با گذشت یکسال از پایان محکومیت ۵ ساله معلم زندانی محمد داوری و ازادی وی از زندان، می گوید که همچنان احساس آزادی نمی کند و طعم ازادی را نچشیده است.
محمد داوری، عضو کانون صنفی معلمان و سردبیر سابق سایت سحام نیوز که یک روز بعد از ازادی تقاضای بازگشت به کار داده اما همچنان بیکار است در مصاحبه با روز می گوید که او را با عنوان غیبت غیرمجاز، در زمانی که در زندان بوده اخراج کرده اند.
آقای داوری، از پی گیری هایش برای بازگشت به حرفه معلمی سخن می گوید و تاکید می کند که هیچ کار دیگری جز معلمی ندارد و همچنان منتظر است که به کلاس درس بازگردد.
محمد داوری ۱۷ شهریور ماه سال ۸۸ در پی یورش ماموران امنیتی به دفتر حزب اعتماد ملی و همچنین دفتر مهدی کروبی بازداشت و از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، به اتهام اجتماعی و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. او نقش بارزی در پی گیری وضعیت قربانیان بعد از انتخابات مخدوش خرداد ۸۸ بخصوص قربانیان و آسیب دیدگان بازداشتگاه کهریزک داشت و ۱۷ شهریور سال گذشته در حالیکه شبانه آزاد شد که ۴۵ روز پیش از آن حکم زندان اش پایان یافته بود.
او اما حالا پی گیر بازگشت به کار است و توضیح می دهد: من رسمی آموزش پرورش بودم و از سال ۶۹ که دانشجو معلم بودم تا سال ۸۸ که بازداشت شدم کارمند رسمی آموزش و پرورش بودم و زمانی که بازداشت شدم ۲۰ سال سابقه کار داشتم و معلم رسمی آموزش پرورش منطقه ۱۱ تهران بودم. پارسال فردای روزی که آزاد شدم یعنی ۱۸ شهریور رفتم آموزش پرورش منطقه ۱۱ و درخواست بازگشت به کار دادم. تا آن زمان هیچ چیزی نه کتبا و نه شفاها به من ابلاغ نشده بود که وضعیت کاریم چگونه است. کارگزینی به صورت شفاهی اعلام کرد که برایم حکم اخراج زده اند. گفتم پس حکم اخراج را به من بدهید که من بروم پی گیری کنم. گفتند ما نمی توانیم حکم را بدهیم. ولی نامه من از طریق آموزش پرورش منطقه ۱۱ تهران به آموزش پرورش شهر تهران ارجاع شد و از آنجا هم به وزارتخانه.
او می افزاید: من همچنان پی گیر بودم. یک بار حکم بدون امضایی از آموزش پرورش تهران گرفتیم که کارگزینی نمی خواست به ما بدهد و ما به اجبار گرفتیم. نوشته بودند اخراج به دلیل غیبت غیرموجه. پای حکم باید امضا می داشت که قانونی باشد، اما نداشت. از طریق های مختلف پی گیر شدیم. با معاون حقوقی وزیر آموزش و پرورش دیدار کردیم با وزیر و مشاور وزیر در امور تشکل ها صحبت کردیم و درنهایت پرونده اسفند ماه ارجاع داده شد به هیات عالی نظارت که زیر نظر معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی است که الان مسولیت اش با آقای نوبخت است. این هیات پرونده را در دست بررسی دارد. اردیبهشت که مراجعه کردم گفتند ما از وزارت اطلاعات استعلام کرده ایم و منتظر پاسخ هستیم. دو هفته پیش مراجعه کردم گفتند که نیازی به پاسخ وزارت اطلاعات نیست و ما منتظر نمی مانیم. جدیدا یعنی ۲۲ تیر ماه گفتند استعلام کردیم از حراست وزارت آموزش و پرورش.
آقای داوری سپس اشاره می کند که انتظار دارد اول مهرماه امسال به کلاس درس بازگردد: پی گیری هایی که انجام شد در این مرحله است. مطلع شدیم که مسول حراست هم گفته هیات عالی نیازی به استعلام از ما ندارد. کارش غیرقانونی است و خودش می تواند نظر بدهد. با این ترتیب همین طور در حالت معلق هستم و منتظر که اول مهر خبر خوشی برسد و برگردم به کلاس و در خدمت دانش آموزان باشم. همکارانم.
سوال می کنند که آیا در حکم محرومیت یا تعلیق در زمینه کاری هم وجود داشته؟ توضیح این که برای من در حکم قضایی که ابتدا در شعبه ۲۶ به ریاست قاضی پیرعباسی بود و بعد به شعبه ۲۸ به ریاست اقای مقیسه ارجاع داده شد فقط به اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ، حکمی وجود داشت و هیچ گونه محرومیت از خدمات دولتی، تعلیق، اخراج و انفصال در آن نبود.
وی با تاثر می گوید من به کارم علاقه دارم هیچ کار دیگری غیر از این ندارم. این یکسال هم بیکار بودم و منتظر بازگشت به کار. هزینه سرپرستی مادرم با من است و خودم و خانواده با همین حقوق معلمی زنده ایم. البته از تعامل دولت به ویژه آموزش و پرورش تشکر می کنم.
او هنگام بازداشت، سردبیر وب سایت سحام نیوز عنوان داشت که ارگان رسمی مهدی کروبی، دبیرکل حزب اعتماد ملی شناخته می شد: البته من همسو و به موازات معلمی، روزنامه نگار هم بودم و روزنامه نگاری می کردم که البته بحث تامین معاش مطرح نبودعلاقه من و بحث مسوولیت.اجتماعی و مدنی بیشتر مطرح بود، بیشتر مطالبی هم که در روزنامه ها می نوشتم در حوزه آموزش و پرورش بوده و است.
محمد داوری در صفحه فیسبوک خود نوشته است که طعم آزادی را در این یکساله نچشیده. می گوید: تعدادی از دوستان هنوز در زندان هستند و در چند ماه گذشته هم چند تن از دوستان فعال صنفی بازداشت شدند. همچنان هم فضای فعالیت سیاسی و صنفی و مدنی، امیدوارکننده نیست. هرچند نسبت به قبل بهتر شده است اما نسبت به انتظاراتی که بود نه. گویا باز هم همچنان جریانی می خواهد مردم را نسبت به فضای سیاسی پس از سال ۹۲ ناامید کند. مخصوصا تحرکاتی که در حوزه آموزش و پرورش است، تحرکات فعالان صنفی و مدنی و تشکل ها، ما این را ظرفیتی برای کمک به سیستم آموزش و پرورش میدانیم ولی گویا عده ای این را تهدید می دانند. این نشان می دهد که عده ای نمی خواهند تحول و پویایی در آموزش و پرورش راه یابد و نواقص رفع شود. معلمان به عنوان موتور محرکه نظام آموزشی، پویا و خلاقانه به مسائل آموزش و پرورش نگاه می کنند.
