پرویز بزرگی از بازیگران مجرب تئاتر، سینما و تلویزیون است. او در نمایش “اتاق شماره 6” به کارگردانی ناصر حسینی مهر که همه روزه در تالار مولوی تهران بر صحنه است در نقش نیکیتای نگهبان بازی می کند. با او درباره نقش اش در این نمایش و تلاش هایش برای رسیدن به آن گفت و گو کرده ایم….
گفت وگو با پرویز بزرگی
مطالعه چخوف ضروری است
آقای بزرگی وضعیت انتخاب نقش و فعالیت شما در تئاتر به چه شکلی است؟
خب من معمولا کم کار هستم. شاید به طور میانگین سالی یک نمایش را بازی می کنم و این باعث شده است که من عنوان و تعداد برخی از کارهای نمایشی خود را از یاد ببرم.
تمرینات این نمایش چیزی حدود یک سال و نیم به طول انجامید و بسیاری از بازیگران تئاتر درآن حاضر شده و سپس رفتند. آیا شما هم از ابتدا در تمرینات حضور داشتید؟
بله. به دلیل اینکه از آغاز تمرینات حضور داشتم، تحت تاثیر داستان اتاق شماره 6 قرار گرفته و تلاش های خستگی ناپذیر کارگردان و سایر همکاران بازیگرم در حد توان و درک و حساسیتم به مجموعه ای از شناخت از نقشم رسیدم و البته مدام سعی می کنم برای ایفای آن تلاش می کنم به تجربیات گذشته ام رجوع کنم تا نقشم تافته جدا بافته ای در نمایش نباشد.
فیزیک منحصر به فرد شما چه تاثیری در انتخاب تان برای این نقش داشت؟
به نظرم بسیار تاثیرگذار بود. نیکیتا چون تفکر و اندیشه ای ندارد فقط از مشت های سنگین خود برای آرام کردن بیماری های روانی استفاده می کند و به آنها ناسزا می گوید. آواز می خواند چون تاب شنیدن آواز دیگری را ندارد، مدام تخمه می خورد زیرا تعقل را نمی شناسد. او همیشه آماده اجرای فرامین رییس خود است. بسیار بی رحم است و اگر عصبانی شود به راحتی آدم می کشد. بی تردید این آدم نماینده قوه مجریه زمان خودش(تزارها)است.