چندیپیش در خبرها خواندم، آقای رییسجمهور، خطاب به منتقدانش گفته است: «مردم در دو ثانیه مخالفان را از جلو راه برمیدارند.» این گفته، سخن بسیار زیبا و جالبتوجهی است زیرا حکایت از آن دارد که رییسجمهور کشورمان، توان ملت را میشناسد و میداند که مردم میتوانند در اندکزمانی موانع پیشرفت و توسعه کشور را از سر راه خود بردارند. اما باید دانست که ملتها احساسی عمل نمیکنند. پرحوصله و صبورند، بسیار هوشمند و خردمندانه. هروقت زمانش فرا رسید خود برمیخیزند و پا روی سینه خائنان میگذارند.
گفتههای آقای رییسجمهور، مرا به یاد سخنان یک سیاستمدار جهاندیده و پرتجربهای انداخت که در آستانه قرن بیست و یکم گفت: «زمان دولتها گذشته است، ملتها را دریابید.» هرچند این سخن برای سران کشورهای استعمارگر جهان اندرز خوبی است و پیام میدهد که به خود آیند و در سیاستهای استعمارگرانه خود بازنگری کنند؛ روشهای دیرینه و سنتی را کنار بگذارند و روشهای نوینی برگزینند تا موفق شوند؛ اما با این وجود این پیام میتواند هشداری هم برای ملتهای استعمارشده جهان باشد که بیدار شوند و هوشیار باشند. زیرا که اینبار استعمارگران در فکر آنند که ملتها را مستقیم و بدون دخالت حاکمان خائن، فاسد، مزدور و دستنشانده مورد استعمار قرار دهند، چاره در این است که باید هوشیار بود و بیدار ماند.
ملت ایران یعنی یکایک شهروندانی که به این مرز و بوم تعلق دارند و در رگهای بدنشان خون ایرانی میجوشد. همگام با سایر ملتهای جهان، از صفات عالیه انسانی و اخلاقی برخوردارند. هیچوقت دروغ نمیگویند، در فکر مالاندوزی نیستند و تنها خیر و صلاح ایرانزمین و ایرانی را میخواهند.
ملت یکسویه عمل نمیکند. پیر و جوان، زن و مرد، مسلمان و مسیحی، زرتشتی و کلیمی را یکسان میداند. به همه انسانهای این مرز و بوم و شاید به همه جهانیان، بدون توجه به رنگ پوست، زبان و باورهای سیاسی، اجتماعی و عقیدتی به دیده احترام مینگرد. هرآنچه را که خلاف قانون باشد باطل و بدون ارزش میشناسد. میکوشد تا همه فرزندان این مرز و بوم به حقوق حقه خود برسند.ملت، خدمتگزاران واقعی خود را خوب میشناسد. بر عملکرد آنان ارج مینهد و از راههای گوناگون از آنان قدردانی و سپاسگزاری میکند. بداندیشان و نابخردان را خردمندانه ندا میدهد. سعی دارد هر منحرفی را از کجروی بازدارد و او را به راه راست بکشاند اما با روشهای متناسب و انساندوستانه و خردمندانه چارهاندیشی کند. ملت هیچوقت از گروه یا اندیشه خاصی حمایت نمیکند؛ مگر اینکه خیر و صلاح ملی و میهنی در آن باشد. هر شهروندی را با هر اندیشهای که دارد؛ خواه چپی و راستی، افراطی و معتدل، ساده و زرنگ و فقیر و غنی را با دیده یکسان مینگرد.
به هر شهروندی مهربانی میکند چون همه آنان را فرزندان این مرز و بوم میداند و بر این باور است که هر ایرانی، حاضر است جان فدای میهن کند.آری اینچنین است که کشورها در صدر قوانین خود مینویسند: «حاکمیت از آن ملت است.» ملت درست را از نادرست، خوب را از بد، زشت را از زیبا تشخیص می دهد. این است که اگر ملت تصمیم بگیرد و بخواهد، هیچ مانعی نمیتواند سد راه او باشد و در کوتاهترین مدت به خواسته و حق خود میرسد.
منبع: شرق