داد و ستد برای جلوگیری از قطعنامه حقوق بشری ‏

نویسنده

po_memarian_01.jpg

امید‎ ‎معماریان

‎ info ‎ ‎ ‎

دکترعبدالکریم‎ ‎لاهیجی نایب ‏‎ ‎رییس کنفدراسیون جهانی حقوق بشر در گفت‎ ‎وگو‎ ‎با‎ ‎‏”روز”‏‎ ‎از‎ ‎تلاش‎ ‎های‎ ‎انجام شده ‏برای‎ ‎اطلاع‎ ‎رسانی‎ ‎درخصوص‎ ‎وضعیت‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎درایران‎ ‎در‎ ‎جریان‎ ‎تهیه‎ ‎گزارش‎ ‎دبیرکل‎ ‎سازمان‎ ‎سخن‎ ‎گفته‎ ‎است. به‎ ‎گفته‎ ‎این‎ ‎فعال‎ ‎حقوق‎ ‎بشرموضوعاتی‎ ‎مانند‎ ‎اعدام‎ ‎ودیگر‎ ‎مجازات‎ ‎های‎ ‎بدنی، آزار‎ ‎واذیت‎ ‎فعالان‎ ‎حقوق‎ ‎بشر، حقوق‎ ‎زنان‎ ‎وروزنامه‎ ‎نگاران‎ ‎و‎ ‎نیز‎ ‎آزادی‎ ‎بیان‎ ‎وآزادی‎ ‎مذهب‎ ‎از‎ ‎مهمترین‎ ‎محورهای‎ ‎این‎ ‎گزارش‎ ‎خواهند‎ ‎بود. این‎ ‎گفت‎ ‎و‎ ‎گو‎ ‎را‎ ‎می‎ ‎خوانید.‏‎ ‎‎ ‎

abdolkarimlahidgi.jpg

‎ ‎همکاری‎ ‎نهادهای‎ ‎حقوق‎ ‎بشری‎ ‎غیردولتی‎ ‎با‎ ‎بخش‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎برای‎ ‎تهیه‎ ‎گزارشی‎ ‎که‎ ‎قراراست‎ ‎درخصوص‎ ‎وضعیت‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎درایران‎ ‎توسط‎ ‎دبیرکل‎ ‎به‎ ‎مجمع‎ ‎عمومی‎ ‎اراده‎ ‎شود‎ ‎چگونه‎ ‎است؟‎ ‎‎ ‎

سال‎ ‎گذشه‎ ‎که‎ ‎قطعنامه‎ ‎ای‎ ‎علیه‎ ‎وضعیت‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎درایران‎ ‎صادر‎ ‎شد‎ ‎قرارشد‎ ‎دبیرکل‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎گزارشی‎ ‎را‎ ‎تا‎ ‎سپتامبر‎ ‎سال‎ ‎جاری‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎خصوص‎ ‎برای‎ ‎مجمع‎ ‎عمومی‎ ‎تهیه‎ ‎کند. متاسفانه‎ ‎گزارشگران‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎به‎ ‎دلیل‎ ‎ندادن‎ ‎ویزا‎ ‎از‎ ‎طریق‎ ‎مقامات‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎نمی‎ ‎توانند‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎برون.د‎ ‎بنابراین‎ ‎این‎ ‎سوال‎ ‎وجود‎ ‎داشته‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎چه‎ ‎صورت‎ ‎این‎ ‎گزارش‎ ‎توسط‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎باید‎ ‎آماده‎ ‎شود. درگفت‎ ‎وگوهایی‎ ‎که‎ ‎طی‎ ‎دو‎ ‎روز‎ ‎اقامتمان‎ ‎در‎ ‎ژنو‎ ‎با‎ ‎کمیساریای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎داشتیم، معلوم‎ ‎شد‎ ‎دبیرکل‎ ‎ماموریت‎ ‎فوق را‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎کمیساریا‎ ‎داده‎ ‎است. ‏درملاقاتی‎ ‎که‎ ‎با‎ ‎مسپول‎ ‎قسمت‎ ‎آسیا‎ ‎در‎ ‎دفتر‎ ‎خانم‎ ‎آربر‎ ‎انجام‎ ‎شد‎ ‎گفتند‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎گزارش‎ ‎در‎ ‎اواسط‎ ‎ماه‎ ‎جولای‎ ‎باید‎ ‎آماده‎ ‎شود. قرار‎ ‎شد‎ ‎اطلاعات‎ ‎کافی‎ ‎در‎ ‎اختیار‎ ‎ایشان‎ ‎گذاشته‎ ‎شود. به‎ ‎خصوص‎ ‎آن‎ ‎مواردی‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎اعتقاد‎ ‎ما‎ ‎نقض‎ ‎فاحش‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎درایران‎ ‎است. سیاهه‎ ‎ای‎ ‎از‎ ‎افرادی‎ ‎که‎ ‎زیر‎ ‎سن‎ ‎هجده‎ ‎سال‎ ‎مرتکب‎ ‎جرم‎ ‎شده‎ ‎والان‎ ‎در‎ ‎انتظار‎ ‎اجرای‎ ‎حکم‎ ‎اعدام‎ ‎هستند‎ ‎در‎ ‎همان‎ ‎جلسه‎ ‎به‎ ‎مسوول‎ ‎مربوطه‎ ‎داده‎ ‎شد. اطلاعات‎ ‎دیگری‎ ‎هم‎ ‎قرارشد‎ ‎ظرف‎ ‎هفته‎ ‎های‎ ‎آینده‎ ‎دراختیار‎ ‎وی‎ ‎قرار‎ ‎گیرد. ‏‎ ‎امید‎ ‎داریم‎ ‎تا‎ ‎قبل‎ ‎از‎ ‎ماه‎ ‎سپتامبر‎ ‎این‎ ‎گزارش‎ ‎آماده‎ ‎شود و‎ ‎با‎ ‎شروع‎ ‎مجمع‎ ‎عمومی‎ ‎سازمان‎ ‎ملل، دبیرکل‎ ‎این‎ ‎گزارش‎ ‎را‎ ‎اراپه‎ ‎کند. ‏‎ ‎

