مری برم رضائیان
پسر من، جیسون رضائیان، از کودکی سرزمین پدریش، ایران را، بسیار دوست داشت. با این‌که در آمریکا بزرگ شده بود فارسی یاد گرفت، از بازی تخته نرد در جمع‌های گرم خانوادگی لذت می‌برد و عاشق موسیقی، فرهنگ و البته غذای ایرانی شد. روی پلاک ماشین او در کالیفرنیا نوشته شده “با حمایت قرمه سبزی” که غذای مورد علاقه‌اش بود.
برای تولد هشت سالگی‌اش برای جیسون پاسپورت گرفتیم به این امید که بتواند روزی به سرزمین پدریش سفر کند. پس از اتمام دانشگاه بود که مرتب به ایران سفر می‌کرد و مجذوب فرهنگ و مردم ایران شده بود.
بیست و چند ساله بود که به شهرهای تبریز و بم پیش از زلزله مهیب، اصفهان بی‌همتا و شهر مقدس مشهد رفت که نسل‌به‌نسل خانواده‌اش آن‌جا زندگی کرده و دفن شده‌اند. او مجذوب ارتباط بین شهرهای مدرن و روستاهای سنتی شده بود که دو نمای بزرگ از جامعه در حال رشد ایران را به نمایش می‌گذاشت.
تصویری که از ایران در آمریکا ارائه می‌شد، جیسون را بسیار ناراحت می‌کرد، چون می‌دانست تا چه حد اشتباه و محدود است. یک بار به من گفت: “مردم آمریکا و رهبرانشان باید ایران واقعی را ببینند، تمام بخش‌هایش را.” وقتی به عنوان یک خبرنگار مستقل به آن‌جا رفت هدفش این بود که داستان‌های ناگفته ایران را بنویسد.
صدها سال ایران مقصد مسافران جهانی بوده است. اما در سه دهه اخیر، دانش یک نسل از آمریکایی‌ها از ایران، با چیزهایی که تلویزیون نشان می‌دهد شکل گرفته است.
جیسون یک شهروند جهانی است و سفرهای متعددش به او اجازه داده تا در اروپا، آسیا و آمریکای جنوبی دوستان زیادی داشته باشد. هرجا می‌رود به مردم از زیبایی و شگفتی‌های ایران می‌گوید. آدم‌های بیشماری، از جمله بسیاری از آمریکایی‌ها را تشویق کرده به ایران سفر کنند و خودشان این زیبایی را تجربه کنند.
جالب است که یکی از مهمترین سفیران ایران اکنون ساکت شده است. به رغم عشق شدیدش به ایران، پسرم و همسر نازنینش یگانه صالحی بدون اتهام سه هفته است که زندانی هستند.
این‌گونه رفتار با روزنامه‌نگاران حرفه‌ای که اعتبارنامه خود را به عنوان عضوی از خبرنگاران خارجی از دولت ایران دریافت کرده‌اند، نامعقول است. نمی‌دانیم چرا دستگیر شده‌اند، چه کسی و به چه اتهامی آن‌ها را برده است. حتی نمی‌دانم جیسون و یگانه کنار هم باشند. خانواده ما و او از نگرانی زیر و رو شده و خبرهای کمی از آن‌ها رسیده است. به یگانه اجازه داده‌اند تا با خانواده‌اش تماس مختصری داشته باشد اما برادر جیسون و من هیچ خبری از او نداریم.
یگانه روح بزرگی دارد و جیسون گرم و دوست‌داشتنی است. خانواده ما عمیقا نگران سلامت آن‌ها و تبعات بازداشت‌شان است. جیسون فشار خون دارد و باید هر روز دارو مصرف کند. نمی‌دانم در این شرایط حالش چطور است،هیچ راه ارتباطی با اطرافیان او نداریم که از وضعیت پزشکی او آگاهشان کنم. این سکوت تحمل‌ناپذیر است.
به این دلایل، به مقامات ایران التماس می‌کنم جیسون و یگانه را فورا آزاد کنند.
جامعه ایران پیچیده و چند‌لایه است و غرب اغلب برداشت غلطی از آن دارد. پسر و عروسم خود را وقف نشان دادن این اشتباهات کرده‌اند. به محض این‌که آزاد شوند دوباره همین کار را در کشوری که به عنوان خانه‌شان انتخاب کرده‌اند ادامه خواهند داد.
منبع: واشنگتن پست - 12 اوت 2014
