نمی دانم چرا وقتی اسم اجلاس “دلواپسیم” را می شنوم یا تصویرشان را می بینم اول یاد چک برگشت خورده می افتم و دوم یاد لنگه کفش. البته ممکن است از نظر روانشناسی دلیل روشنی برای این تصورات من وجود نداشته باشد، ولی مگر برای همه چیز دلایل روشن وجود دارد که مال من یکی هم باید روشن شود. یعنی منظورم این است که وقتی تصاویر دلواپس های کنفرانس ساز را می شنوم یادم می افتد که اغلب این افراد جزو فهرست کمک های مالی آقای “سعید مرتضوی” هستند و خبرش را می شنوم که هفتاد درصد کل بدهکاران بانکی با یک فرد در بدنه نظام مرتبط هستند. جهانگیری گفته که ۸۲ هزار میلیارد تومان میزان مطالبات معوق بانکهاست و ۵۷۵ نفر بدهکاران اصلی هستند که این هفتاد درصد را شامل می شوند. همین است که آدمها اینقدر دلواپس می شوند، وگرنه ما که این آقایان را می شناسیم، اصلا اهل دلواپسی و از این جور سوسول بازی ها نبودند. البته محسنی اژه ای گفته “اسامی بدهکاران بانکی را بررسی می کنیم.” ما که خیلی امیدوار نیستیم و به برادران هم می گوئیم خیلی دلواپس نباشند، اگر آب افتاده باشد دست یزید، همان می شود که این دفعه هاشمی را به اتهام اینکه رحیمی در زمان او در فلانجا مسئولیت داشته مسئول بدهی های محمدرضا رحیمی معرفی می کنند. از این گذشته بررسی کردیم و این اطلاعات به دست آمد که همان انجمن صیانت از فلان چیز که مراسم لنگه کفش به روحانی را بعد از بازگشت او انجام داد، برگزار کننده مراسم بدهکاران دلواپس هستند، البته این هم پدیده ای است در ایران که یک دولت سرکار می آید و مخالفانش با پول دولت و بودجه رسمی دولتی مراسم علیه دولت برگزار می کنند و طرفداران دولت را زندانی می کنند و اجازه نمی دهند طرفداران رئیس جمهور بروند توی خیابان. بقول پزشکیان نماینده تبریز: “ای کاش به همه اجازه می دادند اگر دلواپس شدند راهپیمایی کنند و حرف بزنند.” دولت روحانی مجوز بدهد کسانی که دلواپس دولت هستند بروند راهپیمایی کنند تا جمعیت سه میلیون نفری بروند خیابان. می گوئید سه میلیون نفر نمی روند، می گویم می روند، تا مجوز نداده اند حق با من است.
بوکو حرام و بوکو حلال
حجت الاسلام محمد سعیدی امام جمعه قم علت “اسلام هراسی” کشورهای غربی را توضیح داد. وی گفت “برخی از کشورهای غربی از توزیع گوشت حلال وحشت دارند.” یعنی در تمام اروپا، مردم اروپایی وقتی گوشت حلال می بینند از ترس سکته می کنند و حال شان خراب می شود. رفیق من که دخترش در بروکسل درس می خواند به نقل از مدیر مدرسه دخترش می گفت: “در مدرسه تا سال گذشته تعدادی از بچه ها گوشت حلال می خوردند و تعدادی گوشت حرام، ما همیشه قاطی می کردیم. بالاخره برای اینکه از دردسر قاطی کردن گوشت حرام و حلال راحت شویم، از امسال به همه گوشت حلال می دهیم.” اصلا من خودم در محله سن ژیل واقعا یک هفته می گشتیم تا یک قصابی که حلال نباشد پیدا کنم. نه که علاقه خاصی به گوشت حرام داشته باشم، مسئله من این بود که کلا بفهمم چرا علیرغم جمعیت ۵ درصدی مسلمانان چرا همه قصابی ها گوشت حلال می فروشد. یعنی فی الواقع در بروکسل قصابی ها بوکوحلال بود. یعنی کلا به قول آقای سعیدی تمام وحشت غربی ها از گوشت حلال مسلمانهاست، نه انفجاری در لندن شده، نه در آرژانتین صدها نفر منفجر شدند، نه طالبانی آمده و هنوز هم بقایای آن هست، نه یازده سپتامبری بوده. فقط گوشت حلال مشکل غربی هاست. البته از آن طرف خبر از نیجریه آمد که گروه “بوکو حرام” که از سلفی های درجه یک هستند و نیمی از کشور را در کنترل دارند، ۲۰۰ دختر دانش آموز را دزدیدند. ابوبکر خان اعلام کرده که ما دختران تان را دزدیدیم. وی اعلام کرد که دخترهایی که دزدیده شده اند در بازار فروخته می شوند یا به ازدواج اجباری در می آیند. جهت اطلاع عرض شود که “ بوکو حرام” یعنی تحصیلات غربی حرام است. یعنی یک چیزی شبیه همین مصباح خودمان، فقط هموطنان عزیز هنوز فرصت نکردند دخترها را بدزدند. سایت پیک ایران هم که این خبر را گذاشته اعلام کرده که “مسلمانان مسئولیت ربودن ۲۰۰ دختر دانش آموز در نیجریه را برعهده گرفتند.” البته این خبر را می شد اینطوری نوشت که “۲۰۰ دختر مسلمان توسط گروه بوکوحرام به سرقت رفتند.” من نمی دانم واقعا آن غرب هراسی که آقای سعیدی در قم می گوید درست است یا این اسلام هراسی که دوستان پیک ایران به آن دامن می زنند. به هر حال هر دو ماجرا غلط است. نه می شود مسلمانی که توسط طالبان به اتهام زن بودن یا مرتد بودن یا غربی بودن کشته می شود مسلمان ندانست، نه می توان گفت طالبان مسلمان نیست. بالاخره این هم بخشی از داستان است. فقط یادتان باشد که تعمیم به کل همان است که بارها باعث نسل کشی و انواع جنایت شده است.
