همه در ایران از آن حرف می زنند

نویسنده

» گزارش گاردین از برنامه آکادمی گوگوش امسال

سعید کمالی دهقان 

در هفته‌های اخیر حرف بسیاری از خانواده‌های ایرانی در سراسر شهر این بوده که چگونه رای بدهند، نه برای انتخابات ریاست‌جمهوری، بلکه برای برنامه‌ای تلویزیونی که توسط تبعیدی‌های ایران در خارج از کشور تهیه می‌شود.

هفته پیش میلیون‌ها ایرانی به خواننده مورد علاقه خود در آکادمی موسیقی گوگوش رای دادند. این برنامه توسط شبکه تلویزیونی من‌وتو از لندن پخش شد. این شبکه مانند بسیاری از شبکه‌های مخالف حکومت ایران، توسط بشقاب‌های ماهواره‌ای غیرقانونی به خانه‌های ایرانیان راه پیدا می‌کند.

مهران از ساکنان تهران در فیسبوک می‌گوید: “هرجا می‌روم، هر که را می‌بینم درباره آکادمی گوگوش حرف می‌زند. مردم کشور ما از این همه مشکلات اقتصادی و اجتماعی خسته شده‌اند و این برنامه حداقل برای مدتی کوتاه ما را سرحال می‌آورد.”

برنده 25 هزار دلاری امسال، ارمیای 31 ساله بود که محدودیت‌های آواز خواندن به عنوان زنی متاهل را نادیده ‌گرفت و با حجاب اسلامی کامل روی صحنه حاضر می‌شد.

اما همه فکر نمی‌کنند که نتیجه عادلانه بوده است. انتخابات ایران متهم به تقلب شده است و آکادمی گوگوش هم از این اتهام مبرا نیست. حسین، دانشجویی از کرج می‌گوید: “مردم درباره آکادمی حرف می‌زنند اما 90 درصد حرف‌ها درباره تقلب در نتیجه امسال است. این برنده تناقض دارد: حجاب دارد ولی آواز می‌خواند. چطور بیشترین رای را می‌آورد؟ هیچ ایده‌ای ندارم.”

برنده شدن ارمیا بحث‌های زیادی را درباره حجاب در کشور برانگیخته است، خصوصا میان کاربران اینترنتی. بسیاری از سکولارهای ایران او را متهم به ارتباط با جمهوری اسلامی می‌کنند و بسیاری از محافظه‌کاران می‌گویند او چهره اسلام را لکه‌دار کرده است.

بنا بر وب سایت من‌وتو، ارمیا دانشجوی سابق فلسفه از دانشگاه تهران است و در شهر خمین در جنوب‌شرقی تهران به دنیا آمده است، که تصادفا محل تولد بنیانگذار جمهوری اسلامی، امام خمینی هم هست. او اکنون به همراه همسرش در آلمان زندگی می‌کند.

به گفته این وب‌سایت، او همیشه به خوانندگی علاقه داشته است اما هرگز جرات شرکت در چنین رقابتی را نداشته است. اما همسر او گفته است: “می‌توانی با حجاب هم آواز بخوانی و هیچ تناقضی بین حجاب و خواندن وجود ندارد.”

حسن تهرانی از هنرمندان ایرانی که در حین برگزاری آکادمی گوگوش به شهرها و روستاهای جنوب تهران سفر می‌کرده می‌گوید بیرون از شهرهای بزرگ هم مردم این رقابت را با دقت دنبال می‌کردند.

او می‌گوید: “ارمیا در شهرهای کوچکتری که رفتم از همه محبوب‌تر بود. نه فقط به خاطر اینکه خوب می‌خواند بلکه به این خاطر که با او حس نزدیکی می‌کردند. حقیقت این است که او شبیه بسیاری از ما در جامعه است که در جایی بین سنت و مدرنیسم قرار دارد.”

مسعود بهنود، روزنامه‌نگار با سابقه ایرانی می‌گوید، آکادمی گوگوش اولین برنامه از این دست برای ایرانیان در این مقیاس است. “برنامه‌هایی مثل نود بوده است که ورزشی است و مردم با تلفن رای می‌دهند، اما تجربه مردم با آکادمی بیش از سه میلیون تماس تلفنی خارج از کشور در یک شب، یک رکورد است.”

به گفته بهنود، آکادمی بیشتر موفقیت خود را مدیون گوگوش است. او بر خلاف بسیاری از خوانندگان ایرانی بعد از انقلاب اسلامی ایران را ترک نکرد و در عوض در سکوت در کشورش زندگی کرد. او سرانجام در سال 2000 برای اولین بار پس از 21 سال در میان اشتیاق میلیون‌ها ایرانی آواز خواند.

بهنود می‌گوید: “او یک شخصیت استثنایی است. گوگوش برای پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها، برای پدر مادرها و برای فرزندان و نوه های آنان خوانده و می‌خواند. آکادمی گوگوش تجربه‌ای است که باعث می‌شود سیاستمداران ایران به این فکر بیفتند که چگونه با مردم عادی ایران ارتباط برقرار کنند.”

ایران برنامه‌سازان این شبکه را به ارتباط با رژیم صهیونیستی متهم می‌کنند. با این حال حتی خبرگزاری‌ها و وب‌سایت‌های داخلی هم اقرار می‌کنند که آکادمی گوگوش محبوب ایرانیان است.

منبع: گاردین - 29 مارس