‎ ‎‎ ‎تا‎ ‎پیش‎ ‎ازاین‎ ‎گزارشگران‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎می‎ ‎رفتند‎ ‎وبا‎ ‎افراد‎ ‎صحبت‎ ‎و‎ ‎نیز‎ ‎مکان‎ ‎های‎ ‎مختلف‎ ‎را‎ ‎بازدید‎ ‎می‎ ‎کردند. امسال‎ ‎چنین‎ ‎فرصتی‎ ‎را‎ ‎نخواهند‎ ‎داشت. این‎ ‎چه‎ ‎تاثیری‎ ‎روی‎ ‎کیفیت‎ ‎گزارش‎ ‎خواهد‎ ‎گذاشت؟‎ ‎‎ ‎

رویه‎ ‎دولت‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎این‎ ‎بوده‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎جز‎ ‎چند‎ ‎سال‎ ‎و‎ ‎چندین‎ ‎مورد‎ ‎برای‎ ‎گزارشگران‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎ویزا‎ ‎صادرنکرده‎ ‎است. ‏‎ ‎از‎ ‎سوی‎ ‎دیگر‎ ‎نهاد‎ ‎حقوق‎ ‎بشری‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎به‎ ‎شورای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎تغییر‎ ‎شکل‎ ‎یافت‎ ‎که‎ ‎تاثیراتی‎ ‎را‎ ‎در‎ ‎روند‎ ‎کارها‎ ‎گذاشته‎ ‎است. ‏‎ ‎در‎ ‎حال‎ ‎حاضر‎ ‎دو‎ ‎نهاد‎ ‎حقوق‎ ‎بشری‎ ‎در‎ ‎داخل‎ ‎ودر‎ ‎خارج‎ ‎از‎ ‎ایران‎ ‎در‎ ‎ارتباط‎ ‎با‎ ‎فدراسیون‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎جامعه‎ ‎های‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎هستند‎ ‎واین‎ ‎فدراسیون‎ ‎درشورای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎حق‎ ‎اظهار‎ ‎نظر‎ ‎دارد‎ ‎و‎ ‎ما‎ ‎مرتب‎ ‎وضعیت‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎را‎ ‎هم‎ ‎به‎ ‎شورا‎ ‎وهم‎ ‎به‎ ‎کمیساریا‎ ‎اعلام‎ ‎می‎ ‎کنیم. بنابراین‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎صورت‎ ‎خلاپی‎ ‎از‎ ‎جهت‎ ‎اطلاع‎ ‎رسانی‎ ‎وجود‎ ‎نخواهد‎ ‎داشت. البته‎ ‎باید‎ ‎برای‎ ‎گزارشگران‎ ‎حالت‎ ‎اقناع‎ ‎به‎ ‎وجود‎ ‎بیاید‎ ‎ولی‎ ‎با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎روابط‎ ‎ناشی‎ ‎از‎ ‎اعتمادی‎ ‎که‎ ‎بین‎ ‎سازمان‎ ‎های‎ ‎غیردولتی‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎ونهادهای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎وجود‎ ‎دارد‎ ‎وبا‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎اینکه‎ ‎بیشتر‎ ‎موارد‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎نیز‎ ‎از‎ ‎طریق‎ ‎اینترنت‎ ‎در‎ ‎مجامع‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎مطرح‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎فکر‎ ‎نمی‎ ‎کنم‎ ‎به‎ ‎صرف‎ ‎اینکه‎ ‎گزارشگران‎ ‎نمی‎ ‎توانند‎ ‎نماینده‎ ‎به‎ ‎داخل‎ ‎ایران‎ ‎بفرستند‎ ‎تاثیرچندانی‎ ‎درکیفیت‎ ‎گزارش‎ ‎مربوطه‎ ‎بگذارد‎ ‎و‎ ‎چگونگی‎ ‎رعایت‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎در‎ ‎کشورها‎ ‎به‎ ‎اطلاع‎ ‎نهادهای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎می‎ ‎رسد. ‏‎ ‎

