صد اثر، صد هنرمند
عصرجمعه قرار بود “صداثر صدهنرمند” در گالری گلستان افتتاح شود، با اینکه ازچند روز قبل خودم را آماده کرده بودم که به موقع درمراسم افتتاحیه حاضر شوم، اما عصر جمعه همه چیز دست به دست هم داد تا نتوانم به گالری گلستان برسم و در نهایت مراسم افتتاحیه نمایشگاه ر اازدست دادم. پس از چند ساعت پایان کارروزجمعه ودراولین ساعات شنبه بود که به سراغ ایمیل کاری ام رفتم وصفحه شخصی خودم را دردنیای مجازی و البته خصوصی باز کردم. با دیدن پیام اینترنتی درمورد نمایشگاه دیروزخشکم زد وآهسته وپیوسته به دنبال دانلود کردن پیام وسرگشایی نامه محترم تلاش کردم. از طرف دبیرهنری پنجشنبه ها، فقط دریک جمله وپرازشکایت:بازهم از یک نمایشگاه جاموندیم…نمایشگاه صداثر صدهنرمند…کجایی دختر؟؟؟بجنب…“نمی دونم چطوری ازپشت سیستم رایانه بلند شدم وشال وکلاه کردم وبه خیابان رفتم. وسایلم را جمع وجور کردم ودائما به ساعتم نگاه می کردم. به زمینه سفید عقربه های ساعتم زل زده بودم اما متوجه آن نمی شدم. ذهنم تصویر دیگری را دربرابر چشمانم ثبت می کرد.یک تصویر گنگ ونامفهوم. این بار با دقت نگاه کردم و15.45 دقیقه بعدازظهربه من فرصت دوندگی می داد. با صدای بوق ممتد اتومبیل سرم را بالا گرفته وچشم چرخاندم. تاکسی. ایستاد. سوارشدم وجویای مسیرجهنم همیشگی “ترافیک”.آدرس دادم وبه سمت گالری گلستان دردروس هدایتش کردم. صدای ترمز تایرهای اتومبیل بانگاهم به تابلوی حکاکی وسنتی گلستان هم زمان شد. هنوز از ماشین پیاده نشده ام و شیشه پنجره را بالا نکشیده ام که “لیلی گلستان” را می بینم.همه دورش جمع شده اند واو هم مشغول گپ وگفت با دیگران است.
جمعیت زیادی ازجوانان جویای نام و سالخورگانی که هریک سهمی از هنر معاصر را بر دوش کشیده اند، جلوی در نگارخانه ایستاده اند، برخی سیگار می کشند و برخی نیز دستی بر شانه دوستی که تازه از راه رسیده، می زنند واحول پرسی می کنند. وقتی از قاب در گالری گلستان پا را داخل می گذارم، تنها چیزی که می بینم، آدم های رنگ و وارنگی هستند که گویی به جای عکس های هنرمندان آمده ام تا آنها را بینم. هر کسی که از راه می رسد نیز حس من را دارد و همه ترجیح می دهند به گپ خوش آیندی که نمایشگاه هنرمندان پیشکسوت وجوانتربرپاکرده اندوبه بهانه آن شده دل خوش کنند و بگویند برای دیدن تابلوهادوباره می آیند. من هم در لابه لای آدم های رنگی گالری گلستان چرخ می خورم، گاهی گپی کوتاه با دوستانی که آنجا پیدا می کنم می زنم واین سوال برایم همچنان باقی می ماند که با همه تاریکی و سیاهی های این روزهای ایران چگونه می شود که خانم گلستان با پی گیری واصراروبه همت هنرمندان شرکت کننده این نمایشگاه هرساله تشکیل می شود.
