احمد شیرزاد در واکنش به سخنان عباسعلی کدخدایی مبنی بر اینکه “حصر مجازات تلقی نمی شود و یک اقدام تنبیهی موقت است” می گوید این عضو سابق شورای نگهبان باید از ابتدا درس حقوق را بخواند و امتحان دهد چون سخنان اخیرش نشان می دهد از قانون و علم حقوق هیچ نمی داند.
شیرزاد در مصاحبه با روز رفع حصر را خواسته ای ملی می داند و می گوید: “تصورات و ذهنیت هایی در بین اقتدارگرایان است که یک دفعه تصمیم گیری ها تغییر می کند. آنها فکر می کنند اگر این کار صورت بگیرد طرف مقابل «پر رو» می شود. دقیقا به همین سادگی که من بیان میکنم است، هیچ حساب و کتاب و مصلحت سنجی وجود ندارد. بسیار احساساتی و بسیار کودکانه می گویند که پر رو می شوند یا به ریش ما می خندند.همین را هم بین خودشان و محافل شان به عنوان استدلال بیان می کنند. اما برای اصلاح طلبان آنچه مهم است اینکه این وضعیت پایان یابد. بخصوص به لحاظ سنی آقای کروبی و آقای موسوی و همچنین خانم رهنورد، این مساله باید حل شود.این یک مساله انسانی است. اصلاح طلبان حاضرند شرافتمندانه قول بدهند هیچ عکس العمل تبلیغی در این زمینه نخواهند کرد. اینکه جامعه چه واکنشی نشان می دهد نمیدانم؛ مسلما شاد خواهد شد اما اینکه فکر کنند و دغدغه شان این باشد که ما بادی به غبغب می اندازیم و استفاده تبلیغاتی میکنیم، ما حاضریم شرافتمندانه قول بدهیم که اگر این مساله را حل کنند، ما هیچ بهره برداری تبلیغاتی نخواهیم کرد”.
عباسعلی کدخدایی، یکی از ۶ عضو حقوقدان و سخنگوی سابق شورای نگهبان عنوان کرده که حصر یک اقدام تامینی موقت است.
احمد شیرزاد، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت در مصاحبه با “روز” و در واکنش به این سخنان آقای کدخدایی می گوید: “اگر این حرف را یک غیرحقوقدان می زد، کسی که اطلاعی از حقوق و انسان ها و قانون و حقوق شهروندان ندارد، شاید کمتر باعث تعجب آدمی می شد. این نوع صحبت هادر برخی نظام ها و بیشتر از سوی مقامات امنیتی که به امور مردم و جامعه بی توجه هستند شنیده می شود”.
او توضیح می دهد: “کاملا روشن است که هرنوع سلب آزادی افراد به نوعی مجازات تلقی می شود. هر نوع سلب آزادی با قوه قهریه، مجازات است و براساس قانون هیچ مقامی غیر از دادگاه حق ندارد برای شهروندان، وضع مجازات بکند. ضابطان قوه قضائیه هم فقط می توانند تا ۲۴ ساعت کسی راکه مشمول اعمال جرم است بازداشت کنند و بیش از ۲۴ ساعت نیاز به حکم قضایی دارند. اصلا این جزو علم حقوق است که هر حاکمیتی با استفاده از قوه قهریه، بخش یا بخش هایی از آزادی شهروندان را سلب کند مجازات محسوب می شود و طبق قانون، بدون حکم دادگاه، مجاز نیست”.
به گفته وی “صحبت آقای کدخدایی با موازین اولیه علم حقوق هم در تناقض است و ایشان باید یک بار دیگر بروند، از ابتدا درس حقوق بخوانند و امتحان بدهند. چون این سخنان نشان می دهد که از قانون و علم حقوق هیچ نمی داند”.
این فعال اصلاح طلب می گوید: “خانواده آقای کروبی مصر هستند که ادامه وضعیت ایشان همراه با محاکمه علنی باشد. خانواده آقای موسوی هم احتمالا موضع مشابهی دارند. اما آقایان حتی به دادگاههای غیرعادلانه خودشان هم که برای دیگران برگزار کرده اند رضایت نمی دهند و معلوم نیست با چه بهانه ای این قضیه را لاینحل گذاشته اند.به لحاظ قضایی و سیاسی هم نگاه بکنیم این وضعیت به ضرر نظام جمهوری اسلامی و حاکمیت کشور است و باید این مساله را هر چه زودتر تمام کنند. من فکر می کنم واقعا حتی نیازی به دادگاه هم نیست و باید هرچه سریع تر آقای موسوی، آقای کروبی و خانم رهنورد را آزاد کنند و این موضوع حل شود. استخوانی است که در گلو مانده و باید هر چه زودتر حل شود”.
