بیست و یکمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان ایران از روز 10 اردیبهشت کار خود را در شهر همدان آغاز کرد. روز مروری دارد بر این جشنواره.
سینمای کودک یا فاجعه؟
بیست و یکمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان در حال برگزار می شود که اهالی سینمای کودک ایران از وضعیت تولید و نمایش این شکل فیلم ها بسیار گله مند هستند.
جشنواره کودک طبق آئین نامه جشنواره ای سالیانه است و محل برگزاری آن به طور عمده در شهر اصفهان بوده است. اما ناگهان سال گذشته به دلیل کمبود آثار تولید شده در این عرصه بنا به اعلام برگزار کنندگان یک سال تعطیل شد و امسال هم باز به دلیل عدم کمیت مناسب فیلم ها برای نمایش در یک جشنواره ای با قد و قواره بین المللی آن را به همدان منتقل کردند. این شهر کوچک تر از اصفهان بوده و به تبع کوچک بودن جشنواره را چندان به رخ نمی کشد. این جشنواره درحالی برگزار می شود که اکثر دست اندرکاران سینمای کودک و نوجوان آن را سینمایی مرده می دانند. هیچ نیازی هم به نقل قول و… نیست تا ادعا ثابت شود. شما تولیدات و نمایش یک ساله سینمای کودک را مرور کنید تا ببینید چند فیلم کودک تولید و اکران شده است.
ممکن است به تعداد انگشتان دست اتفاقاتی افتاده باشد، اما این برای کشوری که ادعای برگزاری جشنواره فیلم کودک دارد چیزی شبیه یک فاجعه است. امسال به خاطر اینکه نمایش داده شود جشنواره ای پربار در پیش است اولا تعداد زیادی مهمان از تهران به همدان برده شده که این تعداد در عمل خود می توانند سالن ها را پر کنند و دوم اقدام به نمایش برگزیده ای از فیلم های جشنواره بین المللی فیلم فجر کرده اند تا به بهانه ان مردم را به سالن کشانده و ان را پای جشنواره کودک بگذارند. بنیاد سینمایی فارابی به عنوان متولی بازوی اجرایی سینمای ایران به کار مشغول است چندی پیش موسسه ای را تاسیس کرد که وضعیت سینمای کودک را سرو سامان دهد. اما در نمایش اولین فیلم های خود یعنی مربای شیرین(مرضیه برومند) دچار دردسر شده و با نمایش ناموفق چند فیلم عملا ورشکسته و تعطیل شد.
به هرحال این جشنواره پس از یک سال تعطیلی در شامگاه 9 اردیبهشت ماه کارخود را در همدان آغاز کرد. اتوبوس شب(کیومرث پور احمد)، بچه های ابدی(پوران درخشنده)، تصمیم کبری(سیروس حسن پور)، قفلساز(غلامرضا رمضانی)، سبیل مردونه(جواد اردکانی)، سینه سرخ(پرویز شیخ طادی)، عاشق(افشین شرکت)، گوشواره(وحید موسائیان)، مثل یک قصه(خسرو سینایی) و نصف مال من، نصف مال تو(وحید نیکخواه آزاد) فیلم های بخش مسابقه سینمای اران را تشکیل می دهند.
۱۲ فیلم خارجی در بخش بین الملل بیست و یکمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان ایران رقابت می کنند.
“ساقه موز” ساخته کومپین کمگومنیرد از کشور تایلند، “خانه آب نباتی” ساخته آراتهی از کشور هند، “دبیرستان شبانه روزی” ساخته سینگیوس سوگماکانان محصول تایلند، “هایدی” ساخته پل مارکوس محصول انگلستان، “فرمانده من آقای زیرزمینی” ساخته سونگ چانگ سو محصول کره جنوبی، “نام من یوجین است” ساخته میخائیل استایزمحصول سوئیس، “راز گرگ” ساخته رامیو او نیمی محصول فنلاند، “هواپیما” ساخته سدریک کان محصول فرانسه، “عشق حقیقی” ساخته یان گائوشان محصول چین، “والو” ساخته کایجا جوریکالا محصول سوئد، فنلاند و نروژ، “منطقه البروج : مسابقه آغاز می‌شود” ساخته ادوارد فو محصول سنگاپور و “مادر بزرگ بی نظیر” ساخته هیتوشی کورائوچی محصول ژاپن به نمایش در می آید.
جدا از این بخش ها نمایش چند فیلم ویدئویی از ایران و سایر کشور های جهان نیز بخش های دیگر جشنواره را تشکیل می دهند. آثار کوتاه سینما گران همدانی هم در یک قسمت مجزا مرور می شود. محمد میرکیانی نویسنده کودکان و پوران درخشنده، فیلمساز، هم دو سینماگری هستند که مورد تقدیر واقع می شوند. آثار اریش کستنر نویسنده در بخش سینما و ادبیات کودک مرور می شود و یادی هم از برتیسلاو بومار انیماتور چک صورت می گیرد و 14 فیلم از ساخته های وی به نمایش در می آید. تمبری هم برای این دوره جشنواره طراحی شده که قباد شیوا مسئولیت ان را برعهده داشته است.
۵ داور خارجی به همراه ۲ داور ایرانی فیلم های بلند و کوتاه و ویدیوهای بلند و کوتاه خارجی را داوری می‌کنند.آکی یاما تاکاهیتو، بوریوژ دینکوویس بوردو، خوزه ماریا لارا فرناندس، مارگریتا نعیموونا قاسموا، سانت نائیه داوران خارجی و مصطفی رحمان دوست و فرشته طائرپور داوران ایرانی این بخش از جشنواره هستند.5 نفر از هنرمندان و کارشناسان سینمای ایران فیلم های ایرانی بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم های کودکان و نوجوانان را ارزیابی می‌کنند.اسداله اعلایی، فریدون حسن پور، رسول صدرعاملی، احمدرضا گرشاسبی و پروانه معصومی داوران ایرانی جشنواره به شمار می آیند.
داورانی هم از سیفژ، مجمع سینمای کودک و چند داور کودک و نوجوان از دیگر قضاوت کنند گان جنبی فیلم ها هستند.
کارشناسان معتقدند این هزینه ای که پای برگزاری جشنواره کودک صرف می شود را در اختیار خود این سینما گذاشت تا ببالد و رشد کند. اما فعلا قرار است هر سال تعدادی فیلم مهجور تولید شود و با برپایی یک جشنواره ساکت دلها خوش شود که سینمای کودک داریم.