عماد وکیلی
کمپانی نفتی شل که دومین کمپانی نفتی بزرگ غیر دولتی جهان محسوب می شود، روز شنبه اعلام کرد قرارداد بزرگ توسعه فاز سیزدهم گاز پارس جنوبی را ملغی می کند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، سخنگوی این کمپانی بزرگ هلندی اعلام کرد که این کمپانی از این پروژه بزرگ بیرون می آید و تنها ممکن است که در آینده در بخش هایی از این پروژه مشارکت کند.
کمپانی شل و شرکت ملی گاز ایران در ژانویه سال 2002 قرارداد بزرگی برای توسعه فاز سیزدهم پارس جنوبی با هم امضا کرده بودند، اما اینک کمپانی شل تحت فشارهای بین المللی و تحریم های سازمان ملل، از همکاری با ایران در این پروژه حیاتی سر باز می زند.
خارج کردن گاز مایع طبیعی از این فاز پارس جنوبی می توانست در سال 2007 اتفاق بیفتد، اما تحریم های بین المللی مانع از روند طبیعی کار شد؛ ایران هم که برای پیشبرد پروژه بی تابی می کرد، کمپانی شل را تهدید به اخراج کرده بود.
سخنگوی کمپانی شل گفت که در قرارداد ضرورت وجود یک جانشین پیش بینی شده است و شرکت ملی گاز ایران می تواند به سرعت کمپانی دیگری را جایگزین کند.
کارشناسان پیش بینی می کنند که شرکت هایی نظیر گازپروم روسی، موسسه نفتی هند یا شرکت هایی از چین که کمتر تحت فشار آمریکا هستند، جایگزین شرکت نفتی شل بشوند، اما این شرکت ها در این نوع توسعه گازی، کم تجربه هستند.
سخنگوی کمپانی شل هیچ دلیل رسمی ای برای کنار کشیدن این کمپانی از این پروژه عظیم عنوان نکرد.
به نظر می رسد به دنبال تحریم های بین المللی که با تصویب دور سوم آن توسط شورای امنیت سازمان ملل مضاعف شده، بسیاری از قراردادهای بزرگ دولت ایران با شرکتهای بزرگ غربی دچار مشکلات عدیده شود.
مقامات ایرانی، این تحریم ها را “بی نتیجه” می دانند اما معاون خزانه داری آمریکا چندی پیش گفت تاثیر این تحریم ها برای رهبران ایران، “دردناک” است.
استوارت لوی گفت: “ایران با انزوای فزاینده ای از سوی سیستم مالی بین المللی رو به رو است چرا که بانک های گوشه و کنار جهان به این نتیجه رسیده اند که نگاه داشتن مشتریان ایرانی به خطر افزایش تسلیحات کشتار جمعی و تروریسم نمی ارزد.“
روسیه، مهمترین متحد ایران در پرونده هسته ای هم روز دوشنبه به جمع تحریم کنندگان بین المللی ایران پیوست.
ولادیمیر پوتین دستوری صادر کرد که بر مبنای آن: “تمامی سازمان ها و دستگاه های دولتی، بانک ها و موسسات و اشخاص حقوقی و حقیقی زیر حوزه قضایی روسیه باید به خاطر داشته باشند که از تاریخ سوم ماه مارس سال ۲۰۰۸، سی و پنج روز پیش، از انتقال، یا تامین هر نوع مواد، یا تجهیزات و یا فناروی هسته ای که امکان استفاده دوگانه نظامی و غیر نظامی از آنها وجود دارد، از خاک روسیه به ایران ممنوع است.“