گروه ورزش روز
کاروان کشتی ایران با بیم و امید در راه پکن است، هادی ساعی دارنده مدال طلای تکواندو در المپیک آتن که به دشواری برای پکن برگزیده شده، درحال آماده سازی بسر می برد، المپیکی های دیگر هم در اردو بسر می برند.
بیم و امید در کشتی
از 1946 تاکنون که ایران در بازیهای المپیک حضور دارد، بیش از نیمی از مدال های طلا، نقره و برنزی که به دست آورده در کشتی بوده و در این میان کشتی آزاد بسیار بیشتر از کشتی فرنگی مدال آور بوده است. از ده مدال طلائی هم که ورزشکاران ما در طول این شصت سال به دست آورده اند، پنج مدال برگردن نابغه های کشتی آزاد ما ـ زنده یاد غلامرضا تختی، امامعلی حبیبی، عبداله موحد، رسول خادم و علیرضا دبیر ـ آویخته شده است. با این پیشینه، در این دوره نیز کشتی آزاد همچنان پرامید ترین رشته ای است که از کشور ما در المپیک 2008 پکن شرکت می کند، اگرچه کشتی فرنگی نیز امید به کسب مدال دارد.
نزدیک به چهل روز مانده تا بازیهای پکن، تیم ملی کشتی آزاد ایران معرفی شد. تیمی مرکب از چهره های جوان و باسابقه که هیچ یک از آنها سابقه حضور در المپیک را ندارند و همین مسئله موجب شده که بسیاری از کارشناسان امید زیادی برای کسب مدال از سوی اینها به دل راه ندهند. در مقابل، قرار گرفتن کشتی گیران المپیکی ما درپنج وزن ازهفت وزن در میان نفرات اول تا ششم آخرین رده بندی آزاد کاران جهان که ماهانه از سوی فدراسیون بین المللی کشتی اعلام می شود، برخی را امیدوار کرده است که همین تیم کم نام و نشان شاید بهتر از دوره های اخیر در المپیک پکن عمل کند.
در وزن اول (55 کیلوگرم) کشتی گیر ما عباس دباغی است که با نظر کمیته فنی انتخاب شده و در رده بندی جهانی جائی ندارد در حالیکه تقی داداشی در این وزن در رده چهارم جهان قرار گرفته و پس از کشتی گیران مغولستان و بلاروس و روسیه ایستاده است. در 60 کیلوگرم مراد محمدی که آخرین مدال طلای کشتی آزاد ایران را در مسابقات جهانی پس از المپیک آتن با یک برنز جهانی دیگر بر گردن دارد، در رده بندی جهانی امسال ششم است و همچنان از امیدهای ما برای مدال المپیک بشمار می رود. مهدی تقوی نیز در 66 کیلوگرم مکانی بهتر از پنجم در این رده بندی ندارد.
امسال نیز به کشتی گیران میان وزن امید بیشتری برای کسب مدال در المپیک بسته ایم. در 74 کیلوگرم میثم مصطفی جوکار که ماه قبل در مسابقات جایزه بزرگ باکو دوم شد، همین رده را پس از مرتضی علی اف، کشتی گیر پرآوازه روس حفظ کرده است. رضا یزدانی نیز که دو مقام قهرمانی در جام تختی و سپس مسابقات باکو در 84 کیلوگرم به دست آورد، امید دوم این وزن پس از گئورگی کتویف، روس بشمار می رود، در حالی که کارشناسان ایرانی معتقدند اگر کسی بتواند امسال برای کشتی آزاد ایران در المپیک یک مدال طلا کسب کند همین یزدانی خواهد بود که در این اواخر آمادگی زیادی از خود نشان داده است.
