به نوشته “دیلی تلگراف”، بله، اصلیت او یهودی است. روزنامه دیلی تلگراف این ادعا را برپایه توضیحات شناسنامه رییس جمهور ایران مطرح کرده است…
این ادعا در مارس ۲۰۰۸ زمانی که احمدی نژاد شناسنامه خود را برای انتخابات در دست داشت مطرح گردید. دو روزنامه نگار دیلی تلگراف بر این پایه ادعا کرده اند که رییس جمهور ایران، به عنوان تکذیب کننده هولوکاست، درواقع اصلیت یهودی دارد.
نام خانوادگی او در گذشته “صبورجیان” بوده و در بخش توضیحات شناسنامه وی آمده که: “نام خانوادگی به دلیل گرویدن به دین اسلام تغییر یافته است”. دو روزنامه نگار در ادامه نوشته اند که این نام خانوادگی در لیست مربوط به یهودیان که وزارت کشور نیز آن را مورد تأیید قرار داده به چشم می خورد.
غیرممکن است؟
حتی اگر رییس جمهور ایران بپذیرد که نام خانوادگی اش تغییر کرده، هیچ گاه نخواهد پذیرفت که در اصل به چه نژاد و مذهبی تعلق دارد. ولی به گفته میرجاودان فر، کارشناس امور مربوط به ایران و نویسنده زندگی نامه احمدی نژاد که در سایت “پولیتیکو” آمده، این داستان را نمی توان باور کرد. او می گوید: “صبورجیان یک نام تقریباً مشترک است و در ایران بسیاری از مسلمانان و یهودیان هستند که از یک نام خانوادگی برخوردارند.”
برخی از تحلیلگران با توجه به این موضوع توضیحی برای سخنان ضد یهودی او پیدا کرده اند. علی نوری زاده از مرکز مطالعات ایرانی و عرب، به روزنامه تلگراف گفت: “روشن شدن اصلیت محمود احمدی نژاد بسیاری از مسایل را در مورد شخصیت او توضیح می دهد. هر خانواده یا شخصی که به یک دین جدید می گرود، اعتقادات و مذهب قبلی خود را به باد انتقاد می گیرد و آن را محکوم می کند. او با بیان اظهارات ضد اسراییلی سعی می کند داشتن هرگونه رابطه با یهودیان را کم رنگ و تکذیب کند. در واقع او خود را در یک جامعه شیعه اصولگرا در معرض خطر می بیند.”
رییس جمهور ایران هرگز این موضوع را مخفی نکرده که والدینش در زمان انتقال به تهران در سال های ۱۹۵۰ نام خانوادگی خود را تغییر داده اند، ولی هیچ گاه دلیل این تغییر نام و اصلیت خود را بیان نکرده. روزنامه تلگراف در این رابطه می نویسد که اطرافیان او دلایل مذهبی و فشارهای اقتصادی را ذکر می کنند. این درحالی است که مهدی خزعلی، یک وبلاگ نویس ایرانی، تابستان امسال به دنبال زیر سؤال بردن اصلیت رییس جمهور ایران دستگیر و بازداشت شد.
احتمالاً این مقاله که در پر فروش ترین روزنامه انگلستان به چاپ رسیده، سر و صدای زیادی به راه خواهد انداخت. این درحالی است که روزنامه هارتص نیز مقاله ای را به این موضوع اختصاص داده است.
منبع: لوپوئن، ۴ اکتبر