با دقت به تابلوهای موجود درنمایشگاه متوجه شدم که امسال کیفیت آثار ارائه شده به نسبت بهتر وفنی تر ازسال های قبل است. آیا این هم نوعی اعتراض است یا گونه ای ازانتزاع ؟
آیا دراین تابلوها رنگ سبز حاکم است؟ فاصله می گیرم. فاصله وفاصله وفاصله تا بلکه از یک لانگ شات سینمایی تشخیص دهم آن را. آیانشانه های جنبش درموج تابلوهای هنرمندان ونقاشان باعث سرازیری مشتاقان است؟ سبز، سبزوسبزتر.می بینم وبه شعف می آیم. باریتم تندتری به سمت دقت می روم. به روی تابلوها هجوم دقت می آورم. هیجان واشتیاق است که درمن خودنمایی می کند اما زیبایی مناظر، فیگورها و فیگوراتیوهای نهان شده در قاب های چوبی شکل وادار به مکثم می کند.یادداشت برمی دارم: “هفدهمین نمایشگاه صداثر صدهنرمند، نمایش آثاربزرگان هنرهای تجسمی، به کوشش لیلی گلستان در گالری گلستان، 16مردادالی 16 شهریور ماه، خیابان دروس…” دفترم را کنار می گذارم. نفس عمیقی می کشم واین بارحس را با انگشتانم درمورد این نمایشگاه، هنرمندان ومخاطبانش پیوند می زنم. درود به هنرمندان شرکت کننده دراین گالری: آزاده اعتباریان، پروانه اعتمادی، عبدی اسبقی، ژیلا ارجمندی، سمانه احمدی، ثمیلا امیرابراهیمی، ساسان ابری، شهریار احمدی، شهلا احمدی مقدم، مینا ابوالقاسم، آناهیتا آگاهی، زیبا احمدی زاده، نلی اجلالی پور، آرزو احمی، مریم اوحدی، نوشین ایپکچی، الیکا ابراهیمی قاجار، لاله آیتی، سارا ابری، هانس ورلزآلبک، شیرین بزرگمهر، لیلی بابایی، فریبا بنای موحد، فرزانه بابایی، الهام بیاتی، مینا بازاری، شیرین پیله وری، شبنم پرورش، شیرین پدرزه، علی ترقی جاه، زویا توکلی، ییما تیموری، رستم جلایر، مهوش جورابچی، مارال جعفریان، بهناز جلالی، نسترن جاویدروزی، سارا جعفری، محسن جمال نیک، سمیه چراغعلی، حسین چراغچی، محمد حمزه، فرشته حمیدی، رویا حسینی، سعید حاتمی، پریوش حکیم رابط، ساناز حاتمی، ویدا خان خلیلی، یلدا خواجه زاده، عطیه خوشنامی، مونا خسروشاهی، هومن خطیبی، آیدین خان کشی پور، هومن درخشنده، حامد دهنوی، حسن درویش، حسنا درویش، مونا دشت پیما، نسیم ذوالفقار، آزاده رزاق دوست، لیلا رفاهی، سیمین رجبی، گوهرتاج رمضانی، پروین رهبانی، مهوش رفیع‌راد، محمد رخ‌صفت، الهه رحیمیان، عصمت روزبیانی، فتح الله رفاهی، نعیمه رزاقی، فریبا رهایی، فرانک ربانی، افشین زردین، ایرج زند، آمنه زمانی، سعیده سروری، لیلا سنایی‌پور، مریم سالیانه، آناهیتا سالاریان، حسن سلاجقه، مریم ساوجی، بهناز سهرابیان، جلال شباهنگی، مهناز شجاعیان، دلبر شهباز، فائزه شاملو، جهانگیر شهدادی، فروزان شیرغانی، شیوا شهلا، مهدیه صادق پور، اشکان صانعی، کوروش صفی‌نیا، سحر صفریان بارانلو، امیر طباطبایی، رزیتا طاهری، مریم طباطبایی، مهرنوش ظهوریان، آذر عفیف، مهرنوش عسگری طاری، جانا عرب زاده، ساناز علوی، مریم علی‌نژاد، معصومه عبیدی نیا، مینا غازیانی، چکاوک غیوری، وجیهه فکور، لی لی فرهادی، آریو فرخی، شیوا فضلی خانی، هومن فولاد قلم، معصومه قرابگلو زارع، رامین قربی، فریده قناعت، گلناز قدیری، علی قهرمانی، نیلوفر کیهانی، فاطمه کلینی، مریم کریمیان، ویدا کلانتری، منیژه کدیور، زهرا کریمی، ژیلا لباسچی، سلما محسنی پور، رایکا میلانیان، احمد منهوبی، محبوبه مغربی، مرجان مدرسی، الهه منیرالدین، مهسا مرسی، مینا مختارزاده، سپیده مهربان، نجمه متقی، صفورا معینی، رضا مافی، سلیمه معتمدی، مش اسماعیل، علیرضا محمدی، محمدعلی مددی، ندا معین افشاری، نسرین مقدم، رضا نصرتی، سمیرا نوع پرست، مینا نادری، مونا نجفی‌زاده، بهمن نیکو، فریده ناگهی، وانا نبی پور، هومن سفیدی، شمسی هاشمی، سوسن هاشمیان، پوریا هزاوه، مهناز هادوی، دریا همایونفر، رضا یاراحمدی و سعیده یونسی ولیلی گلستان.