لادن ناصری
ناصر تصور چندان خوبی نسبت به رژیم اسلامی ایران نداشت تا زمانی که رژیم هزینه تغییر جنسیت او را پرداخت کرد. او در شهر مشهد بزرگ شده و از قبل می دانست که با سایر پسرها فرق دارد. او در سن 14 سالگی به والدینش گفت که می خواهد تغییر جنسیت بدهد.
ناصر، که اکنون 18 سال دارد، دو روز پس از عمل تغییر جنسیت در کلینیکی واقع در مرکز شهر تهران می گوید: ”من فهمیدم که مشکل دارم و باید آن را از طریق جراحی حل کنم. اگرچه حرف های منفی زیادی دربارۀ رژیم گفته می شوند، اما آنها نکات مثبت هم دارند.” ناصر اکنون نام خود را هستی گذاشته است.
در ایران، جایی که زنان و مردان را از هم جدا می کنند و حکم همجنس بازی مرگ است، دولت تصمیم دارد امسال 6 میلیارد ریال (معادل 647 هزار دلار) برای عمل های تغییر جنسیت هزینه کند. سیاست های دولت به اندازه ای که بنظر می رسند ضد و نقیض نیستند، چرا که، به گفته مهدیس کامکار پزشک روانشناس افرادی که مایل به تغییر جنسیت هستند، در جوامع سنتی فشارها بیشتر روی انطباق با نقش جنسیتی است.
کامکار می گوید: “در فرهنگ های بسته، یک فردی که مایل به تغییر جنسیت است تشویق می شود مسائل را بروز دهد که این امر با ظاهر او شروع می شود. اما نحوه پوشش و نوع رفتار در قالب یک جنس دیگر به اندازه کافی قانع کننده نیستند.“
ناصر در یک خانواده مذهبی بزرگ شده است. بنابراین، بلندکردن موهای مجعدش، پوشیدن شلوارهای تنگ و آرایش کردن او برای والدینش تکان دهنده بود. او در سن 14 سالگی از یک مدرسه پسرانه در شهر مشهد بخاطر ”غیراخلاقی” بودن نگاه و رفتارش اخراج شد.
مقاله ای در یک مجله داخلی، ناصر را تحریک کرد بیشتر دربارۀ افرادی که مایل به تغییر جنسیت هستند، بداند. او سپس مانند بسیاری از ایرانیان برای پیدا کردن پاسخ سؤال هایی که در خانواده دربارۀ آنها بحث نمی شوند، به اینترنت مراجعه کرد. ناصر می گوید: “قبل از مراجعه به اینترنت فکر می کردم همجنس باز هستم، اما خوشبختانه اطلاعات بیشتری گرفتم و فهمیدم اینطور نیست.”
تغییر جنسیت ناصر چهار سال طول کشید. او برای پس انداز کردن پول عمل ابتدا در مغازه لباس فروشی عمویش و سپس در یک کارخانه شمع سازی مشغول به کار شد. ناصر در سن 15 سالگی به مدت 14 ماه مورد آزمایشات پزشکی قرار گرفت و توسط پزشکان روانکاوی شد تا مطمئن شوند که او صلاحیت تغییر جنسیت را دارد. بالاخره در ماه مه 2007، گروه پزشکی مجوز عمل او را صادر کرد.
معصومه مادر ناصر می گوید: “خیلی سخت بود. تمام شب دعا می کردم: خدایا نگذار این اتفاق بیفتد، بگذار او پسر باقی بماند.” اما ناصر تصمیم خود را گرفته بود. او از سازمان رفاه اجتماعی تقاضای کمک مالی کرد و در ماه نوامبر این سازمان موافقت کرد 35 میلیون ریال برای هزینه عمل بپردازد.
با شرط پدر ناصر، والدینش با عمل موافقت کردند. او شرط کرد که ناصر از این پس چادر سر کند. عمل ناصر، که شامل برداشتن اندام های تناسلی و گذاشتن واژن از بخشی از روده بود، نه ساعت طول کشید. پزشک او، بهرام میرجلیلی، یکی از ده جراح تغییر جنسیت در ایران است. او می گوید در طول 12 سال گذشته بیش از 460 عمل تغییر جنسیت انجام داده است.
ایران در سال 1984 با فتوای آیت الله خمینی اجازۀ این قبیل جراحی ها را در کشور صادر کرد. محمد مهدی کریمی نیا، روحانی که رساله ای در باب حقوق و وظایف این قبیل افراد نوشته است، می گوید، دولت ایران معتقد است که این قبیل افراد در بدن جنس مخالف “گرفتار” شده اند. اما در مقابل قرآن همجنس بازی را بعنوان یک “انحراف اخلاقی” محکوم می کند.
برنارد رید، بنیانگذار انجمن آموزشی و تحقیقاتی هویت جنسی در ساری، بریتانیا می گوید: “این تفکر فوق العاده روشنفکرانه است و بسیار مورد استقبال قرار گرفته است. آیا می توانید تصور کنید که رئیس جمهور بوش یا تونی بلر چنین حکمی را صادر کنند؟”
سازمان رفاه کشور در حال حاضر 116 تقاضانامه کمک های مالی را مورد بررسی قرار می دهد. حسن موسوی چالاک، رئیس دفتر آسیب های اجتماعی در سازمان رفاه می گوید: “نباید این قبیل افراد را سرزنش کرد. آنها مانند همه شهروندان دیگر حقوقی دارند.“
اما هستی اکنون خود را بعنوان یک زن برای زندگی آماده می کند. او می گوید: “من کاملا ً از نظر روحی برای ازدواج آماده هستم.” او در حالی که ملحفه سفید را از روی پایین تنه لخت خود کنار می زند تا به وضعیت تغییریافته خود نگاه کند، با لبخند می گوید:” من پریروز متولد شدم.“
منبع: بلومبرگ، 6 فوریه