خرابه های جمهوری اسلامی

ابراهیم نبوی
ابراهیم نبوی

نصف شان دارند سنگ پرت می کنند توی چاه، نصف شان درش می آورند. نصف بودجه را می دهند به شورای نگهبان و مجلس و قوه قضائیه که برای دولت دردسر کنند، نصفش اش را هم می دهند به دولت که جلوی دردسرهایی که حکومت برایش درست می کند بگیرند. یعنی اگر دو هزار سال دیگر مثلا خرابه های جمهوری اسلامی را کاوش کنند، از روی بقایای تمدن جمهوری اسلامی به چند نتیجه می رسند:

یک، تمدن جمهوری اسلامی، تمدنی بود که هیچکس نمی خواست آن را از بین ببرد، برای همین برای خودش دشمن تولید می کرد.

دو، رهبران تمدن جمهوری اسلامی برای از بین بردنش همه تلاش ها را می کردند، ولی مردم برای نابودی حکومت با آنها همکاری نمی کردند.

سه، طرفداران حکومت سعی می کردند دولت را از بین ببرند، ولی مخالفان حکومت سعی می کردند دولت را حفظ کنند. (در اینجا باستانشاس بدجور قاطی می کند.)

چهار، یکی از ویژگیهای تمدن جمهوری اسلامی این بود که هیچ وقت به نتیجه نمی رسید، هر برنامه ای را شروع می کرد، ولی به سرعت از کاری که کرده بود پشیمان می شد و کار جدیدی را شروع می کرد. به همین دلیل اکثر مردم در آن متهم می شدند، ولی هیچکس محکوم نمی شد و هیچ حکمی اجرا نمی شد.

پنج، بقایای تمدن جمهوری اسلامی نشان می دهد که اغلب اشخاص مهم در آن دائما در حال حرف زدن بودند و هر کسی تصمیم می گرفت هر کاری بکند، همه سعی می کردند جلوی او را بگیرند و هیچ اثری از اینکه این تمدن چگونه اداره می شد در بقایای آن یافته نشده است.

شش، برخلاف اغلب تمدنها که براثر سعی و خطا اداره می شدند، تمدن جمهوری اسلامی براساس تئوری خطا و خطا اداره می شد، نشانه های یافته شده در منطقه ای به نام پاستور نشان می دهد که آنها دائما خطا می کردند، بعد آن را متوقف می کردند و خطای دیگری را تکرار می کردند.

هفت: تمدن جمهوری اسلامی از گروهی به نام “نخبگان” برخوردار بود که نشانه های مختلف می گوید که افراد بسیار هوشمند و خلاقی بودند. در این تمدن سالها تلاش می شد تا نخبگان بیاموزند و تجربه کنند و وقتی آنها به درجه عالی می رسیدند، آنها را می زدند، یا زندانی می کردند، یا فراری می دادند.

هشت، هیچ نشانه ای از چگونگی سقوط این حکومت پیدا نشده و به نظر می رسد به تدریج فرسوده شده و از میان رفته است.

همه اینها را گفتم که بگویم قانون “امر به معروف و نهی از منکر” که بعد از چند ماه دعوا، بزن بزن، درگیری، بی آبرویی، اسیدپاشی، چاقو زنی در جهرم و جاهای دیگر به وسیله نمایندگان مجلس تصویب شده بود و اعضای شورای نگهبان هم بارها از آن حمایت کرده بودند، دیروز توسط شورای نگهبان به دلیل اینکه مخالف قانون اساسی بود، رد شد. این قانون رد شده سیزده ماده داشت که در این سیزده ماده، چهارده مورد خلاف قانون اساسی بود. باز هم بگید خدا نیست.