آقای شیرزاد رفع حصر را خواسته ای ملی میداند و می گوید: “الان در دانشگاهها هنوز خیلی فضای محدودیت حکمفرماست و دانشجویان نمی توانند جلسات آزادانه برگزار کنند، ولی به هر بهانه ای که جلسه ای برگزار می شود در راس شعارهایی که دانشجویان سر می دهند رفع حصر است و این یک خواست ملی است. حتی کسانی که شاید خیلی هم پایبند به جنبش سبز نباشند ادامه این وضعیت را به مصلحت نمی دانند و خواستار پایان یافتن آن هستند”.
سئوال میکنم: یکی از وعده های آقای روحانی، آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر بوده. پرونده حصرهم به شورای عالی امنیت ملی واگذار شده که ریاست آن با آقای روحانی است. به چه دلیل تاکنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته؟ آقای شیرزاد می گوید: “خیلی چیزها قرار بود انجام شود و صحبت های خیلی جدی مطرح شد و در گوشه و کنار هم خبرهایی منتشر شد. قرار بود عید غدیر، بسیاری از زندانیان سیاسی هم آزاد شوند اما نمی دانیم چه اتفاقی افتاد که ورق یکباره برگشت و بعد از آزادی یک گروه اندک که خانم ستوده هم شامل آن بود، متاسفانه روند یک دفعه متوقف شد. در اینکه خواست شخصی آقای روحانی و همکارانش در دولت تمام شدن این مساله است شکی نیست ولی روشن است که مخالفت های خیلی جدی در کار است و حتی ممکن است که آقای روحانی موفق نشود رای اعضای شورای امنیت ملی را جذب کند”.
عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت می گوید: “این مساله باید در سطح سران نظام، حل و فصل شود و به این باور برسند که ادامه این وضعیت به ضررشان است و باعث افزایش شکاف در جامعه می شود اما متاسفانه چنین باوری ندارند. متاسفانه تصورات و ذهنیت هایی در بین اقتدارگرایان است که یک دفعه تصمیم گیری ها تغییر می کند. آنها فکر می کنند اگر این کار صورت بگیرد طرف مقابل پر رو می شود. دقیقا به همین سادگی که من بیان میکنم است. هیچ حساب و کتاب و مصلحت سنجی وجود ندارد. بسیار احساساتی و بسیار کودکانه می گویند که پر رو می شوند یا به ریش ما می خندند. و همین را در بین خودشان و محافل شان به عنوان استدلال بیان می کنند. اما برای اصلاح طلبان آنچه مهم است اینکه این وضعیت پایان یابد. بخصوص به لحاظ سنی آقای کروبی و آقای موسوی و همچنین خانم رهنورد، این مساله باید حل شود. این یک مساله انسانی است. اصلاح طلبان حاضرند شرافتمندانه قول بدهند هیچ عکس العمل تبلیغی در این زمینه نخواهند داشت. اینکه جامعه چه واکنشی نشان می دهد نمیدانم، مسلما شاد خواهد شد اما اینکه فکر کنند و دغدغه شان این باشد که ما بادی به غبغب می اندازیم و استفاده تبلیغاتی میکنیم، ما حاضریم شرافتمندانه قول بدهیم که اگر این مساله را حل کنند.ما هیچ بهره برداری تبلیغاتی نخواهیم کرد. خانواده های بسیاری نگران و ناراحت هستند، جامعه زخمدار است و زخم های اجتماعی باعث غده های چرکین و عکس العمل های ناخواسته در جامعه می شود. امروز جامعه به شدت نیازمند آرامش است.اگر فکر می کنند با رفع حصر و آزادی زندانیان سیاسی، گره کلاه شان شل می شود ما صراحتا می گوییم با گره کلاه آقایان کاری نداریم”.
اخیرا محمدرضا خاتمی، دبیرکل سابق جبهه مشارکت در مصاحبه ای عنوان کرده بود که از طلب ۸۸ گذشتیم. در همین زمینه از آقای شیرزاد سئوال میکنم که آقای خاتمی از جانب چه کسی یا کسانی از طلب ۸۸ گذشته، آن هم در حالی که هنوز رهبران جنبش سبز در حصر هستند و زندانیان انتخابات ۸۸ در زندان؟ میگوید: “من فکر می کنم مفهوم این صحبت آقای خاتمی شاید درست فهمیده نشده. منظور از طلب ۸۸، موضوع انتخابات است که الان بلاموضوع است و تاریخ درباره آن قضاوت خواهد کرد. مساله قابل گذشت، موضوع مطالبه سال ۸۸ است که منجر به اعتراضات شد ولی مساله زندانیان سیاسی و حصرها، موضوع امروز ماست نه ۸۸. این چیزی نیست که قابل گذشت باشد که بگوییم ما زندگی مان را می کنیم و آنها در زندان باشند. هیچ کسی به هیچ وجه از مردم وکالت ندارد که از طرف مردم حرفی بزند و بگوید که گذشت کردیم”.