‎ ‎

‎ ‎به‎ ‎نظرشما‎ ‎رویکرد‎ ‎گزارش‎ ‎چگونه‎ ‎خواهد‎ ‎بود؟‎ ‎

این‎ ‎گزارشی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎باید‎ ‎کمیسیاریای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎بدهد. یکی‎ ‎ازمساپلی‎ ‎که‎ ‎درجلسه‎ ‎سه‎ ‎شنبه‎ ‎گذشته‎ ‎مطرح‎ ‎کردیم‎ ‎لایحه‎ ‎جدید‎ ‎مجازات‎ ‎اسلامی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎مجلس‎ ‎هفتم‎ ‎داده‎ ‎شده‎ ‎وهمچنان‎ ‎پیش‎ ‎روی‎ ‎مجلس‎ ‎کنونی‎ ‎است‎ ‎وگفتیم‎ ‎که‎ ‎همه‎ ‎مجازات‎ ‎های‎ ‎بدنی‎ ‎از‎ ‎جمله‎ ‎سنگسار‎ ‎دراین‎ ‎لایحه‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎وضعیت‎ ‎بدتر‎ ‎شده‎ ‎چون‎ ‎برای‎ ‎اولین‎ ‎بار‎ ‎ارتداد‎ ‎را‎ ‎وارد‎ ‎این‎ ‎قانون‎ ‎کرده‎ ‎اند. قرارشد‎ ‎موادی‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎لایحه‎ ‎را‎ ‎ترجمه‎ ‎کنیم‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎کمیساریا‎ ‎بدهیم. با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎اینکه‎ ‎روند‎ ‎اعدام‎ ‎و‎ ‎مجازات‎ ‎های‎ ‎بدنی‎ ‎و‎ ‎شکنجه‎ ‎و‎ ‎محکومیت‎ ‎های‎ ‎پی‎ ‎در‎ ‎پی‎ ‎مدافعان‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎وحقوق‎ ‎زنان‎ ‎و‎ ‎روزنامه‎ ‎نگارانی‎ ‎از‎ ‎جمله‎ ‎آقای‎ ‎کبودوند، آقای‎ ‎باقی‎ ‎‏(که‎ ‎خوشبختانه‎ ‎دوهفته‎ ‎ای‎ ‎به‎ ‎مرخص‎ ‎آمده‎ ‎اند) روناک‎ ‎صفارزاده‎ ‎وهانا‎ ‎عبدی‎ ‎این‎ ‎سرفصل‎ ‎های‎ ‎اصلی‎ ‎گزارش‎ ‎همین‎ ‎مساپل‎ ‎خواهد‎ ‎بود. وضعیت‎ ‎آزادی‎ ‎وجدان‎ ‎و‎ ‎آزادی‎ ‎مذهب‎ ‎و‎ ‎دستگیری‎ ‎هیات‎ ‎امنای‎ ‎بهاییان‎ ‎ایران‎ ‎که‎ ‎همچنان‎ ‎در‎ ‎زندان‎ ‎هستند‎ ‎اینها‎ ‎مساپلی‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎نظر‎ ‎من‎ ‎سرفصل‎ ‎های‎ ‎اصلی‎ ‎گزارش‎ ‎را‎ ‎تشکیل‎ ‎می‎ ‎دهند. ‏‎ ‎‎ ‎

