‏دولت رییس دیوان محاسبات را برد

نویسنده

‏‏ امین رئوفی‌نژاد ‏

خارج شدن رییس دیوان محاسبات از اداره تحت ریاست خود بدون اطلاع مجلس در حالی که یک هفته قبل از آن ‏خبر از یافتن میلیارد ها پول گمشده در حساب های دولت و حساب های پنهانی و سپرده های غیرقانونی دستگاه ‏های دولتی داده بود این تردید را در محافل سیاسی ایجاد کرده که محمدرضا رحیمی بر اساس یک معامله پنهان ‏شغلی را که وابسته به قوه مقننه است بدون اطلاع مجلس ترک گفته است.‏

رحیمی که از ابتدای روی کار آمدن دولت احمدی نژاد روابط نزدیک خود را با این دولت ایجاد کرد و با چند ‏جنجال رییس جمهور را هم به صحنه ای کشاند که عملا تردیدهای جدی در مورد صحت آن وجود داشت،یک ماه ‏پیش در همایش مدیران دیوان محاسبات فاش کرد که حساب های فراوانی را بازرسانش پیدا کرده اند. همان زمان ‏سایت های نزدیک به محافظه کاران خبر از 32 میلیارد تومان پول گم شده در حساب های نفت دادند. اما در حالی ‏که در مورد بیمه تهران و صادرات نفت به امارات رییس دیوان محاسبات با تشکیل مصاحبه مطبوعاتی سوژه ‏برای مافیای ادعائی رییس جمهور ایجاد کرد اما در مورد این 32 میلیارد هیچ خبری نداد و هفته بعد هم از جانب ‏رییس جمهور به عنوان وزیر کشور پیشنهادی تعیین شد که به ظاهر با مخالفت مقامات بالا منتفی گردید. ‏

رحیمی وقتی با اعتراض نمایندگان مجلس درباره این که دو شغل نمی توان داشت روبرو شد اعلام داشت که قبلا ‏از دیوان محاسبات استعفا داده است و به این ترتیب راه بازگشت خود را بست.‏

همزمان با اعلام نام محمد رضا رحیمی برای وزارت کشور، در اواسط تابستان گذشته، غلامحسین الهام سخنگوی ‏دولت احمدی‌نژاد که معمولا اطلاع‌رسانی در نشست‌های خبری رسمی و کنترل شده را بر روش‌های دیگر ترجیح ‏می‌داد، به طور ناگهانی اطلاعیه‌ای صادر کرد که در آن وجود “هرگونه حساب غیر قانونی و مخفی در دولت ‏اسلامی” را به شدت تکذیب کرد و طرح آن را “ادعای واهی” خواند.‏

گوینده این ادعای به نظر الهام واهی، کسی نبود جز “محمدرضا رحیمی” رئیس دیوان محاسبات کشور که در ‏محافل سیاسی به عنوان فردی نزدیک به احمدی‌نژاد شناخته می‌شد. وی این ادعا را در همایش سالانه مدیران دیوان ‏محاسبات مطرح کرده و گفته بود: “ما توانسته‌ایم در دیوان به کشف حساب‌های پنهانی و سپرده‌های ثابت ‏غیرقانونی از دستگاه‌های دولتی دست پیدا کنیم که حجم بالایی از حساب‌های دولتی را تشکیل می‌دهند.“‏

رحیمی همچنین تصریح کرده بود که: “سپرده های ثابت، از جمله حساب های غیر قانونی است که برخی دستگاه ‏ها آن را خارج از چارچوب قانون هزینه می کردند که این هم حجم زیادی از ثروت دولت را تشکیل می داد و ما ‏با هماهنگی رئیس جمهور این پول ها را به خزانه باز خواهیم گرداند” و خاطرنشان کرده بود که “دیوان محاسبات ‏بیشتر از چهار هزار میلیارد تومان از این مبالغ را به حساب خزانه برگردانده است.“‏

با این حال رئیس دیوان محاسبات همچنان به احمدی نژاد نزدیک و نزدیک‌تر شد و آنچنان که دانش‌جعفری وزیر ‏معزول اقتصاد چندی پیش فاش کرد، بسیاری از ادعاها و افشاگری‌های نه چندان دقیق احمدی نژاد غالبا بر اساس ‏گزارش‌هایی بود که رحیمی به وی می‌داد.‏