در 96 کیلوگرم کشتی گیر المپیکی ایران سعید ابراهیمی در رده بندی جهانی در میان شش کشتی گیر اول جای ندارد. او که آخرین مدال جهانی کشتی آزاد ایران را که یک مدال نقره بود در مسابقات جهانی سال قبل به گردن آویخت، درماههای اخیر موفقیتی در مسابقات بین المللی نداشته است. با کناره گیری علیرضا حیدری از کشتی که در جام تختی و بطور غیر منتظره صورت گرفت، حالا ابراهیمی باید حداقل بتواند مدال برنز او را که دوره قبل در آتن به دست آورد تکرار کند که این البته با کشتی گیران صاحب نامی که از ازبکستان و روسیه و گرجستان در این وزن حضور دارند برای ابراهیمی جوان و کم تجربه و کم کار چندان آسان نخواهد بود.
فردین معصومی، کشتی گیرسنگین وزن ما که امسال کاپیتان تیم نیز هست، قول داده است که از المپیک پکن با گردن آویز طلا برگردد. او که چند مدال آسیائی اما تنها یک برنز جهانی برگردن دارد، می خواهد در آخرین المپیکی که کشتی می گیرد ناکامی های گذشته را جبران کند. در رده بندی جهانی نیز معصومی بخاطر قهرمانی در جام تختی هم اینک در وزن 120 کیلوگرم در مکان اول قرار دارد و مرید موتالیموف قزاق پس از وی با اندکی اختلاف ایستاده است.
در کشتی فرنگی از هفت وزن در پنج وزن سهمیه المپیک را گرفته ایم که در میان این پنج تن حمید سوریان قهرمان سه دوره جهان در 55 کیلو گرم امید اول ایران برای کسب مدال طلاست. در 60 کیلوگرم نماینده ای نداریم و در 66 کیلوگرم علی محمدی کشتی خواهد گرفت که تاکنون عنوان جهانی به دست نیاورده است. در 74 کیلوگرم هم غایب خواهیم بود ولی در 84 کیلوگرم سامان طهماسبی کشتی می گیرد که دو مدال برنز جهانی دارد. قاسم رضائی نیز در 96 کیلوگرم که مدال برنز جهانی 2007 را برگردن دارد یکی از آماده ترین کشتی گیران ایران است و اخیرا در جام ”آزوماش” اوکراین در میان هشت سهمیه دار المپیک در این وزن قهرمان شده است. مسعود هاشم زاده در 120 کیلوگرم تنها عضو تیم ملی کشتی فرنگی است که المپیک آتن را تجربه کرده و در آن المپیک به مقام چهارم رسیده است.
محمد دلیریان مدیر تیم ملی کشتی فرنگی می گوید امسال پس از سالها حتما در این رشته در المپیک مدال خواهیم گرفت و رضا سیم خواه سرمربی این تیم معتقد است که می توانیم در پکن سه مدال بگیریم. او بخصوص در مورد حمید سوریان دارنده سه مدال طلای جهان می گوید: سوریان یکی از امیدهای اصلی ماست و این برای اولین بار است که به المپیک می رود. همه باید تمام توان خود را به کار ببریم تا او آماده تر از همیشه روی تشک برود.
پیشینه کشتی ایران در المپیک
المپیک 1956 ملبورن که در آن تختی و حبیبی مدال طلا گرفتند، نقطه اوج حضور کشتی ایران در المپیک به شمار می رود، موفقیتی که تاکنون تکرار نشده است. در المپیک 1968 مکزیکو سیتی عبداله موحد پس از کسب سه مدال طلای مسابقات جهانی، صاحب اولین طلای المپیکی خود شد و دو طلای دیگر در سالهای 69 و 70 گرفت تا مجموعه مدالهای طلای جهان و المپیک خود را به شش برساند که این هنوز در کشتی ما تکرار نشده است.
موحد که در سال 1971 نتوانست به موفقیتی دست پیدا کند، در المپیک 1972 مونیخ نیز شرکت کرد ولی بعلت آسیب دیدگی کتف راست از ادامه مسابقات باز ماند. در این المپیک ابراهیم جوادی در وزن اول کشتی آزاد برنز گرفت و رحیم علی آبادی نیز در کشتی فرنگی ایران را صاحب مدال نقره کرد که اولین مدال المپیکی ما در این رشته بود.
