خونریزی دلاری!

در مرکز مبادلات ارزی دولت اقدام به فروش دلارهای نفتی خود می‌کند و بخش خصوصی حاضر نیست ارز خود را به این مرکز بیاورد. دولت هم مدام عقب‌نشینی می‌کند و در حالی که از ابتدا قرار بود ارز مبادله‌یی به کالاهای اساسی تعلق بگیرد، اکنون شامل کالاهای گروه‌های بالاتر هم شده است. این موضوع نشان‌دهنده آن است که دولت عملا در این وضع خطرناک اقتصادی، طبقات محروم را زیر فشار دلال‌بازی، افزایش قیمت و احتکار می‌برد و حاضر نیست همچون دهه اول انقلاب مایحتاج مردم را از طریق تعاونی‌ها و بسیج اقتصادی تامین کند. ما باید سیاست‌های لیبرالی را رها کنیم و به جای آن اقتصاد را مدیریت کنیم. دولت نباید ارزی که به سختی به دست می‌آید را به سادگی در اختیار بخش خصوصی یا بخش دولتی فاسد قرار دهد. در حال حاضر بانک‌ها یکی از منابع غارت مردم هستند و بانک‌ها خود در دلالی شرکت می‌کنند. دولت باید در کنار مدیریت مرکز مبادلات ارزی، با فساد هم مبارزه کند. اکنون درآمد ارزی دولت کاهش یافته و نباید ارز را همچون گذشته به قیمت ارزان در اختیار همه قرار دهد. دولت باید نظارت کند و دستگاه قضایی هم به صورت ضربتی عمل کند و تعزیرات اقتصادی و نظارت بانک‌ها هم کار خود را به درستی انجام دهند. آنگاه باید ارز را در نیازهای کاملا ضروری و در جهت ایجاد امکانات تولید داخلی به کار بگیریم. دولت می‌خواهد با توجه به سیاست‌های لیبرالی، ارز را ارزان کند و به نظر خودش قدرت پول ملی را بالا ببرد؛ در حالی که غارتی که تاکنون صورت گرفته، به همین دلیل بوده است. وقتی تورم 30 درصد است، دلار هم باید 30 درصد بالا برود و اگر دلار در خارج کاهش ارزش داشت، در داخل هم کاهش خواهد یافت. نکته مهم این است که دولت هم پای سیاست‌های مرکز مبادلات سعی نکند خون‌ریزی دلاری به وجود بیاید که مجبور شود نفت بفروشد و دلار به دست بیاورد؛ بلکه به تولیدکننده کمک کند تا سود تولیدکننده بالا رود، اما این سود را به مصرف‌کننده انتقال ندهد. اگر این اتفاق بیفتد، نیاز ما به دلار به‌شدت کاهش پیدا می‌کند و با رشد تولید مواجه خواهیم شد. البته باید بگویم که ما در حال حاضر بازار آزاد ارز نداریم؛ بلکه نمایش بازار آزاد ارز داریم که این نمایش همیشه به ضرر امکانات عرضه مردم است که از نفت به دست می‌آید. با ارائه ارز مبادله‌یی به کالاهای گروه 9 احتمالا قیمت این کالاها کاهش پیدا می‌کند. اما چه ضرورتی دارد که به این گروه از کالاها ارز مبادله‌یی داده شود. دولت به نسبتی که ارز دارد، به این گروه ارز می‌دهد، اما اگر خدای نکرده از ما نفت کمتری بخرند (که احتمال آن وجود دارد) آن وقت چه اتفاقی می‌افتد؟ ما ارز خود را به این صورت خرج کردیم و آنگاه برای دارو، غذا و شیر خشک ارز نخواهیم داشت. در این میان، این سوال مطرح می‌شود که اگر درآمد ارزی ایران کاهش یافته، چطور می‌خواهند به کالاهای گروه 9 ارز مبادله‌یی دهند؟ باید بگویم که دید مسوولان ما لیبرالی است. اگر دولت قیمت این کالاها را پایین بیاورد، تولیدکننده داخلی نمی‌تواند رشد کند، اما اگر قیمت را بالا ببرد و دولت از تولید داخلی حمایت کند، به زودی می‌توانیم کامپیوتر هم بسازیم. من کاملا مخالف ارائه ارز مبادله‌یی به کالاهای گروه 9 هستم. بنده حتی مخالف ارائه ارز مبادله‌یی به کالاهای گروه 4 به بعد هستم و فقط باید به تولید کشاورزی و صنعتی ارز مبادله‌یی داد و کمک کرد که تولیدکننده داخلی بتواند با تولیدکننده خارجی رقابت کند. در این صورت نیاز ارزی ما کاهش خواهد یافت. بازار آزاد ارز هیچگاه تعطیل نمی‌شود چون همیشه نیازهایی وجود دارد که حتی در این 9 گروه کالایی نمی‌گنجد. به نظر من دولت نمی‌تواند به صورت دستوری اقدام به تعطیلی بازار آزاد ارز کند.

منبع: اعتماد، 26 اسفند