سرانجام، همه هشدارها و تلاش‌ها برای پرهیز از اختلاف و گسترده‌تر شدن لیست‌های انتخاباتی اصولگرایان به آنجا رسید که مهدوی کنی و یزدی، دو روحانی بلندپایه اصولگرایان، به کلمه متحد در “جبهه متحد اصولگرایان” بسنده کنند و لیست این ائتلاف را “اصولگرای قطعی و واقعی” بدانند.
پیش از این حسین شریعتمداری به اصولگرایان هشدار داده بود که “سر گردنه” کشتی نگیرند و از سوی حسن غفوری فرد جواب شنیده بود مگر قرار است سردبیر کیهان برای اصولگرایان تعیین تکلیف کند؟ امیر محبیان، از تئوریسین‌های اصولگرایی هم رقابت‌های درونی را منفی و بحران‌ساز توصیف کرده است. اما بازار مصاحبه و مناظره در میان کاندیداهای ورود به مجلس داغ است و هربار اختلاف و دلخوری تازه‌ای سر باز می‌کند. در این میان بیانیه مشترک دبیرکل جامعه روحانیت مبارز و رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به نوعی اعلام انصراف از تعقیب تلاش برای اتحاد لیست‌هاست. آیت‌الله مهدوی کنی و آیت‌الله محمد یزدی نوشته‌اند: “پس از ماه‌ها بررسی، اینک فهرست اصولگرایی قطعی ارائه شده است. این فهرست محصول عقل جمعی و اضلاع تشکیل دهنده جبهه می‌باشد. لذا جامعتین جمع بندی دیدگاه‌های اضلاع اصولگرایی را که در فهرست تبلور یافته است تایید می‌نماید و در تهران و شهرستان‌ها به این فهرست به طور کامل رای خواهد داد.”
در این بیانیه که هیچ اشاره‌ای به سایر لیست‌ها و حتی ائتلاف جبهه پایداری با حمایت چهره پرنفوذی چون آیت‌الله مصباح یزدی نشده،آمده است: “جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از تمامی کسانی که زمینه وحدت و همگرایی اصولگرایان را فراهم کردند تا به یک فهرست مشترک تحت عنوان جبهه متحد اصوگرایی برسند تشکر می‌کند. لذا ما در انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی فقط از این فهرست حمایت می‌کنیم و انشاءالله در ایام تبلیغات انتخابات نکاتی را در خصوص ویژگی‌‌ها و مختصات فهرست جبهه متحد اصولگرایی به سمع مردم عزیز خواهد رساند.”
اما این فهرست مشترک که نام “متحد” و “اصولگرایی” را یدک می‌کشد، رقبایی مانند جبهه پایداری، صدای ملت، جبهه ایستادگی، جبهه بصیرت و بیداری و ائتلاف بزرگ اصولگرایان دارد.
کشتی‌گیران سرگردنه
مهمترین رقیب جبهه متحد اصولگرایی، جبهه پایداری است که حول مصباح یزدی شکل گرفته است. مهدوی کنی، رییس مجلس خبرگان تا آخرین لحظه سعی در جذب این ائتلاف داشت و قبل از انتشار این بیانیه در آخرین سخنرانی‌اش گفته بود: “اختلاف سلیقه را باید بعد از انتخابات در مجلس و در تصویب قوانین اعمال کرد و نباید قبل از انتخابات یکدیگر را تخریب کرد. البته طرف حساب من ضد انقلاب نیست بلکه همین مجموعه انقلابی ها هستند. توصیه می کنم در این چند روز باقی مانده مومنین دور هم جمع شوند و زیر یک علم سینه بزنند.”
مهدوی کنی هشدار داده بود: “اگر بخواهیم در آستانه انتخابات افراد انقلابی به تیپ هم بزنند مردمی که در انقلاب حضور دارند و برای این انقلاب شهید داده اند دچار تزلزل می شوند.”
اواما در عین حال با ذکر خاطره‌ای اعتراف کرده: “در مشهد بودم که یک نوجوانی از من پرسید شما جبهه پایداری را قبول دارید یا نه، گفتم بله قبول دارم. آن جوان از من پرسید پس چرا وحدت نمی کنید من هم پاسخ دادم چون آنها ما را قبول ندارند.”