منصور برزگر با یک نقره تنها مدال آور کشتی ما در بازیهای المپیک 1976 مونترال کانادا بود. ایران پس از انقلاب اسلامی در المپیک 1980 مسکو و 1984 لوس آنجلس شرکت نکرد. از المپیک 1988 سئول نیز تیم کشتی ایران تنها با یک مدال نقره عسگری محمدیان به ایران بازگشت.
بازیهای 1992 بارسلون المپیکی موفق برای کشتی ما بود. عسگری محمدیان مدال نقره سئول را تکرار کرد. امیر رضا خادم که سال قبل قهرمان جهان شده بود در المپیک سوم شد و برادرش رسول خادم نیز گردن آویز برنز گرفت. رسول دور بعد و در المپیک 1996 آتلانتا مدال طلای سنگین وزن بازیهای المپیک را به گردن آویخت و چهار سال بعد در المچیک 2000 سیدنی علیرضا دبیر این موفقیت را تکرار کرد.
در المپیک 2004 آتن کشتی ما باز هم از مدال طلا دور ماند. علیرضا رضائی در سنگین وزن نقره گرفت، علیرضا حیدری در 96 کیلوگرم و مسعود مصطفی جوکار در 60 کیلوگرم به مدال برنز اکتفا کردند. حالا هم کشتی گیران آزاد و فرنگی کار ما با بیم و امید راهی المپیک پکن می شوند تا معلوم شود از میان این 12 تن ( هفت عضو تیم آزاد و پنج عضو تیم کشتی فرنگی) چه کسی می تواند به مجموعه پنج طلائی که در 60 سال گذشته در بازیهای المپیک گرفته ایم، یکی دو مدال دیگر اضافه کند
ساعی یک بار دیگر درالمپیک
هادی ساعی دوباره المپیکی شد. دارنده مدال طلای المپیک آتن با دشواری جواز حضور در المپیک پکن را پیدا کرد، آنهم در رقابت با یک تکواندوکار هموطن که همراه ساعی و در یک وزن پائین تر در آتن برنز گرفته بود: یوسف کرمی! و این کمیته فنی بود که در نهایت تصمیم گرفت ساعی می تواند در بازیهای پکن برای تکواندوی ایران کارسازتر از کرمی باشد، اگرچه هم اینک دستش آسیب دیده است و تا یک هفته دیگر نباید با این دست کار کند.
هادی ساعی یکی از محبوبترین ورزشکاران حال حاضر ایران است. او که یکی از سرشناس ترین تکواندوکاران جهان و افتخار آفرین ترین چهره این ورزش در ایران است، در هنگامه زلزله خانمان برانداز شهر بم همه مدالها و جام هایش را یکجا برای کمک به زلزله زدگان در معرض فروش گذاشت و این کار چنان محبوبیتی به او بخشید که در انتخابات دوره قبل شورای شهر تهران وقتی از سوی اصلاح طلبان نامزد عضویت در این شورا شد، با رای بالای مردم تهران به آن راه یافت. جالب اینکه دوتن دیگر از اعضای کنونی شورا هم دارندگان مدال طلای المپیک هستند: رسول خادم و علیرضا دبیر!
در المپیک 2004 آتن هادی ساعی توانست نخستین مدال طلای ایران را در ورزشی غیر از کشتی و وزنه برداری به دست بیاورد. پس از آن یکبار دیگر قهرمان جهان شد، یک مدال برنز گرفت و در یک دوره مسابقات جهانی هم به فینال نرسید. در این مدت یوسف کرمی که در آتن به مدال برنز وزن دوم رسیده بود، به وزن سوم آمده و حریف مستقیم ساعی شده بود و تنها یکی از این دو می توانستند راهی بازیهای پکن در این وزن شوند.
