوراق مشارکت حدود 133 هزار میلیارد ریال به فروش رسیده که از کل آن ها حدود 51 هزار میلیارد ‏ریال (معادل 8/38درصد) برای اجرای طرح های عمرانی انتفاعی دولت و‎ ‎شرکت های دولتی صرف شده و ‏فقط حدود هفت هزار میلیاردش (معادل 5/4‏‎ ‎درصد) در طرح های بخش غیردولتی.‏

‎ ‎علت اصرار دولت‎ ‎

‏ در این میان روزنامه ایران که نظریات دولت را منعکس می کند در سرمقاله خود فاش کرد که فقط و فقط ‏نگرانی بابت شرعی بودن نرخ سود باعث تصمیم دولت در کاهش این نرخ شده است. به این ترتیب اصرار ‏رییس جمهور و مقامات دولتی توسط روزنامه ارگان دولت رد شد. آن ها در دو سال گذشته با اصرار قصد ‏دارند ثابت کنند که کاهش نرخ بهره بانک ها به جهت تاثیرش بر کاهش تورم مورد نظر دولت است. ‏

روزنامه دولت نوشته تفاوت بانکداری ربوی و غیر ربوی همین است.‏

از سوی دیگر در حالی که مقامات دولتی در دو سال گذشته در مقابل تمام اقتصاددانان ایستاده و اصرار ‏ورزیده اند که کاهش نرخ بهره باعث افزایش سپرده گذاری مردم شده و حتی معاون اول رییس جمهور ادعا ‏کرده که بعد از کاهش سال گذشته نرخ تسهیلات بانک ها سپرده ها افزایش یافته است سرمقاله روزنامه ایران ‏به این نتیجه رسیده که “با کاهش نرخ سود، سپرده گذاران ترغیب خواهند شد که پس اندازهای هرچند‎ ‎اندک ‏خود را نیز در بانک ها سپرده نکنند، پس در این وضعیت دولت باید‎ ‎سپرده های خود را در بانک ها به صورت ‏افزایشی بالا برده و مبارزه با تورم‎ ‎را به صورت جدی پیگیری نماید”.‏

آن چه نویسنده سرمقاله روزنامه ایران لو داده همان است که نمایندگان اقتصاددان مجلس هم ابراز کرده اند و ‏گفته اند از آن جا که کاهش نرخ بهره بانکی باعث عدم رغبت سپرده گذاران به گذاشتن سرمایه خود در بانک ‏ها می شود لذا راهی که برای جلوگیری از ورشکستگی بانک ها باقی می ماند تامین مخارج بانک ها توسط ‏دولت است، یعنی تعطیل بانکداری و تبدیل بانک های موجود به شعبات خزانه داری کل. کاری که در اوایل ‏انقلاب گروه های افراطی چپ در نظر داشتند و معتقد بودند که که برای نجات اقتصاد از دست سرمایه داران ‏باید تنها یک بانک داشت و آن هم دست دولت باشد و رابطه اش با بازار قطع شود.‏

‎ ‎مشابه تغییر ساعت‎ ‎

بسیاری از کارشناسان معتقدند اصرار محمود احمدی نژاد به کاهش نرخ تسهیلات بانکی مانند اصرار وی به ‏ثایت ماندن ساعت رسمی کشور است که علیرغم آمار تولید و مصرف برق، به دروغ ادعا شد که تغییر ‏ساعت رسمی هیچ تاثیری در مصرف ندارد (و حتی سال گذشته سخنگوی دولت و وزیر نیرو ادعا کردند که ‏ثابت ماندن ساعت های رسمی باعث کاهش مصرف شده است، ادعائی که کارشناسان را به حیرت واداشت و ‏نوشته دروغ سیزده است).‏

در آن زمینه هم بعد از آن که مجلس با گذراندن طرحی دولت را مجبور کرد که از عمل غیرکارشناسی خود ‏دست بردارد، فاش شد که تنها عامل مصر ماندن دولت بر کاری خلاف عقل، قرائتی خاص از مسائل ‏‏”شرعی” بود که وی تصور می کرد تغییر ساعت رسمی نمازگزاران را برای دریافت زمان ادای نماز اول ‏وقت دچار مشکل می کند. جالب است که مراجع تقلید و حتی رهبر جمهوری اسلامی در همه سال هائی که ‏تغییر ساعات رسمی صورت می گرفت هیچ نوع اشکالی به این کار نگرفتند و به جز شیخ محمود حلبی رهبر ‏حجتیه که گفته می شود دستور داده بود که هیچ کدام از مریدان و یارانش دست به ساعت خود نزنند و به اعلام ‏تغییر ساعت در اول سال توجهی نکنند، بقیه مراجع نظر مخالفی ابراز نکرده بودند.‏

از سوی دیگر در اوج درگیری مجلس و دولت بر سر ساعت رسمی، یکی از نمایندگان روحانی مجلس به ‏نماینده دولت گفت نکنید کاری که تصور کنیم شما نماز نمی خوانید، کدام یک از نمازگزاران با ساعت رسمی ‏هر چه باشد (اعم از ساعت ثابت یا متغییر) طلوع خورشید و یا ظهر و یا غروب شرعی را تعیین می کند. ‏تعیین ساعت شرعی ربطی به ساعت رسمی ندارد.‏