نامه هایی خطاب به تاریخ
دودیدگاه در باره اسرائیل
شرکت محسن مخملباف در جشنواره فیلم بیت المقدس؛ سخت مورد حمله مامورین فرهنگی “ نظام” قرار گرفت. جمعی از” دانشگاهیان، هنرمندان، روزنامه نگاران، و فعالان مدنی ایران” این سفر را نکوهش کردند. ۸۰ نفر از فعالان و دانشگاهیان هم در تقدیر از صلح دوستی محسن مخملباف در اسراییل، بیانیه ای منتشر ساختند.
بیانیه : محسن مخملباف سفیر صلح
محسن مخملباف کارگردان ایرانی، که برای نمایش تازه‌ترین فیلمش، باغبان، در جشنواره فیلم اورشلیم حضور یافته بود، موفق شد جایزه ویژه‌ی این جشنواره را به دلیل “دستاوردهای هنری و تلاش و مبارزه طولانی‌اش برای آزادی و دموکراسی” دریافت کند.
آقای مخملباف هنگام دریافت این جایزه گفت که باور دارد “اگر سیاست میان ما تفرقه می‌اندازد، هنر می‌تواند این فاصله‌ها را ترمیم و ما را در دستیابی به اهداف صلح‌آمیزمان متحد کند”.
او گفت که جایزه‌‌اش را “به همه هنرمندان، سیاست‌مداران، روشنفکران و مردم ایران و اسراییل هدیه می‌کند که برای صلح و دوستی میان دو ملت کار کرده‌اند و به آن باور دارند”.
آقای مخملباف در اورشلیم گفت که اسراییلی‌ها را دوست دارد و تاکید کرد که حمله نظامی اسراییل به ایران، وضع را وخیم‌تر خواهد کرد.
او گفت که به جای حمله نظامی به ایران، باید از “نیروهای دموکراتیک” حمایت کرد.
محسن مخملباف در هنگام بر زبان آوردن این سخنان پیش‌بینی کرد که به زودی با موجی از اتهام‌هایی روبرو خواهد شد که وی را “جاسوس سیا و موساد” خواهند نامید.
این پیش‌بینی او خیلی زود به وقوع پیوست و در کنار حملات رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی، گروهی دیگری از ایرانیان نیز با انتشار نامه‌ای سفر وی به اسراییل را “عمیقا نگران‌کننده” و “مغایر با وجدان انسانی” دانستند و نوشتند که شرکت محسن مخملباف در جشنواره فیلم اورشلیم، به مثابه حمایت ضمنی وی از “سیاست‌های آپارتاید دولت اسراییل” است.
در چنین شرایطی، ما امضاکنندگان این نامه از شجاعت محسن مخملباف برای شکستن تابوی سفر به اسراییل و رساندن پیام دوستی مردم ایران به مردم آن کشور تقدیر می‌کنیم.
ما معتقدیم اعلام حمایت از حقوق “مردم فلسطین” توجیه مناسبی برای انتقاد از سفر حرفه‌ای یک “کارگردان ایرانی” به اسراییل نیست.
ما هنوز به خاطر می‌آوریم آن دسته از شهروندان ایرانی و اسراییلی را که سال گذشته در پی بالا گرفتن احتمال حمله نظامی اسراییل به ایران، در کمپین دوستی دو کشور شرکت کردند و در پیام‌های نوشتاری و تصویری خود گفتند که یکدیگر را “دوست دارند”
ما سیاست‌های جنگ‌طلبانه چه از سوی مقام‌هایی در حکومت جمهوری اسلامی و چه از سوی مقام‌هایی در اسراییل را محکوم می‌کنیم و از این موضع محسن مخملباف که به جای حمله نظامی به ایران، باید از “نیروهای دموکراتیک” حمایت کرد، استقبال می‌کنیم.
ما هم‌چون محسن مخملباف، از دادن دست دوستی با شهروندان اسراییلی نمی‌هراسیم و معتقدیم هنر می‌تواند وسیله‌ای باشد برای نزدیکی بین انسان‌ها، فارغ از تفاوت‌های نژادی، زبانی و اعتقادی آنها.