هر کشور در تکواندوی بازیهای المپیک حداکثر دو سهمیه دارد که سهمیه اول ایران را برای این دوره از بازیها هادی ساعی به دست آورده بود ولی این کار برای اعزام وی به پکن کافی نبود. بهمین جهت کمیته فنی و مربیان با احتساب یک امتیازبرای وی، برنامه چهار مبازره را در طول چند ماه بین این دو ریختند که در دو مبارزه اول هر کدام یک بار به پیروزی رسیدند. از دور سوم به بعد دست ساعی آسیب دید و نهایتا نتوانست به این مبارزات ادامه دهد. کمیته فنی هم به این نتیجه رسید که چون سهمیه المپیک را ساعی به دست آورده و از نظر جسمانی هم آماده تر است، تا شروع مسابقات المپیک آسیب دیدگی دستش برطرف می شود و می تواند نتیجه بهتری برای ایران به دست آورد.
به این ترتیب یوسف کرمی این بار از رسیدن به المپیک باز ماند. ساعی پس از انتخاب شدن به خبرنگاران گفت که کرمی قهرمان بزرگی است و چون جوان است حتما می تواند در دوره های بعدی المپیک حضور یافته و برای کشورمان افتخار کسب کند. اما گوئی کرمی از این انتخاب بدون انجام مبارزات پیش بینی شده بسیار دلگیر است و حوصله ادامه تمریناتش را ندارد. او که قرار بود در اردوی المپیک بماند و بعنوان نفر ذخیره یار تمرینی ساعی باشد، اردو را ترک کرده و تمرینات را کنار گذاشته است.
به این ترتیب، به نظر می رسد که مسئولین ورزش ما یکبار دیگر با برنامه ریزی نسنجیده یکی از آینده داران ورزش ایران را از انگیزه لازم برای ادامه قهرمانی تهی ساخته اند. امیدواریم کرمی که در آتن چیزی از برنده مدال طلا کم نداشت، همچنان قوی بماند و بتواند دوباره به میدان برگردد و قهرمان شود وای کاش مسئولین ورزش ما یاد بگیرند که در آینده چگونه می توانند دو قهرمان همطراز را طوری در مقابل هم قرار دهند که یکی از آنها آسیب روانی نبیند.
در وزن اول رضا نادریان نماینده ایران در پکن خواهد بود و سارا خوش جمال فکری نیز اولین دختر ایرانی است که در این ورزش سهمیه المپیک را کسب کرده و به پکن می رود. او با آمادگی مطلوبی که از خود در مسابقات قبل از المپیک نشان داده، چندان هم نا امید از گرفتن مدال نیست که در این صورت اولین مدال المپیکی بانوان ایران نیز در رشته تکواندو خواهد بود.
در اردوی المپیکی ها
وزنه برداری: به نظر می رسد حسین رضازاده اینبارآمادگی همیشگی برای مبارزه جهت کسب سومین مدال طلای المپیک را ندارد چون قرار است وزنه بردار سنگین وزن دیگری بنام رضا شریفی را هم بعنوان نفر ذخیره او در فوق سنگین به چین می بفرستند، اگرچه بهرام افشارزاده رئیس فدراسیون وزنه برداری این مورد را تنها برای تجربه اندوزی نفر ذخیره اعلام کرده است. ایران سه سهمیه در وزنه برداری کسب کرده است که علاوه بر رضازاده، دو نفر دیگر محسن پیرانوند در 105 کیلو و اصغر ابراهیمی در 94 کیلو هستند. پیراوند هم گفته که از آخرین المپیکی که در آن حضور دارد دست خالی باز نخواهد گشت.
دوومیدانی: خانم تاتیانا اهل بلاروس که پس از ازدواج با یک دونده ایرانی “لیلا رجبی” نام گرفته بود، با تمام تبلیغات و سرو صدائی که در مورد وی بلند شد، بالاخره نتوانست سهمیه المپیک را برای پرتاب وزنه زنان کسب کند و در 21 سانتیمتری رکورد ورودی ماند. لیلا خانم که قبل از مسلمان شدن عنوان دوم اروپا را یدک می کشید، نتوانست در شرایط موجود جمهوری اسلامی که زنان ورزشکار همه جا نمی توانند تمرین کنند و مربی مرد بگیرند، به تمرینات مرتب قهرمانی ادامه بدهد و از قافله جا ماند.