رئیس دیوان محاسبات پیش از آن هم با گزارش‌هایش مسئله‌های زیادی برای دولت درست کرده بود. وی علاوه بر ‏ایفای نقش محوری در پرونده گزارش‌های کارشناسی کرسنت، در ماجرای عزل مدیران بیمه ایران نیز نقش مهمی ‏داشت و گزارش او به رئیس‌جمهور که بعدها سخنگوی دولت آن را “گزارش غلط” خواند، باعث دستور ناگهانی ‏احمدی‌نژاد به دانش‌جعفری برای عزل یکباره همه مدیران بیمه ایران شد.‏

دو ماه پیش وقتی که انتخاب رحیمی به وزارت کشور منتفی شد، دلیل آن اعلام نگردید اما احمدی نژاد در یک ‏جلسه دانشجویی، آن را “فشارهای بیرونی” خواند، گرچه سایت‌های اصولگرا در این باره به “گزارش برخی ‏نهادها درباره تخلفات رحیمی” اشاره کردند، او به وزارت کشور نرفت و اندکی بعد، احمدی نژاد حکم معاونت ‏حقوقی و پارلمانی خود را برای وی امضا کرد؛ بدون اینکه حتی طبق وظیفه قانونی، موافقت مجلس را برای ‏کناره‌گیری رحیمی از دیوان محاسبات کسب کند.‏

کم اعتنائی دولت

سایت “الف” وابسته به طیفی از اصولگرایان منتقد احمدی نژاد در این باره می‌نویسد: “دولت در حالی نسبت به ‏بالاترین گزارش نظارتی دیوان محاسبات کم اعتنایی می کند که بیش از این در موارد متعددی به گزارش های ‏کارشناسی دیوان محاسبات که به لحاظ حقوقی بسیار کم اهمیت تر از گزارش تفریغ است، واکنش نشان داده است ‏و گزارش آن در بالاترین سطح قوه مجریه مورد پیگیری قرار گرفته است. اما از این همه مهمتر واکنش خود ‏دیوان محاسبات نسبت به گزارش تفریغ است.‏‎ ‎دیوان محاسبات طی این چند سال نشان داده است که هیچ تعصب ‏خاصی نسبت به گزارش کارشناسی خود ندارد و حاضر نیست تخلفات گزارش شده در تفریغ را پی گیری کند.“‏

با این اوصاف، اکنون می‌توان سؤال نویسنده سایت الف را نیز مطرح کرد که می‌پرسد: “سوال این است که رییس ‏محترم دیوان محاسبات اگر به صحت گزارش های تفریغ معتقد است چرا نسبت به بی اعتنایی نهادهای تصیمیم ‏گیرنده سکوت اختیار کرده است و اگر هم گزارش های تفریغ را نادرست می داند چرا پای آنرا امضا کرده ‏است!“‏

به نظر می‌رسد که پاسخ این سؤال را در روند نزدیک شدن روابط رحیمی با دولت نهم باید جست‌وجو کرد، به ‏طوری که او را تا حد مطرح شدن به عنوان وزیر کشور بالا برده است. با این حال حتی معاون فعلی احمدی نژاد ‏هم نمی‌تواند حال که گزارش تفریغ بودجه سال 85 را به مجلس ارائه کرده، زیر امضای خود بزند و درج تخلف ‏‏32 هزار میلیارد تومانی دولت در آن را انکار کند؛ تخلفی که مشخص نیست پاسخگوی آن کیست.‏


‏ بر اساس گزارش های رسیده به روز تفریغ بودجه سال 1385 که با وجود تصریح اصل 55 قانون اساسی هنوز ‏علنی نشده، دولت احمدی نژاد در آن سال دست‌کم 32 هزار میلیارد تومان از درآمد نفتی کشور را به خزانه واریز ‏نکرده است. این گزارش تصریح دارد که دولت نهم از 50.8 هزار میلیارد تومان درآمد نفتی خود در سال 85 تنها ‏‏18.7 هزار میلیارد تومان را به حساب خزانه‌داری کل کشور نزد بانک مرکزی واریز کرده است.‏

