باید جلوی احمدی نژاد را گرفت

نویسنده

sarapalin.jpg

سارا پالین

سارا پالین، نامزد حزب جمهوریخواه آمریکا برای سمت معاون رئیس جمهور، قرار بود امروز در اعتراض به حضور ‏احمدی نژاد در سازمان ملل در گردهمایی پلازا سخنرانی کند. سازمان دهندگان این گردهمایی که بدنبال یک رویداد ‏غیرسیاسی هستند، حضور پالین را در این گردهمایی کنسل کردند. اظهارات ذیل بخشی از سخنرانی سارا پالین است ‏که قرار بود ایراد شود و نیویورک تایمز آن را چاپ کرده است.‏

خرسندم از اینکه در جمع شما و رهبرانی از سرتاسر این کشور پهناور هستم – رهبرانی از ادیان و احزاب مختلف ‏سیاسی که یکصدا خشم و انزجار خود را بیان می کنند. فردا محمود احمدی نژاد به نیویورک خواهد آمد – به قلب جایی ‏که شیطان بزرگ می نامد – و آزادانه در این کشور که وی خواهان نابودی آن است، سخنرانی خواهد کرد.‏

ممکن است احمدی نژاد واژه های خود را به دقت انتخاب کند، اما در پس همۀ سخنان او برنامه ای است که تمام کسانی ‏را که خواهان یک جهان امن تر و آزادتر هستند، تهدید می کند. ما امروز در این مکان گردهم آمده ایم تا بر اهداف این ‏دیکتاتور ایرانی تأکید کنیم. باید جلوی او را گرفت.‏

این مرد تهدیدی برای همۀ ماست و دنیا باید در برابر این تهدید بیدار شود. احمدی نژاد وقوع هولوکاست را انکار می ‏کند. او رویای “راه حل نهایی” یعنی نابودی ملت یهود را در سر می پروراند. او اسرائیل را یک “جسد متعفن” خوانده ‏که “در شرف نابودی است.” نمی توان این سخنان را چرندیات یک دیوانه تلقی کرد – نه در زمانی که ایران درست در ‏تابستان امسال موشک های دور برد شهاب-3 را که قابلیت هدف گیری تلاویو را دارند، آزمایش کرد؛ نه در زمانی که ‏برنامۀ هسته ای ایران در شرف کامل شدن است؛ و نه در زمانی که ایران تروریست هایی را حمایت می کند که مردم ‏بیگناه سراسر جهان را تهدید و قتل عام می کنند. ‏

دولت ایران خواهان سلاح های اتمی است. بر اساس گزارش های خبری، سازمان های اطلاعاتی آمریکا معتقدند که ‏ایرانیان احتمالا ً از مواد هسته ای کافی برای ساخت یک بمب ظرف مدت یک سال برخوردارند. جهان این قبیل فعالیت ‏ها را محکوم کرده است. شورای امنیت سازمان ملل از ایران خواسته است فعالیت های غیرقانونی غنی سازی اورانیوم ‏را به حال تعلیق درآورد. سازمان ملل سه دور تحریم را بر ایران اعمال کرده است. اما احمدی نژاد چه پاسخی داده ‏است؟ او اعلام کرده است که “ملت ایران ذره ای از برنامۀ هسته ای خود عقب نشینی نخواهد کرد.“‏

بنابراین، ما باید چه اقدامی دربارۀ این تهدید روزافزون بکنیم؟ اولا ً، ما باید در عراق موفق شویم. اگر ما در عراق ‏شکست بخوریم، این شکست دموکراسی را که عراقی ها به سختی برای ایجاد آن تلاش کرده اند، به خطر خواهد ‏انداخت و به افراطیون کشور همسایۀ ایران قدرت خواهد بخشید. ایران تروریست هایی را که سربازان ما را در عراق ‏قتل عام می کنند، آموزش داده و مسلح کرده است و این ایران است که از شکست آمریکا در عراق سود خواهد برد.‏

اگر ما بدون برقراری ثبات در عراق، این کشور را ترک کنیم، به بلندپروازی های هسته ای ایران کمک کرده ایم. اگر ‏ایران به سلاح های اتمی دست پیدا کند، می تواند فردا آنها را در اختیار تروریست هایی قرار دهد که امروز از آنها ‏حمایت مالی می کند، آنها را مسلح می نماید و آموزش می دهد. سلاح های اتمی ایران یک رقابت خطرناک تسلیحاتی ‏در منطقه به راه خواهد انداخت که امنیت همه ما را تهدید خواهد کرد.‏

اما ایران نه تنها یک تهدید منطقه ای بشمار می رود، بلکه کل جهان را تهدید می کند. ایران کشور شمارۀ یک حامی ‏تروریسم است. ایران شرورترین گروههای تروریستی جهان، حماس و حزب الله، را حمایت می کند. به علاوه، ایران و ‏تروریست هایش مسئول مرگ آمریکایی ها در لبنان در دهۀ 1980، در عربستان سعودی در دهۀ 1990، و در عراق ‏امروز هستند. ایرانیان، عراقی ها، لبنانی ها، فلسطینیان و سایر مسلمانان را که در برابر تمایل ایران برای سلطه بر ‏منطقه مقاومت کرده، قتل عام کرده اند. آنها افراد بی شماری را صرفا ً بخاطر یهودی بودن شکنجه داده اند. در دورۀ ‏حکومت احمدی نژاد، زنان ایرانی آسیب پذیرترین شهروندان این کشور بوده اند.‏

تنها با همکاری با یکدیگر در خصوص اختلافات سیاسی، مذهبی و ملی می توانیم رفتار خطرناک این رژیم را تغییر ‏دهیم. ایران نقاط ضعف بسیاری دارد، از جمله اینکه تحریم ها رژیم این کشور را تضعیف کرده است و مردم ایران ‏خواهان استقبال از فرصت های ایجاد شده در قبال غرب هستند. ما باید برای تغییر رفتار ایران، فشارهای اقتصادی را ‏افزایش دهیم.‏

فردا احمدی نژاد به نیویورک خواهد آمد. او در خاک ما از حق آزادی سخن استفاده خواهد کرد – حقی را که از ملت ‏خود سلب می کند. او برنامۀ نفرت انگیز خود را به گوش جهانیان خواهد رساند. وظیفۀ ما این است که جهان را بر این ‏نکته متمرکز کنیم که چگونه می توان جلوی او را گرفت.‏

منبع: نیویورک سان، 22 سپتامبر‏