جبهه پایداری لیست انتخاباتی خود در تهران را منتشر کرده و در صدر این لیست مرتضی آقاتهرانی را نشانده است. با این حال این لیست و اسامی مورد حمایت جبهه متحد اصولگرایان اشتراکاتی هم دارد؛ از جمله غلامعلی حداد عادل که گفته می‌شود، شانس وی برای ریاست مجدد او بر قوه مقننه با نظر مساعد آیت الله خامنه ای افزایش یافته است.
همچنین هر دو طیف بر مرزبندی با حلقه اطرافیان محمود احمدی‌نژاد که آن را “جریان انحرافی” می‌خوانند تاکید و اصرار دارند اما جبهه پایداری، خود را حامی محمود احمدی‌نژاد می‌داند؛ رویکردی که در دستور کار جبهه متحد نیست.
موضعگیری در برابر منتقدان و معترضان به انتخابات ریاست جمهوری 88 که در ادبیات اصولگرایان و طرفداران حاکمیت “جریان فتنه” نام گرفته‌اند، دیگر محور اختلاف این دو گروه عمده اصولگرایان است.
جبهه‌ها و ائتلاف‌های ناسازگار
محسن رضایی در انتخابات ریاست‌جمهوری تمام قد در برابر محمود احمدی‌نژاد ایستاد و حتی زمزمه‌هایی مبنی بر دخالت دولت در انتخابات سر داد اما خیلی زود به حمایت از رهبرجمهوری اسلامی، در مقابل دو رقیب انتخاباتی معترض خود قرار گرفت. محسن رضایی که راه خود را در اصولگرایی از محمود احمدی‌نژاد جدا کرده، از سایر اصولگرایان هم به دلیل حمایت نکردن از او در انتخابات‌های مختلف دل‌چرکین است و حامیانش در این انتخابات هم تن به ائتلاف ندادند. ائتلاف “جبهه ایستادگی” تابلوی نزدیکان و همفکران رضایی در انتخابات پیش روست. آنها هم در لیست منتشر شده 20 نفره خود اشتراکاتی با سایر گروه‌ها دارند اما چهره‌هایی مانند سید محمود علوی و امیدوار رضایی را در صدر نشانده‌اند.
علی مطهری هم وقتی از جبهه متحد بیرون رانده شد، همراه با دو بازمانده دیگر حمیدرضا کاتوزیان و علی عباسپور تهرانی به دنبال فهرستی با نام “صدای ملت” هستند و تلاش می‌کنند این لیست را به 15 نفر برای تهران برسانند.
“جبهه بصیرت و بیداری اسلامی” هم از سوی شهاب‌الدین صدر، نایب رییس فعلی مجلس راه‌اندازی شده که در لیست نهایی جبهه متحد جایی نداشت. لیست انتخاباتی این ائتلاف هم منتشر شده و تلفیقی از اصولگرایان با گرایش‌های متفاوت است.
حسن غفوری‌فرد هم که انتظار نداشت با حضور چهره‌هایی مانند مهرداد بذرپاش در لیست جبهه متحد، نام او را خط بزنند، “ائتلاف بزرگ اصولگرایان” را پی‌ریزی کرد که لیست انتخاباتی آن چهره‌های دور مانده از لیست جبهه متحد را در خود جای داده است.
همچنین سید ابوالحسن نواب، محمد مهدی تسخیری و لاله افتخاری “جبهه اتحاد ملی و انسجام اسلامی” را تاسیس کرده‌اند که در لیست 30 نفره‌اش برای تهران، 13 کاندیدای اختصاصی دارد.
لزوم اتحاد در غیاب رقیب
سرنوشت اصلاح‌طلبان در شورای شهر دوم تهران و برگزاری انتخاباتی کم‌رمق، یکی از ترس‌های بزرگ اصولگرایان است که در گفته‌های آنها تکرار می‌شود. پس از حضور حداکثری اصولگرایان در مجلس هشتم و در آستانه انتخاباتی بدون حضور رقبای اصلاح طلب، شاید خطر چندانی حضور مجدد آنها را تهدید نکند اما آیا این تشتت و اختلاف آن گونه که امیر محبیان و حسین شریعتمداری پیش‌بینی کرده‌اند، باعث علنی شدن اختلافات و بحث‌های مگویی می‌شود که به ضرر طیف طرفدار حاکمیت است؟
