نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال جنبش زنان، خطاب به رئیس قوه قضائیه نامه ای نوشته است که در این نامه با الهام از “پائولو کوئیلو”، اتفاقاتی را که پس از انتخابات سال 1388 بر جامعه رفته، به زیبایی بازگو می کند. به گزارش مدرسه فمینیستی، نامه نسرین ستوده به قوه قضائیه و پس از اعلام حکم نسرین ستوده به نگارش درآمده و امروز برای اولین بار منتشر می شود. نسرین ستوده که از 13 شهریورماه 1389 در بازداشت به سر می برد، به 11 سال حبس تعزیری و 20 سال محرومیت از وکالت و خروج از کشور و نیز 500 هزار ریال جریمه نقدی به واسطه عدم رعایت حجاب اسلامی در ویدئو سخنرانی اش محکوم شد. او در پی انتشار خبر این حکم ناعادلانه و سنگین در اسفندماه، این نامه را به نگارش درآورده که متن کامل آن را در زیر می خوانید:
جناب آقای رئیس قوه ی قضائیه!
سپاسگزارم که به ما نشان دادید معترضان انتخاباتی چه موجودات خطرناکی هستند ما فراموش کرده بودیم آنها چه خیانت‌های بزرگی به ملت ایران کرده بودند!
سپاسگزارم که ماموران شما در همان ساعات اولیه پس از انتخابات به بازداشت گسترده ی این موجودات خطرناک پرداختند و از بروز اعتراض آنها جلوگیری کردند.
ماموران در زمان بازداشت به آنها گفته بودند که برای “پیشگیری” آنها را بازداشت کرده‌اند!
سپاسگزارم خطر “ایمیل” و “SMS”ها را به ما نشان دادید. ما فقط با احکام سنگین دادگاه‌های شما دریافتیم اینها چه پدیده‌های خطرناکی هستند!
وقتی دنیا با بهت و حیرت دید چگونه معترضان انتخاباتی با مسالمت‌آمیزترین روش‌ها اعتراض خود را بیان کرده بودند، وقتی آنها که فرصت بیان اعتراض پیدا نکرده بودند، با احکام سنگین راهی زندان شدند تا با صبر و سکوت احکام حبس خود را تحمل کنند، صبر و استقامت آنها را تحسین کردیم
“سپاسگزارم که به جهان نشان دادید چه شکاف عظیمی میان تصمیمات حاکمان و آرزوی مردمان وجود دارد.”
بابت حکم خودم به طور ویژه از شما سپاسگزارم. از اینکه قاضی شما در صدور حکم خویش به هیچ روی ملاحظه‌ی دو کودک خردسال مرا ننمود، بسیار سپاسگزارم.
قاضی شما نشان داد زنان ایران را به هیچ بهانه‌ای نمی‌توان نادیده گرفت. من حکم شما را با هیچ چیز در دنیا عوض نمی‌کنم، زیرا این حکم لطف و محبت بی‌پایانی را از سوی هموطنان ام و آزادیخواهان جهان به سویم سرازیر کرد.
از اینکه حکم حبس ام را بیش از موکلانم صادر کردید، بسیار سپاسگزارم. رهایی از زندان قبل از موکلانم برایم بسیار دردناک بود.
از اینکه هر بار ماموران شما مرا با ماشین اختصاصی و از سلول انفرادی، با دو مرد مسلح و یک زن جهت محاکمه به دادگاه اعزام کردند تا احساس مهم بودن بنمایم از شما سپاسگزارم.
خصوصا از دادرسی عادلانه ی شما بی‌نهایت سپاسگزارم!
آقای رئیس!
از اینکه قاضی شما دفاعیات مرا و وکلای شجاع‌ام را جدی نگرفت، بسیار سپاسگزارم اما بدانید ما احکام شما را و به ویژه احکام دادگاه‌های انقلاب تان را بسیار جدی می‌گیریم.
نسرین ستوده / اسفند 89 / بند 209 زندان اوین
پانوشت
فرم اصلی این متن متعلق به پائولو کوئیلوی عزیز است که در زمان بازداشت‌ام موفق به مطالعه‌ی آن شدم.
منبع: مدرسه فمنیستی