ما معتقدیم به جای اعتراض به سفر محسن مخملباف به اسراییل، باید او را سفیر صلح و دوستی ایرانی‌ها با اسراییلی‌ها بنامیم.
ما گروهی از دانشگاهیان، هنرمندان، روزنامه نگاران، و فعالان مدنی ایران، تصمیم اخیر فیلمساز ایرانی، آقای محسن مخملباف، برای شرکت در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم بیت‌المقدس که از سیزدهم تا بیست و دوم تیر برگزار می شود را عمیقن نگران کننده می‌دانیم. شرکت آقای مخملباف در این جشنواره، فراخوان “تحریم فرهنگی و دانشگاهی اسرائیل” و نیز فراخوان بین المللی “بایکوت، عدمسرمایه‌گذاریوتحریمدولتاسرائیل” (BDS) را نقض می‌کند. این فراخوان ها به ترتیب در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ توسط جامعه‌ی مدنی فلسطین صادر شده‌است.
ما به خشونتی که توسط دولت اشغالگر اسرائیل علیه فلسطینیان اعمال می‌شود معترضیم و از جنبش مسالمت‌آمیز و جهانی BDS حمایت می‌کنیم. این جنبش در پی اعمال فشار بر دولت اسرائیل است تا تصفیه‌ی قومی-نژادی فلسطینیان، اشغال سرزمین‌های فلسطینی و برقراری نظامِ آپارتاید را متوقف کند.
تصمیم آقای مخملباف برای شرکت در جشنواره‌ای که مستقیمن توسط دولت اسرائیل حمایتمالی می‌شود و قرار است از ایشان به شکل ویژه‌ای در جشنواره تقدیر شود، به مثابه‌ی حمایت ضمنی وی از سیاست‌های آپارتاید دولت اسرائیل است. ما نسبت به بی‌اعتنایی آقای مخملباف به جنبش جهانیِ دفاع از حقوق فلسطینیان ابراز نگرانی می کنیم.
آقای محسن مخملباف از جمله فیلم‌سازان برجسته‌ی ایرانی است که در فیلم‌های خود واقعیت‌های تلخ بخش‌های به‌حاشیه‌رانده شده‌ی جامعه‌ی ایران را با جزئیات به تصویر کشیده‌است. او در سال ۱۹۸۹ با فیلم عروسی خوبان، واقعیت جنگ ایران-عراق را به روی پرده برد و مبارزه‌ی سیاسی و اخلاقیِ انسانهای‌های معمولی را در بسترهای پر از خشونت به تصویر کشید. اصرار آقای مخملبف بر دستیابی به حقیقت و عدالت، منجر به تبعید او از ایران شده‌است. در حالی که فلسطینیان رنج طاقت‌فرسایی را به دوش می‌کشند، ما چگونه می‌توانیم درس‌هایی را که آقای مخملباف به ما آموخته‌است فراموش کنیم؟
چگونه هنرمندی با حساسیت بالا و بجا نسبت به بی‌رحمی‌های دولت ایران، می‌تواند از جنبش بین‌المللی و غیرخشونت‌آمیز BDS و تلاش‌های مسالمت‌آمیز آن برای وادارکردن دولت اسرائیل به رعایت حقوق انسانی مردم فلسطین چشم پوشی کند؟
ما جمعی از ایرانیان، در حالی که سرکوب و خشونت روزانه توسط دولت ایران را محکوم می‌کنیم، حضور آقای مخملباف در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم بیت‌المقدس را مغایر با وجدان انسانی می‌دانیم.
ما می‌خواهیم از این فرصت استفاده کنیم و توجه آقای مخملباف را به سمت خواسته‌های جامعه مدنی فلسطین جلب کنیم. در سال ۲۰۰۴ جامعه‌ی مدنی فلسطین از هنرمندان بین المللی درخواست کرد که تا زمانی که دولت اسرائیل به پایمال کردن قوانین سازمان ملل متحد و محروم کردن مردم فلسطین از حقوق پایه‌ای خود پایان نبخشیده‌است، از شرکت در برنامه‌های فرهنگی دولت اسرائیل خودداری کنند.
