همزمان با اوج گرفتن انتقادها از دولت روحانی و سخنان یک عضو جبهه پایداری درباره آغاز نقد جدی دولت دهم٬ یک عضو هیات رییسه مجلس از ارسال پانصد سئوال از وزرای دولت روحانی به کمیسیونهای مجلس خبر داده است.
شاهین محمدصادقی٬ از اعضای هیات رییسه مجلس٬ به وبسایت خانه ملت گفت که پانصد سوال از وزرای دولت روحانی به کمیسیونهای مجلس ارسال شده است: “هماکنون بیش از ۳۰ سوال نمایندگان از سوی هیات رییسه مجلس اعلام وصول شده و در زمانبندی مناسب تعیین و تکلیف میشود و بقیه سوالات یا منتفی شده و یا در کمیسیونها در حال بررسی است”.
وی در این گفتوگو همچنین خبر از حضور محمدجواد ظریف و سه تن دیگر از وزرای کابینه روز سهشنبه آینده در مجلس برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان داده بود.
عبدالرضا رحمانیفضلی وزیر کشور، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی و علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاهاجتماعی دیگر وزرایی هستند که به همراه ظریف باید در صحن علنی مجلس حضور یابند.
محمدحسین فرهنگی٬ دیگر عضو هیات رییسه مجلس٬ درباره حضور وزرا در مجلس و موضوع سوالهایی که از آنها مطرح خواهد شد٬ گفت: “جواد کریمیقدوسی به نمایندگی از چند نماینده سوالکننده، سوالاتی را درباره اظهارات وزیر خارجه در حوزههای مختلف مطرح میکند، همچنین مدیریت داخلی وزارت کشور، مسکن مهر و مسکن ایثارگران و حوزه عملکردی وزارت تعاون به ترتیب محورهای سوالات نمایندگان از رحمانیفضلی، آخوندی و ربیعی است”.
حضور وزرای دولت در مجلس٬ در حالی اتفاق میافتد که از زمان آغاز به کار دولت حسن روحانی٬ نمایندگان مجلس رویه انتقادی نسبت به دولت داشتهاند.
زمستان گذشته حسین مظفر، معاون نظارت مجلس٬ گفته بود که در فاصله زمانی آذر ماه تا اسفندماه سال گذشته٬ نمایندگان مجلس بیش از هزار و دویست تذکر به اعضای دولت دادهاند و سهم حسن روحانی٬ بیش از بقیه بوده است.
وی در یک نشست خبری گفته بود: “نمایندگان از هفتم آذرماه تا ششم اسفندماه حدود یک هزار و ۲۱۳ تذکر به وزیران، رییس جمهوری و دولت یازدهم دادهاند که نسبت به دولت دهم در سال گذشته رشد بسیار زیادی داشتهاست”. مظفر اضافه کرده بود که “رییس جمهوری با ۱۹۶ تذکر، وزیر راه و شهرسازی با ۱۴۱ و وزیر صنعت، معدن و تجارت با ۱۲۰ تذکر به ترتیب بیشترین تذکر نمایندگان را دریافت کردهاند و وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با دو تذکر کمترین میزان تذکرات را دریافت کردند”.
نخستین آمار از این دست٬ آذرماه گذشته منتشر شده بود و براساس آن گزارش نمایندگان مجلس از شهریور ماه سال تا هفته نخست آذر ماه٬ بیش از ۱۴۰۰ بار به وزرای دولت روحانی تذکر دادهاند. از میان اعضای کابینه٬ حسن روحانی٬ رییس دولت٬ با ۲۲۲ تذکر بیشترین تعداد تذکرها از نمایندگان مجلس را دریافت کرده بود. مسالهای که دلیل آن چنین ذکر شده بود: “تذکر به وزارتخانههای فاقد وزیر در سه ماهه مذکور نیز به رییس جمهور منعکس شده است”.
پیش از این انتشار آمارهای اینچنینی با واکنش حامیان دولت روحانی مواجه شده بود. آنها از مجلس نهم انتقاد میکردند که چرا پس از چند سال سکوت در برابر دولت محمود احمدینژاد و اقدامهای وی٬ اکنون تلاش میکنند چوب لای چرخ دولت بگذارند.
حسن روحانی خود نیز از احضارهای مکرر وزرا به مجلس راضی نیست. رییس دولت یازدهم در این زمینه گفته بود: “چنین حجمی از سئوال از وزرا با حجم کاری بالای آنها تناسب ندارد و بعضا برخی از تقاضاها و درخواستها نیز منطبق با قانون نیست و وزیر در قبال عدم برآورده کردن آن، نباید تهدید شود. باید نمایندگان محترم وزرا را برای انجام کار بهتر دلگرم کنند… بنده از وزرا خواستهام ضمن احترام کامل به نمایندگان و مجلس بر اجرای دقیق قانون ایستادگی کنند. تردیدی ندارم که نمایندگان مجلس هم دلسوز و خواهان شرایط بهتر برای کشورند”.
