توماس اردبرینک
طرفداران هر دو نامزد پیشرو در انتخابات ریاست جمهوری ایران، روز جمعه دست به راهپیمائی و گردهمائی هائی زدند، که نشان از تفاوت شیوه های بکار گرفته شده از سوی این دو اردوگاه داشت.
بیش از صدهزار نفر از حامیان احمدی نژاد به شیوه ای سنتی و سوار بر اتوبوس های سازمان یافته توسط اعضای بسیج، نیروهای شبه نظامی داوطلب در ایران، به مصلی تهران آورده شدند. تراکم جمعیت به حدی بود که خودروی احمدی نژاد نتوانست تا سکوی سخنرانی پیش برود.
لیلا عقیلی 17 ساله، درحالیکه پیشانی بند سه رنگ پرچم ایران- نماد ستاد انتخاباتی احمدی نژاد، را به سر داشت، برای رئیس جمهور دست تکان می داد. احمدی نژاد چند لحظه ای بر بالای سقف خودروی متوقف شدۀ خود در جمعیت ایستاد، اما بدون هیچ سخنرانی محل را ترک گفت.
جواد شمقدری مشاور هنری رئیس جمهور و کارگردان فیلم های تبلیغاتی رئیس جمهور گفت: “طرفداران ما دوست دارند به رئیس جمهور نزدیک باشند. مصلی تهران جای خوبی است، محل اصلی دیدارها برای ما محسوب می شود.”
طرفداران میر حسین موسوی، نخست وزیر سابق و رقیب اصلی احمدی نژاد، مجبور شدند از خلاقیت بیشتری برای یافتن محل برگزاری راهپیمائی خود استفاده کنند. یکی از سازمان های دولتی در آخرهفته گذشته، مانع از استفاده ستاد موسوی از ورزشگاه 100 هزار نفری آزادی برای برگزاری گردهمائی شد که در ابتدا برای روز یکشنبه ترتیب یافته بود. اما هزاران نفر از حامیان موسوی درعرض کمتر از 24 ساعت و به کمک پیام کوتاه و تبلیغات در فیس بوک، در طول خیابان 19 کیلومتری ولی عصر تهران گردهم آمدند.
بسیاری از آنها روبان ها و نوارهای سبز رنگی را به همراه آوردند تا با گره زدن آنها به یکدیگر، زنجیری از رنگ اختصای ستاد موسوی را بوجود اورند. گروه هائی که روسری یا پیراهن های سبز رنگ به تن داشتند، از مدسه ها و دانشگاه ها به جمع اضافه می شدند. محسن قدیری 19 ساله و یکی از سازمان دهندگان دانشجوئی خطاب به جمع 40 نفری از دانشحویان دانشگاه صاحب نام علم و صنعت که به دنبال جائی برای وارد شدن به صف مردم می گشتند، می گفت: “از اینطرف، بیائید اینجا”.
قدیری که تی شرت سبزرنگ منقوش به تصویر موسوی را به تن دارد، می گوید: “جای شکرش باقی است که به کمک اینترنت و پیام های کوتاه می توانیم چنین جمعیتی را ظرف مدت کوتاهی جمع کنیم.”
شمقدری، روش های به کار رفته در همایش موسوی را “جنگ روانی” نسخه برداری شده از “انقلاب های رنگین” می خواند؛ انقلاب هائی که دولت های اوکراین و گرجستان را کنار زده بودند.
وی گفت: “آنها گروهی صد نفره از مردم را که چنین رنگ های به تن دارند، در مکان های مختلف شهر به کار گرفته اند. این موضوع، با رفت و آمد شهری تداخل ایجاد می کند، و به مردم القأ می کند اتفاق بزرگی در شرف وقوع است. اینها همه روش های مورد استفاده در انقلاب مخملین هستند، اما این یکی فقط به منظور جلب آرای مردم ترتیب یافته است.”
رضا بادامچی، مدیر یکی از وبسایت های طرفدار موسوی، با این نظر مخالف است. وی گفت: “اگر هرگونه شباهتی بین همایش های ما و انقلاب مخملین وجود دارد، کاملاً تصادفی است. ما خواستار یک انقلاب نیستیم. ما می خواهیم موسوی برنده شود.”
وب سایت بادامچی تحت عنوان “سپیده دم” به پخش سخنان موسوی مشغول است، چهره ای که از طرفداری تلویزیون دولتی از احمدی نژاد ناراضی است. بادامچی گفت: “ما هنوز پیام خود را از طریق اینترنت منتقل می کنیم. این انتخابات، الکترونیک و مجازی ترین در نوع خود در تاریخ ایران است.”
شمقدری، طرفداران موسوی را انسان های عجیبی می داند که وقت بسیاری را پشت رایانه هایشان می گذرانند.
وی گفت: “هرچند این مسأله برای سلامت ذهنی شان خوب نیست، اما طرفداران موسوی ساعت ها از وقتشان را در اینترنت می گذرانند. جوانان ما اجتماعی ترند. آنها دوست دارند در مراکز بسیج و خیابان ها پرسه بزنند یا به بازی های ورزشی مشغول شوند. آنها مایلند به صورت گروهی دیدار کنند. درحالیکه طرفداران موسوی، بیشتر تکرو هستند.”
منبع: واشنگتن پست- 9 ژوئن
www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/06/08/AR2009060804090.html