در سه سال گذشته تعداد زیادی از هنرمندان برجسته به این خواسته‌ی مردم فلسطین پاسخ مثبت داده و از حضور در اسرائیل خودداری کرده اند. تعداد دیگری از هنرمندان نیز که ابتدا این دعوت را پذیرفته بودند، تصمیم به لغو برنامه‌های خود گرفتند و حمایت خود را از مبارزه‌ی مردم فلسطین اعلام کردند.
اجرای برنامه‌های هنری در اسرائیل یک عمل سیاسی است. دولت اسرائیل آشکارا اعلام کرده‌است که از رویدادهای فرهنگی برای دستگاه تبلیغاتی خود استفاده می‌کند. شکی نیست که این دولت از نام و آوازه‌ی آقای مخملباف نیز سوء‌استفاده خواهد کرد تا سرپوشی بر نقض نظام‌مند حقوق مردم فلسطین گذاشته باشد. دولت اسرائیل از حضور آقای مخملباف در جشنواره به عنوان شاهدی برای اثبات “رواداری” خود استفاده خواهد کرد. این در حالی است که این دولت به اِعمال غیرروادارترین قوانین استعماری علیه مردم فلسطین اقدام می کند، و مدافع بی سابقه ترین تحریم های کمرشکن علیه مردم ایران است.
فیلم‌های آقای مخملباف برای یک جمعیت دست‌چین‌شده به نمایش درخواهد آمد. تعداد محدودی از طرفداران فلسطینی ایشان در غزه یا کرانه‌ی باختری اجازه‌ی حضور در بیت‌المقدس و تماشای فیلم را خواهند داشت. همچنین چهار و نیم میلیون فلسطینیِ پناهنده نیز اجازه‌ی رفت و آمد آزادانه به سرزمین خود را ندارند.
جشنواره‌ی بین‌المللی بیت‌المقدس در مجموعه ای به نام “اورشلیم سینماتیک” برگزار می‌شود. این مجموعه بین سه روستایفلسطینی واقع است که در سال ۱۹۴۸ هدف پاکسازی‌های قومی-نژادی دولت اسرائیل بوده‌اند. ما، بر خلاف خواسته‌ی دولت اسرائیل، نمی‌توانیم تاریخ و یادگار روستای دایر آبان (با جمعیت ۲۴۳۶ نفر در سال ۱۹۴۸)، روستای جَرَش (با جمعیت ۲۲۰ نفر در سال ۱۹۴۸) وروستای بیت نتیف (با جمعیت ۲۴۹۴ نفر در سال ۱۹۴۸) و نیز رنج و مبارزه‌ی بالغ بر ۳۰،۰۰۰ تن از فرزندان پناهنده‌ی آنها را فراموش کنیم.
ما از آقای مخملباف که فیلم های‌شان یادآور زندگی در خرابه‌ها و کوچ‌های اجباری هستند می‌خواهیم تا با پیوستن به جنبش بین المللی «بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم دولت اسرائیل»، شاهد مسئولی بر کوچ‌های اجباریِ مردم فلسطین باشند.
ما با سرکوب دولت ایران علیه شهروندان بی‌گناه آشنا هستیم؛ به خصوص علیه جامعه‌ی بهایی که موضوع آخرین فیلم آقای مخملباف است. ما به سرکوب‌هایی که منجر به تبعید آقای مخملباف از سرزمین مادری خود شده آگاهیم و با ایشان که قربانی آزار و اذیت دولت ایران بوده‌است اعلام هم‌دردی و همبستگی می‌کنیم. در همین حال بر مسئولیت سیاسی و اخلاقی‌مان به عنوان انسان برای ایستادن مقابل سرکوب و استبداد، در هر کجای دنیا، اصرار می‌ورزیم.
ما نمی‌توانیم با تصمیم آقای مخملباف همراهی کنیم. دولت اسرائیل از شرکت ایشان در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم بیت‌المقدس برای مشروعیت بخشیدن به اشغال سرزمین‌های فلسطینی، آپارتاید و پاکسازی‌های قومی-نژادی استفاده خواهد کرد.
ما نه تنها از آقای مخملباف می‌خواهیم تا به جنبش فراگیر “بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم دولت اسرائیل” بپیوندند، بلکه از ایشان می‌خواهیم تا پیام‌آور آزادی برای همگان از جمله مردم فلسطین و ایران باشند.