نادر کرمی
عمده ترین نیروهای سیاسی منتقد و تحول خواه در ایران، که به ابتکار شیرین عبادی، برنده ایرانی صلح نوبل، شورایی تحت شورای ملی صلح شکل داده اند، با انتشار نامه سرگشاده ای خطاب به ملت آمریکا، خواستار پایان دادن به منازعه سیاسی میان ایران و آمریکا شدند.
در حالی که قریب به ده روز تا آغاز به کار دولت جدید آمریکا و ادای سوگند باراک اوباما، رییس جمهور منتخب ایالات متحده باقی مانده است، نامه فعالان سرشناس سیاسی و حقوق بشری ایران در واقع پیامی از سوی ملت ایران خطاب به دولت جدید آمریکاست.
نامه فعالان صلح طلب ایرانی با “تبریک کریسمس و سال‌نو” خطاب به “مردم صلح‌طلب ایالات متحده آمریکا” آغاز شده است.
در ابتدای این نامه با اشاره به تبلور اراده مردم آمریکا در انتخابات اخیر آمریکا آمده است: “جهان در پانزدهم آبان‌ماه 1387 شاهد اقدامی مردمسالارانه بود که در آن شما مردم آمریکا با نفی رفتار و گفتار دخالت جویانه و جنگ‌طلبانه دولتِ وقت، به شعار «تغییر» پاسخ مثبت دادید تا رویکرد صلح جویانه خویش را با تأکید بر آزادی، حقوق‌بشر، و حفظ جنبه‌های برابری‌طلبانه و ضد تبعیض به نمایش بگذارید”.
در ادامه این نامه می خوانیم: “رأی شما به شعار «تغییر» در واقع پاسخی منفی به ادامه‌ی خط مشی‌های مبتنی بر جنگ و ستیز، قربانی شدن جوانان امریکایی در باتلاق‌های خونین، سقوط جایگاه ایالات متحده آمریکا در افکار عمومی و فرو ریختن اعتبار مالی این کشور در سطح جهانی است”.
نویسندگان این نامه با یادآوری اینکه “شورای ملی صلح به واکنش آگاهانه‌ی تغییر با دیده احترام می‌نگرد و آن را فرصتی مناسب برای آغاز تغییرات سازنده به‌ویژه در روابط بین‌الملل (با رویکردی صلح‌طلبانه) ارزیابی می‌کند” افزوده اند: “این فرصت در صورت تداوم و نظارت مستقیم نهادهای مدنی، می‌تواند به صیانت بیشتر از کرامت انسان‌ها، آزادی‌های اساسی، حفظ حقوق شهروندی، صلح، امنیت، سلامتی محیط زیست و توسعه پایدار در سراسر این سیاره که همواره خواست خِرد جمعی و تاریخی ایرانیان نیز بوده است، یاری رساند”.
در این نامه همچنین بر خوی صلح طلبی مردم ایران تاکید شده است: “مردم ایران به‌دلایل تاریخی، به‌ویژه بعد از تجربه‌ی تلخ هشت سال جنگ، ویرانی و کشتار، از بروز درگیری و جنگ دیگری در کشور خود و منطقه بیزاری می‌جویند. ایرانیان صلح‌طلب در همسایگی خود، رنج مردم عراق، افغانستان و پاکستان را طی سال‌های اخیر عمیقاً درک می‌کنند و از ستم علیه مردم خاورمیانه، به‌ویژه مردم فلسطین اندوهگین‌اند”.
شورای ملی صلح در نامه خود از نقش آمریکا به‌عنوان یکی از عوامل بروز خشونت‌ها در این مناطق نیز ابراز تاسف و اعلام کرده است که “اعتقاد دارد که اشغال نظامی کشورها به بهانه مبارزه با تروریسم، به ریشه کنی و یا حتی کاهش عملیات تروریستی منجر نشده است. ادامه حضور نیروهای نظامی خارجی در منطقه، دستاویزی برای حکومت‌های اقتدارگرا خواهد بود تا به بهانه جنگ و نا امنی، به حفظ شرایط نه جنگ – نه صلح و محدودتر کردن تلاش جنبش‌های صلح‌طلب بپردازند”.
در پایان این نامه فعالان ایرانی در شورای ملی صلح آورده اند که این شورا “با تأکید بر میراث تاریخی و فرهنگ صلح‌خواهی و نوعدوستی ایرانیان” از صلح‌طلبان جهان، به‌ویژه مردم ایالات متحده آمریکا انتظار دارد:
1- با استمرار اشغال نظامی عراق و افغانستان مخالفت کرده و تلاش جهانی شود تا زمینه برای استقرار حاکمیت ملی در این کشورها مهیا گردد.
2- با نفی رفتار تجاوز‌گرانه دولت اسرائیل، خواسته شود تا صلح و ثبات به خاورمیانه بازگردد. تأکید می‌کنیم این صلح در گرو تشکیل دولت مستقل فلسطینی است.
3- از دولت‌های آمریکا و ایران درخواست شود تا بر اساس میثاق‌ها و قوانین بین‌المللی، منازعه‌ی دراز‌مدت و زیانبار فی‌مابین را کنار گذارده و هر نوع زمینه ظهور تنش و وقوع جنگ احتمالی را بر طرف کنند تا راه مردم ایران برای تقویت و نهادینه شدن مردمسالاری هموار شود.
تاسیس شورای ملی صلح اولین بار طی جلسه ای در۱۳ تیر ۱۳۸۷ اعلام و گفته شد که شورای ملی صلح نهادی خواهد بود فراگیر با حدود 300 عضو که پایه نخست آن توسط موسسین آنکه شامل چهره هایی سرشناس از احزاب و گروه هایی همچون، کانون مدافعان حقوق بشر، نهضت آزادی ایران، سازمان دانش آموختگان ایران، جبهه ملی ایران، فعالان ملی مذهبی، جنبش مسلمانان مبارز، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، کانون صنفی معلمان، کانون وکلای دادگستری و… گذارده شده و اهداف آن “ایجاد، تحکیم و تقویت مبانی صلح در ایران، جلوگیری از برخورد نظامی با ایران، لغو هرگونه تحریم علیه ایران و جلوگیری از تشدید آن، پایان دادن به شرایط نه صلح و نه جنگ” اعلام شده است.