با پروین اردلان، فعال جنبش زنان واز اعضای کمپین یک میلیون امضا در خصوص بازداشت شماری از اعضای این کمپین در پارک لاله و در جریان تجمع روز کارگر گفتگو کرده ایم. خانم اردلان، برنده جایزه اولاف پالمه، با تاکید بر اینکه “حمایت جنبش های اجتماعی از همدیگر یک مسئله طبیعی است” به روز می گوید: “می خواهند هم فعالان کمپین را فرسوده و خسته کنند و هم فعالیت در کمپین را به فعالیتی ترسناک و امنیتی تبدیل کنند.“
به گفته این فعال حقوق زنان، دیگر “نفس کشیدن به عنوان یک کمپینی” هم جرم است. این گفتگو رادر پی می خوانید.
در جریان تجمعی که قرار بود به مناسبت روز جهانی کارگر در پارک لاله برگزار شود، نیروهای امنیتی و انتظامی شماری از اعضای کمپین یک میلیون امضا را هم بازداشت کردند. آخرین خبری که از اعضای بازداشت شده ی کمپین دارید چیست؟
مراسم روز جهانی کارگر به دعوت 10 تشکل کارگری برگزار شد و عده زیادی از مردم عادی، فعالان کارگری، دانشجویی و دیگر فعالان اجتماعی و از جمله زنان در آن شرکت داشتند. برخی از فعالان کمپین یک میلیون امضا هم به منظور حمایت به پارک لاله رفته بودند که براساس اطلاعاتی که ما داریم پنج نفر از آنها بازداشت شده اند. هنگامی هم که خانواده ها دنبال این بودند که ببیند بازداشت شدگان کجا هستند، ماموران به همراه کاوه مظفری و امیر یعقوب علی، دو تن از بازداشتی های کمپینی به منزلشان رفتند و همه وسایل شخصی، اعم از کتاب و کامپیوتر آنها را ضبط کردند.
اسامی اعضای بازداشت شده کمپین معلوم است؟
بله؛ نیکزاد زنگنه، امیریعقوبعلی، کاوه مظفری، پوریا پوشتاره وطاها ولی زاده.
گفته شده که نیروهای امنیتی در شب این برخوردها، جلوه جواهری را هم که ظاهرا در تجمع حاضر نبوده بازداشت کرده اند. دلیل بازداشت وی چه بوده؟
بازداشت جلوه اقدامی عملا غیر قانونی بود. او خانه نبوده وقتی وارد خانه می شود ماموران که به همراه کاوه مظفری، همسرش، در خانه بودند، به وی اجازه ی خروج از منزل را نمی دهند. سپس به زور و بدون داشتن حکم بازداشت، او را نیز با خود می برند و به وزرا منتقل می کنند. مادر جلوه جواهری در این باره به ما گفته است : من خودم کلید داشتم؛ وقتی وارد خانه شدم دیدم همه وسایل را جمع کرده و چندتا ساک هم چیده اند کنار اتاق. هر چه بود حتی یک کاغذ را هم با خود بردند، مدارک دانشگاه آنها را هم با خودشان بردند. بعد به جلوه گفتند شما هم باید با ما بیایید و به چند سوال جواب دهید. جلوه گفت شما حکم بازداشت مرا ندارید؛ نمی آیم. آنها هم زنگ زدند و سه مرد گنده آمدند وجلوه را با زور با خودشان بردند. به دست کاوه هم دستبند زده بودند. من دیگر آنقدر عصبانی شده بودم که به آنها گفتم شما به دست آزادی دستبند می زنید.
محل نگهداری بازداشت شدگان کجاست؟ وکیل دارند؟
برخی از این بچه ها وکیل دارند ولی همه آنها نه ؛ هر چند معمولا تا مشخص نشدن وضعیت آنها کار چندانی از وکیل ساخته نیست. فعلا خانواده ها پی گیر وضعیت فرزندان شان هستند. طبق اخرین خبری که ما داریم زنان که حدود 20 نفر هستند دیشب به بازداشتگاه وزرا منتقل شدند و امروز بعد از ظهر برخی از آنها آزاد و باقی به زندان اوین منتقل شدند. مردان را نیز به زندان اوین، کلانتری سنایی و پلیس امنیت میدان حر و گویا به اوین منتقل کرده اند.
به گفته برخی منابع، برخورد پلیس با افرادی که قصد تجمع داشتند، توام با خشونت بوده. فکر می کنید دلیل انجام چنین برخورد هایی چیست؟
برخورد خشونت آمیز پلیس خیلی زیاد بوده به طوری که هر کسی، در هرجایی از پارک که بوده، از حمله نیروهای پلیس و ضرب و شتم افراد ـ اعم از زن و مرد ـ می گوید. در حالیکه حمایت جنبش های اجتماعی از یکدیگر یک مسئله عادی و طبیعی است؛ بخصوص در این چندساله که این بعد حمایت جنبش ها از همدیگر و حضور فعالان جنبش ها در برنامه های یکدیگر خیلی گسترده تر بوده است. اعضای کمپین هم در بزرگداشت روز جهانی کارگر شرکت می کنند که البته پیش از اینکه کاری انجام شود با سرکوب نیروهای پلیس روبه رو می شوند. حمله به فعالان کمپین و دیگر فعالان اجتماعی و حتی مردم عادی آن هم به بهانه حضور در مراسم روز کارگر، حتی بازداشت یکی از اعضای کمیپن در خانه اش و بدون اینکه در مراسم حضور داشته باشد کمی سوال برانگیز است.