‎ ‎اننظار‎ ‎می‎ ‎رود‎ ‎که‎ ‎دولت‎ ‎ایران چه‏‎ ‎واکنشی‎ ‎به‎ ‎انتشار‎ ‎این‎ ‎گزارش‎ ‎نشان‎ ‎بدهد؟‎ ‎

در‎ ‎جلسه‎ ‎ای‎ ‎که‎ ‎ما‎ ‎درژنو‎ ‎داشتیم‎ ‎نماینده‎ ‎ای‎ ‎هم‎ ‎از‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎حضور‎ ‎داشت‎ ‎و‎ ‎او‎ ‎می‎ ‎گفت‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎چیزهایی‎ ‎که‎ ‎شما‎ ‎می‎ ‎گویید‎ ‎همه‎ ‎جای‎ ‎دیگر‎ ‎دنیا‎ ‎هم‎ ‎هست‎ ‎وهمه‎ ‎جای‎ ‎دنیا‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎نقض‎ ‎می‎ ‎شود. من‎ ‎در‎ ‎جواب‎ ‎به‎ ‎او‎ ‎گفتم‎ ‎که‎ ‎درست‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎موارد‎ ‎در‎ ‎دیگر‎ ‎کشورهایی‎ ‎که‎ ‎ذکر‎ ‎می‎ ‎کرد ‏‎-‎یعنی‎ ‎کشورهای‎ ‎غربی‎ - ‎هم‎ ‎وجود‎ ‎دارد‎ ‎ولی‎ ‎دراین‎ ‎کشورها‎ ‎مدافعان‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎را‎ ‎زندان‎ ‎نمی‎ ‎اندازند‎ ‎و‎ ‎اجازه‎ ‎اطلاع‎ ‎رسانی‎ ‎وجود‎ ‎دارد. جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎چه‎ ‎در‎ ‎شورای‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎و چه‎ ‎درکمیته‎ ‎سوم‎ ‎تمام‎ ‎کوشش‎ ‎خود‎ ‎را‎ ‎می‎ ‎کند‎ ‎تا‎ ‎اصلا‎ ‎قعطنامه‎ ‎مطرح‎ ‎نشود. در‎ ‎واقع‎ ‎روشی‎ ‎را‎ ‎که‎ ‎چین‎ ‎سالها‎ ‎اعمال‎ ‎می‎ ‎کرد‎ ‎ایران‎ ‎هم‎ ‎یاد‎ ‎گرفته‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎آن‎ “No Action” ‎می‎ ‎گویند‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎ترتیب‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎سعی‎ ‎می‎ ‎کنند‎ ‎با‎ ‎یک‎ ‎رای‎ ‎گیری‎ ‎که‎ ‎قبل‎ ‎از‎ ‎طرح‎ ‎قطعنامه‎ ‎در‎ ‎کمیته‎ ‎سوم‎ ‎مجمع‎ ‎عمومی‎ ‎اتخاذ‎ ‎می‎ ‎شود‎ ‎اصلا‎ ‎قطعنامه‎ ‎ازنظر‎ ‎مفاد‎ ‎وموضوع‎ ‎مطرح‎ ‎نشود. ما‎ ‎هم‎ ‎مجبوریم‎ ‎با‎ ‎هیات‎ ‎های‎ ‎نمایندگی‎ ‎لابی‎ ‎وگفت‎ ‎وگو‎ ‎کنیم‎ ‎که‎ ‎موقع‎ ‎رای‎ ‎گیری‎ ‎رای‎ ‎کم‎ ‎نیاوریم. پارسال‎ ‎متاسفانه‎ ‎وضعیت‎ ‎به‎ ‎قدری‎ ‎حساس‎ ‎بود‎ ‎که‎ ‎تا‎ ‎آخرین‎ ‎دقایق‎ ‎نمی‎ ‎دانستیم‎ ‎که‎ ‎تلاش‎ ‎برای‎ ‎عدم‎ ‎صدور‎ ‎قطعنامه‎ ‎واینکه‎ ‎موضوع‎ ‎مختومه‎ ‎شود‎ ‎توسط‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎چقدرموفقیت‎ ‎آمیز‎ ‎بوده‎ ‎است. اما‎ ‎درنهایت‎ ‎باسه‎ ‎رای‎ ‎توانستیم‎ ‎کمیته‎ ‎سوم‎ ‎را‎ ‎متقاعد‎ ‎کنیم‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎قعطنامه‎ ‎رسیدگی‎ ‎کنند‎ ‎ودر‎ ‎مورد‎ ‎اصل‎ ‎ماجرا‎ ‎هم‎ ‎رای‎ ‎گیری‎ ‎شود. آن‎ ‎زمان‎ ‎مساپلی‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎قطعنامه‎ ‎ذکر‎ ‎شده‎ ‎بود‎ ‎خیلی‎ ‎مهم‎ ‎بود‎- ‎‏ مانند‎ ‎اعدام‎ - ‎و‎ ‎موضوع‎ ‎منع‎ ‎اعدام‎ ‎هم‎ ‎مطرح‎ ‎شده‎ ‎بود‎ ‎ورای‎ ‎هم‎ ‎اورده‎ ‎بود‎ ‎پیش‎ ‎از‎ ‎آن، خوشبختانه‎ ‎رای‎ ‎کافی‎ ‎آوردیم. بنابراین‎ ‎مسلم‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎درمجمع‎ ‎عمومی‎ ‎آینده‎ ‎هم‎ ‎چه‎ ‎درموقع‎ ‎طرح‎ ‎قضیه‎ ‎درکمیته‎ ‎سوم‎ ‎وچه‎ ‎وقتی‎ ‎که‎ ‎درکمیته‎ ‎سوم‎ ‎رای‎ ‎بیاورد‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎مجمع‎ ‎عمومی‎ ‎برود‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎همه‎ ‎کاری‎ ‎خواهد‎ ‎کرد‎ ‎که‎ ‎قطعنامه‎ ‎رای‎ ‎نیاورد. ‏‎ ‎

