فردریک آروس
از زمان انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، حکومت این کشور به شدت هرگونه “انحراف” جنسی را سرکوب می کند و تنها ازدواج میان مرد و زن را جایز می داند. در ایران هر کسی به اندازه خود سانسور را دور می زند و با خطرات دست و پنجه نرم می کند. با این حال می توان گفت که یک انقلاب جنسی در کشوری که شاهد کاهش چشمگیر نرخ زاد و ولد می باشد، درحال شکل گیری است.
در این کشور هرگونه رابطه جنسی خارج از ازدواج به مثابه زنا محسوب می شود و مدارایی در این زمینه وجود ندارد. حتی در صورت تخلف یک بارم بسیار دقیق برای اندازه گیری میزان مجازات وجود دارد؛ به طوری که میزان آن به تعداد دفعات ارتکاب آن عمل نیز مربوط می شود.
با این حال براساس تحقیقی که توسط وزارت آموزش و پرورش انجام شده، ۸۰ درصد از دختران جوان ایرانی اذعان داشته اند که دوست پسر دارند. این تحولات را نباید ساده گرفت، زیرا ایران شاهد ازدواج های کمتر، طلاق های بیشتر و ریزش نرخ زاد و ولد است. به علاوه، سرعت کاهش نرخ زاد و ولد در این کشور در طول تاریخ بی سابقه است و این درحالی است که جمعیت آن را اکثراً جوانان تشکیل می دهند.
ولی درعین حال، مقامات مذهبی کشور به منظور آسان تر کردن قوانین و حفظ جامعه ای که رفتارهای جنسی در آن علی رغم تمامی محدودیت ها آزادانه دنبال می شود، تصمیم گرفته اند که به مقوله “ازدواج موقت” اعتبار بخشند. مدت این ازدواج ها می تواند از یک ساعت تا چندین دهه و حداکثر ۹۹ سال متغیر باشد و با اینکه این ازدواج نوعی ازدواج آزمایشی محسوب می شود، ولی از مقوله زنا خبری نیست. تنها شیعیان هستند که به چنین ازدواج هایی رسمیت می بخشند.
سرکوب همجنس گرایی به عنوان عملی قبیح
آیت الله خمینی فتوایی را به نفع کسانی که قصد تغییر جنسیت دارند صادر کرد. و همین مسأله باعث شد تا در ایران به طور مرتب چنین عمل های جراحی انجام شود و تراجنسی ها در آن مورد بدرفتاری قرار نگیرند. و این درحالی است که همجنس گرایی، چه برای مرد و چه برای زن، عملی قبیح محسوب می شود و به شدت مورد سرکوب قرار می گیرد.
در سال ۲۰۰۷، محمود احمدی نژاد در پاسخ به سؤالات دانشجویان دانشگاه کلمبیا گفت که در ایران همجنس گرا وجود ندارد.
در تاریخ ۶ اوت ۲۰۱۴، عبدالله قوامی و سلمان قنبری به جرم “لواط” اعدام شدند. با اینکه این اعدام های عمومی نهایت مجازات محسوب می شوند، ولی همجنس گرایان ایرانی به طور مرتب دستگیر می شوند و در مدت دستگیری ممکن است شلاق بخورند، شکنجه شوند و مورد ضرب و شتم قرار گیرند.
به همین دلیل، برخی از همجنس گرایان تن به عمل جراحی و تغییر جنسیت می دهند، درحالی که تراجنسی نیستند. این تنها راهی است که آنها می توانند در آرامش زندگی کنند و به رابطه با شریک خود ادامه دهند. این آخرین راه چاره برای یک زندگی غیرممکن است.
فرانس انفو، ۸ سپتامبر