با قرار دادن بازداشت این افراد در کنار سایر برخوردهایی که ظرف چند ماه گذشته علیه اعضای کمپین یک میلیون امضا صورت گرفته، فکر می کنید انگیزه اصلی دستگاه قضایی و امنیتی از این برخوردها چیست؟
با نگاهی به رویدادهای ماه های اخیر به ویژه سال جدید ما می بینیم که برخورد با اعضای کمپین بیشتر شده و با خشونت بیشتر همراه بوده است. یک بار به بهانه عید دیدنی 12 نفر را گرفتند، یک بار به بهانه برگزاری جلسه در خانه، به پرستو الهیاری یک سال حکم تعزیری دادند. یا بدون هیچ بهانه ای مریم مالک را گرفتند و مورد بازجویی قرار دادند و حالا هم به بهانه شرکت برخی از فعالان کمپین در مراسم روز کارگر، به خانه های آنها می ریزند و حتی افرادی مثل جلوه جواهری را بدون حکم بازداشت می برند. به نظرم با این فشار روزافزون بر کمپین می خواهند هم فعالان کمپین را فرسوده و خسته کنند و هم فعالیت در کمپین را به فعالیتی ترسناک و امنیتی تبدیل کنند تا با اقبال روزافزون مردم به کمپین و فعالیت چهره به چهره و مسالمت امیز آن برای غیر قوانین آن مقابله کنند. تا حدودی هم موفق شده اند. یک روز نیست که درگیر بازداشت یکی از کمپینی ها نباشیم. در واقع ما را به جایی می رسانند که بگویند نفس کشیدن به عنوان یک کمپینی هم جرم است و ما هم بپذیریم.
در آستانه انتخابات معمولا برخودها کاهش پیدا می کنند اما امسال چنین به نظر نمی رسد و حتی شدت پیدا کرده. فکر می کنید ارتباطی بین برخوردهای اخیر و انتخابات وجود دارد؟
همه از فضای باز انتخابات و اینکه امکان حرکت در ابن مواقع بیشتراست می گویند و بعد درجایی دیگر فعالان جنبش های اجتماعی را می گیرند و به زندان می اندازند. خوب، عده ای درگیر فضای انتخاباتی هستند و عده ای هم مشغول هزینه دادن. معمولا رسم براین است که موقع انتخابات کمی از فشارها کاسته بشود چون رای، مهم است؛. البته به باور من جنبش زنان نباید خود را آلوده ماجراهای سیاسی کند و بهتر است همچون سال های گذشته راه خود را در پیش بگیرد و مرعوب فضای انتخاباتی نشود.
بازداشتها و محکومیتهای اعضای کمپین یک میلیون امضا بر موضع آنان در قبال انتخابات چه تاثیری خواهد گذاشت؟
در مورد انتخابات از انجا که هیچ موضع گیری مشخصی درباره کاندیداها نشده قاعدتا شرکت یا عدم شرکت درانتخابات برای فعالان زن عضو گروه های سیاسی و حزبی متناسب با تصمیم حزب شان است، اما برای باقی فعالان زن، به ویژه کمپین، من شخصا می توانم به عنوان یک فعال جنبش زنان اعلام کنم که در انتخابات شرکت می کنم یا نمی کنم، به چه کسی رای می دهم یا نمی دهم، اما به عنوان کمپین که یک پروژه و یک حرکت برای طرح مطالبات است نمی توانم بگویم کمپین از فلان کاندیدا حمایت می کند یا نمی کند. اعضای کمپین دارای دیدگاه ها وایدئولوژی های گوناگونی هستند و هرکدام می توانند برای حمایت از فلان کاندیدا بنویسند ویا نظر بدهند اما نمی توانند نظرات خودشان را حتی اگر یک کاندیدا با خواسته های کمپین موافق باشد به کل کمپین تعمیم دهند.
و اگر یک کاندیدای خاص از مطالبات کمپین رسما حمایت کند؟
اگر چنین کسی باشد که از همه خواسته های کمپین حمایت کند می توان گفت او حامی کمپین است؛ همین و بس. ما که قصد باج دادن به آدم ها را نداریم. افراد که نباید به خاطر برابری خواهی شان رای بخرند. چنین کسی باید مکانیزم هایی را برای اجرایی کردن نظراتش طراحی کند و ارائه دهد وگرنه نزدیک انتخابات همه کاندیداها حامی حقوق زنان می شوند و وقتی به قدرت می رسند به قول حافظ “آن کار دیگر می کنند” و فراموشی به سراغ شان می اید.
