وزیر سایه بالاخره به وزارت نفت رفت

نویسنده

alikordan.jpg

‏ آرش سمیعی

در آخرین ساعات کاری هفته گذشته، غلامحسین نوذری، سرپرست وزارت نفت، حکم انتصاب “علی کردان” به ‏سمت “قائم مقام” خود را امضا کرد و شایعه‌ای را که از ماه‌ها پیش در رسانه‌ها مطرح بود، در عمل تایید کرد. ‏نوذری چهار روز پس از قطعی شدن معرفی خود به عنوان وزیر پیشنهادی نفت به مجلس، حکم قائم‌مقامی کردان ‏را امضا کرد تا نشان دهد که برای ماندن در طبقه پانزدهم ساختمان مجلل وزارت نفت حاضر شده است حضور ‏کسی را که در محافل به عنوان “وزیر سایه” مورد نظر احمدی نژاد برای وزارت نفت شناخته می‌شد، در کنار ‏خود بپذیرد.‏

دو ماه پیش، وقتی کاظم وزیری هامانه که چهارمین گزینه محمود احمدی نژاد برای تصدی وزارت نفت بود، ‏همزمان با استعفای وزیر صنایع، از سمت خود برکنار شد، رسانه‌ها مهمترین علت برکناری وزیری هامانه را ‏نپذیرفتن دستور احمدی نژاد مبنی بر انتصاب کردان به عنوان قائم مقام وزیر نفت ذکر کردند. این موضوع ابتدا به ‏صورت پراکنده در سایت‌های خبری منتشر شد، اما چیزی طول نکشید که احمد توکلی، نماینده شاخص اصولگرا، ‏و نیز کمال دانشیار، رئیس کمیسیون انرژی مجلس هفتم، آن را تایید کردند.‏

نام علی کردان از یک سال پیش به عنوان کسی که احمدی نژاد او را منجی وزارت نفت می‌داند و برای تحقق شعار ‏کهنه خود مبنی بر “مبارزه با مافیای نفتی” در نظر دارد، مطرح بود. اما آنچنان که ابتدا زمزمه‌اش در رسانه‌ها ‏مطرح بود و بعدها نمایندگان مجلس فاش کردند، وزیری هامانه هیچ‌گاه حاضر نشد زیر بار فشارهای احمدی نژاد ‏برای حضور او در وزارت نفت برود؛ به طوری که حتی تغییر نظر احمدی نژاد مبنی بر اینکه کردان به جای ‏قائم‌مقامی، به معاونت وزیر و ریاست یکی از چهار شرکت تابعه این وزارتخانه منصوب شود، باز نظر اولین ‏وزیر نفت دولت نهم را تغییر نداد.‏

بدین ترتیب در تمام یک سال گذشته، شایعه عزل وزیری هامانه در رسانه‌ها حضوری پررنگ داشت و به‌رغم ‏تکذیب‌های پیاپی، در نهایت در 21 مرداد ماه گذشته تایید و رسما اعلام شد. اما در همان زمان سایت “الف” در ‏گفت‌وگو با احمد توکلی، توجیه دولت مبنی بر حضور نیروی تازه نفس در وزارت نفت را رد کرد و علت واقعی ‏برکناری وزیری هامانه از پست وزارت نفت را “نپذیرفتن برخی دخالت‌های بیرون از وزارتخانه” ذکر کرد، که ‏اشاره‌ای غیرمستقیم به عدم انتصاب کردان به قائم‌مقامی بود.‏

احمد توکلی در اظهارنظرهای خود و اخباری که در سایت نزدیک به وی (سایت الف) منتشر می‌شد، چه وقتی که ‏موضوع قائم مقامی وی مطرح بود و چه کمی بعد که نام کردان به عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی وزارت نفت ‏مطرح شد، هیچ‌گاه مخالفت خود را با حضور علی کردان در وزارت نفت پنهان نکرد. سایت الف به محض آنکه ‏سایت‌های حامی دولت از نتایج یک نظرسنجی در بین نمایندگان مجلس هفتم خبر دادند که در آن شانس کردان بیشتر ‏از دیگر گزینه‌های مطرح، عنوان شده بود، در خبری نوشت: “سوابق و روش مدیریتی علی کردان در امور ‏مالی، با وعده های انتخاباتی احمدی نژاد درباره انتخاب مدیران در دولت نهم چندان سازگار نیست.“‏