نحوه مواجهه حسن روحانی با منتقدان دولت خویش٬ در ماههای گذشته بارها با تذکر نمایندگان مواجه شده است. روحانی پیش از این منتقدان دولت در مذاکرات هستهای را “بیسواد” توصیف کرده بود. همچنین توقیف برخی نشریات نزدیک به اصولگرایان باعث انتقادهای نمایندگان از او شده بود.
حامیان روحانی٬ از نمایندگان عضو جبهه پایداری٬ به عنوان مخالفان اصلی خود در مجلس نام میبرند. مسالهای که با تایید برخی اصولگرایان نیز روبهرو شده است. احمد کریمی اصفهانی، عضو جبهه پیروان “خط امام و رهبری” درباره سئوالهای نمایندگان مجلس از وزرای دولت روحانی و احضار آنها به مجلس٬ گفته بود: “بیشتر نمایندگان موافق استیضاح از دو گروه پایداری و جمعیت ایثارگران هستند. متاسفانه این دو گروه در کار خود تعادل ندارند… تعدادی از نمایندگان هستند که برای هر موضوعی که اتفاق می افتد سئوالات خود را مطرح می کنند و به استیضاح رو می آورند”.
پیش از این خبرآنلاین، وبسایت حامی علی لاریجانی٬ از احضار وزرا به مجلس با عنوان رقابت اعضای جبهه پایداری برای طرح سئوال از اعضای کابینه یاد کرده بود.
داریوش قنبری٬ نماینده مجلس هشتم٬ درباره مخالفتهای اعضای این جبهه با دولت روحانی گفته بود: “لیدری مخالفت با دولت روحانی در مجلس، جبهه پایداری است زیرا کاندیدای اینها که سعید جلیلی بود رای نیاورده است بنابراین درحال انتقامکشی از دولت روحانی هستند”.
هنگام رای اعتماد به کابینه حسن روحانی٬ روزنامه توقیف شده بهار در گزارشی نوشته بود که اعضای جبهه پایداری٬ توافق کرده بودند که به هیچیک از وزرای دولت روحانی رای موافق ندهند و تلاش خود را برای حذف چند تن از آنها انجام دهند.
آن زمان وبسایت تابناک - نزدیک به محسن رضایی - در این زمینه نوشته بود: “جبهه پایداری که بیشترین مخالفان وزرای پیشنهادی را به خود اختصاص داده است، تصمیم گرفتهاند به هیچ یک از وزرای دولت یازدهم رای اعتماد ندهند تا اینکه زمینه افتادن برخی وزراء و نیز کاهش آرای وزرای دیگر را فراهم سازند. دراین صورت زمینه تشکیل دولت مقتدر نیز از بین می رود”.
چند ماه بعد امیرحسین قاضیزاده٬ سخنگوی وقت جبهه پایداری٬ در این زمینه گفت: “در زمان رای اعتماد به وزرای دولت روحانی٬ فراکسیون اصولگرا تصمیم گرفتند که به پنج نفر حتما رأی بدهند و به پنج نفر هم حتما رأی ندهند”.
اعضای جبهه پایداری عمدتا وزرای سابق٬ نزدیکان و حامیان محمود احمدینژاد هستند. این جبهه سیاسی بهار سال ۹۰ تشکیل شد و از محمدتقی مصباحیزدی به عنوان پدر معنوی آن یاد می شود. این گروه سیاسی در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۲ ابتدا از لنکرانی ـ- وزیر علوم دولت احمدینژد - و سپس از سعید جلیلی حمایت کردند؛ حمایتی که با واکنش دیگر اصولگرایان مواجه شده و از این حرکت با عنوان “وحدتشکنی” یاد کرده بودند.
فراکسیون جبهه پایداری در مجلس حدود ۳۵ عضو دارد و رسایی، حسینیان، کوچک زاده، سالک، طلا، آقاتهرانی، کریمی قدوسی، قاضی زاده، زارعی، سلیمانی و میرکاظمی از جمله اعضای آن هستند.
با این حال ابراهیم نکو٬ نماینده مجلس٬ گفته بود که فراکسیون حامی لاریجانی٬ مسوولیت حملات به دولت را به عهده دارد: “الان قسمت مهمی از مدیریت حمله به وزارت امور خارجه یا وزارت علوم و ارشاد و یا حتی وزارت نفت با فراکسیون رهروان است. این هم مستقیما به تمایل لیدرهای این فراکسیون برای وجود چنین شرایطی بر می گردد. اینها مثلا در جریان کارت های زردی که به دولت داده شد کاملا تاثیر مستقیم داشتند و به نفع مخالفان دولت عمل کردند. به هر حال لیدرهای فراکسیون رهروان در جریان مناسباتش با دولت صادقانه کار نمی کنند ژست سیاسی آنها ربطی به ماهیت رفتارهایشان ندارد”.