‎ ‎برای‎ ‎ما‎ ‎مسلم‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎علاوه‎ ‎بر‎ ‎داد وستدهای‎ ‎بازرگانی‎ ‎و‎ ‎دیپلماتیک‎ ‎برنامه‎ ‎دادن هدیه‎ ‎های‎ ‎گران‎ ‎قیمت‎ ‎به‎ ‎هیات‎ ‎های‎ ‎نمایندگی‎ ‎دعوت‎ ‎آنها‎ ‎برای‎ ‎سفرهای‎ ‎تفریحی‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎وجود‎ ‎دارد. متاسفانه‎ ‎در‎ ‎روابط‎ ‎بین‎ ‎المللی‎ ‎هم‎ ‎این‎ ‎چنین‎ ‎دادوستدها‎ ‎و‎ ‎روابطی‎ ‎وجود‎ ‎دارد. بنابراین‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎همه‎ ‎ترفندها‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎کارخواهد‎ ‎گرفت‎ ‎که‎ ‎قطعنامه‎ ‎ای‎ ‎به‎ ‎ضرر‎ ‎آن‎ ‎صادر‎ ‎نشود‎ ‎و‎ ‎ما‎ ‎درانتظار‎ ‎این‎ ‎وضعیت‎ ‎هستیم‎ ‎همچنان‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎سالهای‎ ‎گذشته‎ ‎هم‎ ‎برایمان‎ ‎قابل‎ ‎تصور‎ ‎بود. ‏ما‎ ‎امیدواریم‎ ‎که‎ ‎وضع‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎درایران‎ ‎به‎ ‎گونه‎ ‎ای‎ ‎باشد‎ ‎که‎ ‎هر‎ ‎سال‎ ‎لازم‎ ‎نباشد‎ ‎که‎ ‎این‎ ‎همه‎ ‎کوشش‎ ‎کنیم‎ ‎که‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎که‎ ‎نماینده‎ ‎ایران در‎ ‎سازمان‎ ‎ملل‎ ‎است‎ ‎را‎ ‎محکوم‎ ‎کنیم. امیدواریم‎ ‎این‎ ‎قطعنامه‎ ‎ها‎ ‎زنهاری‎ ‎برای‎ ‎مقامات‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎باشد‎ ‎و وضعیت‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎جایی‎ ‎برسانند‎ ‎که‎ ‎ما‎ ‎هم‎ ‎ناچار‎ ‎نشویم‎ ‎هر‎ ‎سال‎ ‎این‎ ‎همه‎ ‎پیچ‎ ‎وخم‎ ‎بگذریم‎ ‎تا‎ ‎این‎ ‎اخطار‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎گوش‎ ‎دولتمردان‎ ‎جمهوری‎ ‎اسلامی‎ ‎برسانیم. ‏