چرا زنان در پست های کلان حضور ندارند

نویسنده
آرش معتمد

» مشارکت سیاسی، موانع و راهبردها

روز شنبه بیست وسوم ماه نوامبر در شهر کلن، به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان، میزگردی با موضوع مشارکت سیاسی زنان، موانع وراهبردها برگزار شد.این میزدگرد از سوی سازمان ایکاوی برگزارشد که نهادی مدنی است ودر زمینه مبارزه با خشونت بر زنان فعالیت می کند. مناسبت برگزاری این میزگرد روزجهانی مبارزه با خشونت علیه زنان بود. این میزگرد با حضور ژاله گوهری، ‌صدیقه وسمقی و منصوره شجاعی برگزار شد.

روحی شفیعی، جامعه شناس و مدیر اجرایی ایکاوی در آغاز این میزگرد خلاصه ای از اهداف و فعالیت های این سازمان و ضرورت ایجاد زمینه های گفتگو درباره مشارکت سیاسی زنان سخن گفت. از دید وی عدم حضور زنان در سطح کلان سیاسی یکی از موارد تبعیض و خشونت علیه زنان به شمار می رود. وی سپس به نشست ۱۰۰ زن رهبر از ۱۴ کشور عرب اشاره کرد که در ماه اکتبر ۲۰۱۳ در شهر عمان گرد آمدند تا به معضل مشارکت سیاسی زنان در کشورهای عربی بپردازند.

در ادامه این مراسم پیام رامین جهانبگلو، از مشاورین ایکاوی خوانده شد که دربخشی از آن آمده بود:

توجه زنان ایران به ایجاد و جااندازی مفهوم عزت در حوزه عمومی و حوزه سخن و عمل موجب شده است که زنان ایران نقش بسزائی در تغییرات اجتماعی داشته باشند. روشن است که جنبش زنان ایران پس از ۳۵ سال جنبشی خشونت پرهیز بوده است. گاندی معتقد بود که زنان نماد خشونت پرهیزی و عشق هستند…. گاندی می دید که زنان برعلیه سیاست های استعماری به صورت صلح آمیز به اعتراض بر می خیزند و بر عقاید جهان تاثیر گذارند. زنان ایران نیز نشان داده اند که توانائی آن را دارند که ایرانی نو به دنیا آورند. آنان روش های خشونت پرهیز را انتخاب کرده اند و تنها صدای باقی مانده در فرهنگ خشونت هستند…در این راه نوین تفکر و عمل سیاسی، زنان ایران شاید اصیل ترین راهنماهستند.

دکتر ژاله گوهری پزشک و فعال حقوق بشر، سخنران بعدی بود که درسخنان خود با عنوان آسیب شناسی گره های کور، از دیدگاه روانکاوی به مشکلات درونی زنان برای حضور در پست های سیاسی پرداخت و مشکلات فرهنگی را یکی از موانع اساسی در این راه دانست. وی از تاثیر مشکلات فرهنگی و موانع جامعه بر عدم اتکا به نفس در میان زنان ازسخن گفت.

منصوره شجاعی پژوهشگر و فعال جنبش زنان، سخنران بعدی به بررسی مشارکت سیاسی در دوران پس از انقلاب پرداخت.وی ارتباط دوسویه کنشگران زن و توده زنان جامعه را با زنان در حوزه های زمامداری از شرایط لازم در موثر بودن مشارکت سیاسی زنان برای دستیابی به حقوق برابر دانست. وی در بخشی از سخنان خود یادآور شد که آزادی فعالیت گروه ها، تشکلهای مردمی، ونهادهای تخصصی و مردمی زنان ازیک سو، همکاری های تخصصی این نهادها با دفاتر امور زنان، مدیران زن و زنان نماینده مجلس ازسوی دیگرونیز تقویت ارتباطات شبکه ای و شکل گیری ائتلاف های موضوعی میان این سه نیرو میتواند معنابخش مشارکت سیاسی زنان به نفع گفتمان برابری خواهی باشد.

 

در این جلسه صدیقه وسمقی از اعضای اولین شورای شهر تهران، درباره موانع دستیابی زنان به قدرت سیاسی سخن گفت. وی حول سه محور موضوع را مورد بررسی قرارداد. از نگاه وی این موانع را در بستر فرهنگی جامعه، بستر حقوقی وکم کاری زنان برای دستیابی به حقوق سیاسی باید جستجو کرد. وی در پایان به جمع بندی مباحث میزگرد پرداخت.

قسمت پایانی این میزگرد به پرسش وپاسخ اختصاص داشت. تنوع طیف شرکت کننده موجب شد که بخشی از سئوالات در نقد رویکرد تاییدحق مشارکت سیاسی زنان دردولت اختصاص یابد. سخنرانان نیر در پاسخ به این نقدها، پیشنهاد ادامه این گفتگودر فضاهای دیگررا برای بررسی ضرورت مشارکت سیاسی زنان ارائه دادند. رویا کاشفی از مشاوران ایکاوی اداره این بخش را به عهده داشت.