بورخا برگارچه
موشک های دوربرد، راکت های ضد زیر دریایی، اظهارات جنگ طلبانه، … و فتوشاپ. تمامی اینها در زمانی روی داده که جمهوری اسلامی قصد تأکید بر نیروی بالقوه منطقه ای خود را دارد. ازطرف دیگر، اقدامات تحریک آمیز دولت تهران در منطقه صبر اسراییل را لبریز کرده. این درحالی است که ایالات متحده نیز از نیم قرن پیش تاکنون در این منطقه حضور نظامی داشته است. آیا رییس جمهور احمدی نژاد به واقع این آمادگی را خواهد داشت که این نمایش هسته ای را تا انتها ادامه دهد؟
وین وایت، تحلیلگر مؤسسه خاورمیانه در واشنگتن و کارشناس ارشد پیشین وزارت امور خارجه امریکا، به روزنامه آ ب ث اظهار داشت: “ایران با انجام آزمایش های موشکی اخیر می خواهد به اسراییل بفهماند که تنها بازیگردان این بازی خطرناک نیست.“
تهران از زمان انتخاب احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور، هر بار که فشاری از سوی واشنگتن یا تل آویو احساس می کند، دست به مانورهای نظامی تحریک آمیز می زند. با این حال، کم نیستند تعداد کارشناسانی که معتقدند ایران در پیشرفت های نظامی و تکنولوژیکی بسیار کند عمل می کند؛ به عنوان مثال، جمهوری اسلامی در تولید و گسترش برد موشک شهاب 3 در حدود 10 سال زمان گذاشته و همچنین در غنی سازی اورانیوم به میزان بالا نیز با مشکلات فنی بسیاری روبروست.
هوارد لافرانچی از روزنامه کریسچین ساینس مانیتور معتقد است که “احتمالاً آزمایش های موشکی اخیر به هدف منحرف کردن توجه جامعه بین الملل از تأثیراتی است که تحریم های اعمال شده بر برنامه هسته ای ایران داشته است.“
خط قرمز واشنگتن
به نظر می رسد که عملیات نظامی هفته گذشته سپاه پاسداران پاسخی است از سوی حکومت دین سالار تهران به برخی اخبار نگران کننده: مانور نظامی نیروی هوایی اسراییل در دریای مدیترانه در اولین هفته ژوئن که طی آن صدها هواپیمای شکاری اف-15 و اف-16 فواصلی به اندازه مسافت ایران و اسراییل را پیمودند؛ چراغ سبز کنگره امریکا برای انجام عملیات محرمانه در خاک ایران [به گفته نیویورکر]؛ استفاده هواپیماهای اسراییلی از پایگاه های هوایی امریکا در عراق [خبری که از سوی بغداد و تل آویو رد شد].
در پیام قاطعی که ده روز پیش از سوی ژنرال مایک مولن، فرمانده ستاد مشترک نیروهای مسلح امریکا، به اسراییل داده شد آمده بود: “ثبات این منطقه از جهان بیش از حد متزلزل شده و نیازی نیست که بی ثبات تر شود.” در این پیام به وضوح، ولی به طور غیرمستقیم، به حمله علیه ایران اشاره شده بود و این در حالی است که حمله علیه ایران، علیرغم تهدیدهای پی در پی، به مثابه خط قرمزی برای واشنگتن و متحد اسراییلی آن به شمار می رود. لورا روزن از نشریه امریکایی “مادر جونز” در این رابطه می نویسد: “نشانه های روزافزونی وجود دارد مبنی بر اینکه واشنگتن و اورشلیم بر سر فوریت عمل علیه تهدید هسته ای ایران اختلاف نظر دارند.”
نصب واحدهای موشکی ضد موشک اس-300 [معادل روسی موشک های پاتریوت امریکایی] توسط تهران که در ماه دسامبر از مسکو خریداری شده، یکی از دلایلی است که به نگرانی های برنامه ریزان دولت یهود دامن زده و صبر آنها را لبریز کرده است.
وایت در ادامه می گوید: “من دقیقاً نمی دانم سعی و تلاش ایالات متحده و اسراییل برای چیست، مگر اینکه بخواهند در دل دولتمردان ایرانی هراس ایجاد کنند و بدین طریق آنان را به مصالحه و مذاکره با اروپایی ها بر سر پرونده هسته ای مجاب نمیاند.“
پیشنهاد سولانا
در حقیقت، گره ای که باید توسط تهران باز شود تا این تنش ها فروکش کند، روز 14 ژوئن توسط خاویر سولانا، سخنگوی فرانسه، آلمان و انگلستان، در تهران روی میز گذاشته شد. ایران باید به مدت 6 هفته فعالیت های غنی سازی اورانیوم را “فراموش کند” و غرب نیز به نوبه خود تصویب هرگونه قطعنامه جدید علیه ایران را “فراموش خواهد کرد”.
بدین ترتیب، اتحادیه اروپا به دنبال این تبادلات مسالمت آمیز، پشت میز خواهد نشست و مذاکرات را از سر خواهد گرفت. این سناریویی است که در تهران مورد خوشایند بسیاری از مقامات است، ولی درعین حال به عنوان شکست سیاسی و شخصی احمدی نژاد تلقی می شود.
منبع: آ ب ث، 12 ژوئیه
مترجم: علی جواهری