بجای او امین نیک نفر قهرمان ایرانی پرتاب وزنه که در آمریکا اقامت دارد با نتیجه 19 متر و 74 سانتیمتر سهمیه المپیک را کسب کرد ولی با این رکورد امیدی به کسب مدال ندارد. ایران در المپیک پکن شش سهمیه در دوها و پرتابها و پرشها دارد که از این میان احسان حدادی امید بزرگ کاروان المپیک بشمار می رود. عباس صمیمی در پرتاب دیسک، سجاد مرادی و احسان مهاجر شفیعی در دوهای نیمه استقامت و رضا بوغدار در دوهای سرعت دیگر سهمیه داران دوومیدانی ایران در المپیک هستند. برای اولین بار است که “ورزش مادر” توانسته شش سهمیه در المپیک بگیرد.
نجمه آبتین
تیروکمان: امسال برای اولین بار دو کماندار ایرانی نیز در المپیک پکن حضور دارند که یکی از آنها دخترخانمی است بنام “نجمه آبتین”. نجمه که 25 ساله و اهل شیراز است، از هشت سال پیش ورزش تیراندازی با کمان را شروع کرده و چهار سال است به عضویت تیم ملی ایران درآمده است. از آنجا که این ورزش از آن رشته هائی است که مانند تکواندو و به فتوای “علما” لباسش اشکال شرعی ندارد، مدتی است در بین بانوان ایرانی رواج پیدا کرده و نتیجه اش حضور نجمه در بازیهای المپیک است. او سهمیه المپیک را چند ماه پیش در شهر “گوا” در فرانسه با کسب مدال نقره آن رقابتها به دست آورد و اخیرا هم در مسابقات بین المللی تایلند به مقام قهرمانی رسید. دومین کماندار ایرانی حاضر در المپیک حجت اله واعظی نام دارد که قبل از نجمه آبتین سهمیه المپیک را به دست آورده بود.
فوتبال: درست است که فوتبال ایران به المپیک راه نیافته، اما یک داور ایرانی در بازیهای پکن قضاوت خواهد کرد که به گفته خودش نماینده تمامی فوتبال ایران در المپیک خواهد بود. مسعود مرادی داور صاحب نام ایرانی ضمن اظهار خوشحالی از حضور المپیکی خود می گوید: بازیهای المپیک می تواند سکوی پرتاب من برای قضاوت در جام جهانی فوتبال باشد. فیفا نظارت دقیقی بر عملکرد داوران حاضر در پکن خواهد داشت و پس از آن باید در مسابقات جام باشگاههای آسیا و مقدماتی جام جهانی داوری کنم که اگر این دوره را به خوبی پشت سر بگذارم احتمال انتخابم برای قضاوت در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی وجود دارد. مرادی با توجه به اینکه در آستانه جام جهانی 45 دساله شده و از لیست داوران بین المللی خارج می شود، اظهار امیدواری کرد که حتما بتواند در آن آخرین میدان بزرگ زندگی ورزشی خود حضور داشته باشد.
المپیک در ایران؟
محمد علی آبادی، معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران، هنگام کلنگ زنی آغاز ساختمان استادیوم سرپوشیده دوومیدانی در شهر بروجن استان چهار محال و بختیاری، مدعی شد که با توسعه ای که امکانات ورزشی ایران در حال حاضر دارند، تا کمتر از دوسال دیگر (پایان سال 1388) ایران می تواند میزبانی مسابقات غرب آسیا و بازیهای آسیائی را برعهده بگیرد. وی از این هم فراتر رفت و به خبرنگاران گفت: بازیهای آسیائی که سهل است، بازیهای المپیک را هم می توانیم برگزار کنیم! البته علی آبادی نگفت که با شرایط جمهوری اسلامی، کشور ما چگونه می تواند مسابقات رشته های گوناگون زنان را در بازیهای آسیائی و المپیک میزبانی کند، آنهم در شرایطی که هر روز از اندازه و وزن این لباسها کاسته می شود؟