گزارش

مجموعه تابلوهای امید شایان در گالری ماه به نمایش گذاشته شده اند.نمایشگاهی که بازدید از آن برای هنردوستان خالی از لطف نیست. همکارمان در تهران گزارشی از این نمایشگاه دارد که در ادامه می خوانید…

جایگاه مبهم کولاژ

امید شایان متولد 1358 و کارشناس نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا و دارای مدرک ممتاز خوشنویسی (نستعلیق و کتابت) است. او که عضو پیوسته انجمن نقاشان ایران است تا کنون نمایشگاه‌های انفرادی را در نگارخانه کمال‌الملک(با عنوان انسان دوستی) و نگارخانه شهرزاد برگزار کرده است. همچنین در نمایشگاه‌های گروهی همچون نقاشی کودکان(تهران)، نمایشگاه گروهی خوشنویسی(شهر کرد)،نمایشگاه گروهی خوشنویسی(نیشابور)، نگارخانه بهزاد،نگارخانه صبا (طبیعت از منظر نقاشان شرق،نگارخانه آتشزاد (طراحی معاصر ایران)،موزه هنرهای معاصر (هنر جوان)،نگارخانه صبا (هنر جدید)،نگارخانه صبا (دو سالانه نقاشی ایران)، فرهنگسرای نیاوران (انجمن نقاشان ایران)، نگارخانه عقیلی (50 اثر-50 هنرمند)، تالار آبی کاخ نیاوران (منتخب نسل نو)، تالار وحدت (اکسپوی تهران) و گالری ماه شرکت کرده است.

امید شایان با ارائه آثار خلاقانه خود در استفاده از رنگ و طرح و ایجاد شکلی جذاب برای مخاطب نگاره هایی را به تماشا می گذراد که در پس پیکره هر یک از آنان خلق موجودات فرا طبیعی و گهگاه موجوداتی با محتوایی رئالیستی اما معنای فراطبیعی را در بر می گیرد. یکی از مهمترین عوامل محبوبیت او در میان علاقمندان به هنرهای تجسمی طراحی شخصیت های منحصر به فرد زیبا و قابل درک است. در آثار او همیشه شخصیت پردازی کارآمدی به چشم می خورد، به صورتی که حتی کوچکترین لکه های قلموی وی  در تابلوها کاملا پرداخته شده و قابل هم دردی هستند.

دنیا هایی که نقاش خلق می کند بسیار متفاوت از جهان واقعی است. در دنیا های او تکنولوژی یا اصلا وجود ندارد و یا در آسمان ودر کنار جادو و نیروهای ماوراء طبیعی پیشرفت کرده است. بدون استثنا ،شایان در تمام تابلوهای این نمایشگاه جهانی شاد و زیبا خلق می کند. حتی زشت ترین موجودات که بر اثر اشتباه انسان به وجود آمده اند هم در دنیای او زیبا طراحی شده اند.

نکته ای که درباره برخی از تابلوهای او وجود دارد این است که اکسپرسیونیسم ذهنی وی بیش از آنکه به تکانه های متریالی مربوط باشد، وامدار دفرماسیون در شکل و خطوط خشک و متقاطع با خراش هایی که بر بدنه کاغذش انداخته، استفاده از یک رنگ (غالباً سیاه) و موجودات عجیب و غریبی که از لابه لای این سیاهی اشکال، خود را بیرون می کشند، و به طور خلاصه،‌ پارادوکس “شیرین و مستحکم”آثار او سبب شده که تابلوهای نسبتاً کوچکش در این نمایشگاه، تأثیرگذاری بیش از اندازه ای داشته باشند. فقط کلاژهای رنگی ای که او گه گاه در گوشه و کنار آثارش به کار برده، به نظر بیهوده می آیند. کلاژ به طور کلی وام گرفتن یک “چیز” است از عالم واقع و اضافه کردن آن به جهان اثر، تا جایی که ماهیت آن “چیز”عوض نشود. به قول آپولینر شاعر، “تکنیک بسیار مناسبی برای انتقال تجربه روزمره یک شهروند دنیای مدرن” است. حال، اینکه کاغذهای رنگی چه تفاوتی با خود مدیوم رنگ دارد (که می توانست به همان استحکام ساختار بر زمینه اثر بنشیند) و لزوم کلاژ در این آثار چه دلیلی دارد، اصلاً معلوم نیست.

یکی دیگر از نکات جالب در آثارشایان بداهه بودن بیشتر صحنه ها و اتفاقات آثاراوست.مشخص است که او در بیشتر تابلوهای  خود موضوع کاملی را در ذهن خود نداشته است و با یک طرح کلی کار خود را آغاز می کند و با پیشرفت داستان شخصیت ها و اتفاقات را به تابلوها اضافه می کند. این مسئله اصلا باعث گنگ شدن یا نامتعادل شدن آثار خلق شده  او نمی شود. در واقع او با چنان تسلطی از پس موضوع تابلوها بر می آید که  در پایان یک رنگ بندی  با خطوط و سطوح مستحکم و یک داستان قوی خلق می شود.

مجموعه نقاشی‌های این هنرمند تا دهم آذر ماه در گالری ماه به آدرس تهران، خیابان آفریقا، بلوار گلستان، شماره 89 برپاست.