شبیه این موضع‌گیری از قول دانشیار، رئیس کمیسیون انرژی مجلس نیز مطرح شد. او پس از برکناری وزیری ‏هامانه، از اختلافات مکرر احمدی نژاد با وی پرده برداشت و علت مقاومت وزیری هامانه در برابر قائم‌مقامی ‏کردان را نداشتن سابقه در وزارت نفت و بی‌تجربگی وی در این حوزه دانست. دانشیار از این هم فراتر رفت و ‏فاش کرد که احمدی نژاد در سال 84 پس از آنکه سه گزینه ابتدایی وی نتوانستن رای اعتماد لازم را برای وزارت ‏نفت کسب کنند، بنا داشت کردان را به عنوان وزیر معرفی کند، اما سران اصولگرای مجلس به وی خبر دادند که ‏او نیز رای نخواهد آورد و معرفی کردنش بیهوده است؛ و از این رو به قائم‌مقامی وی قانع شد و می‌خواست ‏وزیری هامانه را مجبور به این کار کند.‏

به هرحال اکنون به نظر می‌رسد توافقی بین احمدی نژاد و نوذری صورت گرفته است که بر اساس آن نوذری از ‏این پس به جای سرپرست، وزیر نفت خواهد بود اما عملا کارها در دست علی کردان، یعنی کسی که احمدی نژاد ‏دو سال است حضور او را در وزارت نفت انتظار می‌کشد، قرار خواهد گرفت.‏

‎ ‎علی کردان و ماجرای 525 میلیاردی‏‎ ‎

علی کردان که پنجشنبه گذشته از سوی “سرپرست” وزارت نفت به عنوان “قائم‌مقام وزیر نفت” منصوب شد، تا ‏هفته گذشته معاون وزیر کار و رئیس سازمان فنی و حرفه‌ای کشور بود. او پیش از این هم در سمت‌هایی همچون ‏معاون اداری و مالی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوران وزارت مصطفی میرسلیم (دولت هاشمی ‏رفسنجانی)، معاون اداری و مالی سازمان صدا و سیما در دوران ریاست علی لاریجانی و معاون امور مجلس و ‏استان‌های این سازمان در زمانی که ضرغامی از این معاونت به ریاست کل سازمان ارتقا یافت، حضور داشته ‏است.‏

وی در همین حال از دو سال پیش، نماینده رئیس قوه قضاییه در شورای شش نفره نظارت بر صدا و سیما بوده و ‏همچنان در این شورا حضور دارد.‏

تحصیلات کردان در رشته حقوق است، که این موضوع بارها دستاویز نمایندگان مخالف حضور او در وزارت ‏نفت قرار گرفته است.‏

گرایش سیاسی علی کردان، به گفته آگاهان “راست سنتی” عنوان می‌شود، هرچند ظاهرا احمدی نژاد به طور ‏شخصی اعتماد زیادی به وی دارد. در دوران اصلاحات، او همکاری‌های نزدیکی با محافل ضد اصلاحات داشت، ‏تا حدی که گاهی نامش در میان اعضای مرکزی گروهی که بحران‌ها علیه دولت و مجلس اصلاحات را هدایت ‏می‌کردند، مطرح می‌شد.‏

کردان که اکنون قائم‌مقام وزیر نفت دولت احمدی نژاد شده است و قرار است طبق وعده‌های احمدی نژاد “مافیای ‏نفتی” را کشف و با آن مبارزه کند و از فسادهای باندهای نفتی – آن‌گونه که احمدی نژاد چندی پیش قول داد- پرده ‏بردارد، از قضا خود متهم یکی از بزرگترین پرونده‌های بی‌سرانجام فساد مالی است که چند سال پیش در جریان ‏یک تحقیق و تفحص از سازمان صدا و سیما فاش شده بود.‏

در این پرونده که در آن زمان به “اختلاس 525 میلیارد تومانی” شهرت داشت، نمایندگان مجلس ششم از تخلفات ‏متعدد و گسترده سازمان صدا و سیما پرده برداشته‌اند. جالب این بود که این رقم، تنها از بررسی یکی دو حساب ‏بانکی این سازمان به دست آمده بود و نمایندگان معتقد بودند که میزان واقعی تخلفات به مراتب بیشتر از این است. ‏علی کردان در آن پرونده، به عنوان معاون اداری و مالی صدا و سیما، متهم ردیف اول بود.‏

اگرچه پس از چهار سال در دی ماه گذشته قوه قضاییه این پرونده را مختومه اعلام کرد و بدین ترتیب تخلفات مالی ‏علی کردان، معاون مالی وقت صدا و سیما نیز به دادگاه کشیده نشد، اما اکنون باید دید آیا با حضور وی در ‏وزارت نفت که احمدی نژاد آن را مرکز فسادهای گسترده می‌داند، کسی بر عملکرد قائم‌مقام وزارتخانه‌ی مافیاها ‏نظارت خواهد کرد؟