این خبر را در هفته‌های اخیر برخی از سایت‌های خبری نیز به صورت جسته و گریخته منتشر کردند، اما ‏غلامحسین الهام سخنگوی دولت احمدی نژاد در پاسخ به سوال خبرنگارانی که درباره صحت و سقم این موضوع ‏می‌پرسیدند، بدون پاسخگویی مستقیم، به خبرنگاران متذکر شد که در کشوری که نهادهای نظارتی متعددی از ‏جمله دیوان محاسبات وجود دارند که بر کارهای دولت از جمله در خصوص بودجه نظارت می‌کنند، چنین کاری ‏غیر ممکن است.‏

گفتنی است سال گذشته ستاری‌فر، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در دولت اصلاحات، با ارائه آمار و ‏ارقامی که وضعیت هزینه‌کرد درآمدهای نفتی در کشور را زیر سؤال می‌برد، خواستار آن شده بود که احمدی نژاد ‏درباره سرنوشت 120 میلیارد دلار درآمد نفتی دولت نهم تا آن زمان (که اکنون از 200 میلیارد دلار هم فراتر ‏رفته است) توضیح دهد.‏

‎ ‎تکذیب دولت و واکنش سایت توکلی‎ ‎

الهام در حالی خبر واریز نشدن 32 هزار میلیارد تومان به خزانه را با استناد به وجود دیوان محاسبات تکذیب کرد ‏که اکنون مشخص شده این خبر در واقع برخاسته از گزارش‌های تفریغ بودجه‌ای است که دیوان محاسبات برای ‏سه سال متوالی تنظیم کرده است.‏

بر اساس این گزارش که خبرگزاری “برنا” و سایت “الف” نیز آن را تایید کرده‌اند، دیوان محاسبات کشور حدود ‏یک ماه پیش، پس از ناکامی در پیگیری‌های مکرری که برای بازگرداندن این رقم هنگفت به خزانه کشور انجام ‏داد، این پرونده را به دادسرای دیوان محاسبات ارجاع داد تا مراجع قضایی در این باره تصمیم‌گیری کنند.‏

با این حال الهام سخنگوی دولت در پاسخ به خبرنگاران که درباره صحت و سقم واریز نشدن حدود 35 میلیارد ‏دلار درآمد نفتی از وی می‌پرسیدند، با طفره رفتن از صحبت صریح درباره این موضوع، به این پاسخ بسنده کرد ‏که: “اگر بشود 32 هزار میلیارد تومان را در کشوری که سیستم خزانه‌داری و قانون اساسی، نظارت دیوان ‏محاسبات و دیگر نظارت‌ها را دارد از سیستم خارج کرد، روش آن را یاد بگیریم و این پول را برای مردم استفاده ‏کنیم و مشکل مردم را حل کنیم… بارها گفته‌ایم نظام اجرایی و مالی کشور چارچوبهای منظم و بسته‌ای دارد. همه ‏درآمدها به خزانه ریخته می شود. همه دریافت ها از خزانه است سقف همه دریافت ها و پرداخت ها طبق برنامه ‏بودجه و نظارت دیوان محاسبات زیر نظر مجلس برای تفریق بودجه است و دستگاه های نظارتی متعددی برای ‏کنترل وجود دارد اگر این شدنی است به ما نیز این فوت کوزه گری را یاد دهید تا در جاهایی به نفع مردم از آن ‏استفاده کنیم!“‏

این اظهارات سخنگوی دولت، باعث واکنش سایت “الف” به مدیریت احمد توکلی شد. این سایت روز چهارشنبه در ‏یادداشتی نوشت که “دیوان محاسبات در گزارش تفریغ بودجه سال 85 تصریح می کند که علی رغم گزارش های ‏نظارتی پیشین، وزارت نفت 32 هزار میلیارد تومان از درآمد نفتی کشور را به خزانه واریز نکرده است. نیازی ‏به توضیح نیست که اصل چنین تخلفی در بودجه چه مقدار از اهمیت برخوردار است اما مهمتر از این تخلف ‏نحوه برخورد قوای سه گانه با این گزارش است.“‏

نویسنده این سایت سپس پرسید: “علی رغم اینکه مطابق اصل 55 قانون اساسی گزارش تفریغ باید در معرض دید ‏عموم قرار گیرد و در صحن علنی مجلس قرائت شود، اما طی این سال ها این گزارش یا در مجلس قرائت نشده و ‏یا ناقص قرائت شده است و در مواردی نیز که گزارش خوانده شده به شکلی مشکوک بخش عدم واریز درآمد ‏نفتی حذف شده است.“‏