روزنامه ها تعطیل نشدند
کم کم خواهند گفت که رشد اقتصادی کشور در دوره احمدی نژاد ده درصد بود، ایران در این دوره قهرمان جام جهانی فوتبال و والیبال جهان شد، در این دوره احمدی نژاد حجاب اجباری را لغو کرد، در همین دوره ایران دویست نیروگاه اتمی ساخت و کلا برق کشور به صورت هسته ای تولید می شد. در این دوره کلا فقر در ایران از میان رفت، امام زمان ظهور کرد و اجلاس سازمان ملل در تهران تشکیل شد…. اصلا بعید نیست از این حرفها بزنند. شما همین الآن اگر توانستید چهار تا آمار درست و حسابی هم که نه، آمار معمولی از انتخابات پانزده سال یا بیست سال قبل ایران پیدا کنید. نه که چنین آماری کلا وجود نداشته است. آمار انتخابات چند سال در سایت وزارت کشور بود. بعد یک باره چند سال قبل حذف شد. آقای صفار هرندی وزیر ارشاد اول احمدی نژاد که مثل خیلی از وزرا سرزا رفت، در یک اظهارنظر خیلی صادقانه گفت: “در دولت های نهم و دهم هیچ روزنامه ای تعطیل نشد.” لامروت نگفته که روزنامه توسط دولت تعطیل نشد، یا روزنامه کم تعطیل شد، گفته هیچ روزنامه ای تعطیل نشد. یعنی از بیخ منکر همه چیز شده است. با این حساب روزنامه ها و نشریاتی مثل “هم میهن/ مدرسه/ زنان/ هفت/ شهروند امروز/ کارگزاران/ اعتماد ملی/ فرهنگ آشتی/ سرمایه/ ایراندخت/ حیات نو/ یاس نو/ روزگار/ مغرب” که در دوره احمدی نژاد توقیف شدند، در دوره احمدی نژاد توقیف نشدند و نشریاتی مثل “شرق و اعتماد و آفتاب یزد و آرمان و همشهری و خبر و بهار و پنجره و عصر مردم و فرهیختگان و تهران امروز و قانون و نسیم بیداری و جمهوری اسلامی و اطلاعات و کیهان کاریکاتور و آسیا و چلچراغ و جهان صنعت و مردم سالاری و همشهری عصر و ستاره صبح و تابناک و اندیشه نو” که تذکر گرفتند و توقیف موقت شدند، تذکر نگرفتند و توقیف موقت نشدند. بگذریم از اینکه اصولا به سایر دولت ها( جز دوره احمدی نژاد) ربطی نداشت که روزنامه توقیف می شود. بخاطر اینکه روزنامه را قوه قضائیه توقیف می کند و اغلب سیصد روزنامه ای که زمان خاتمی توقیف شدند، نه تنها توقیف شان ربطی به دولت خاتمی نداشت، بلکه علت توقیف بسیاری از آنها طرفداری از خاتمی بود. در دوره احمدی نژاد دولت هم شاکی بود، هم خودش در ارشاد روزنامه توقیف می کرد و هم روزنامه های دولتی مثل “ایران” را به بوق تبلیغات شخصی احمدی نژاد تبدیل کرد. جدا هنوز نه ماه از دولت احمدی نژاد نگذشته یک جوری دلواپس می شوند انگار نه انگار خودشان هشت سال عامل دلواپسی مردم بودند.
رئوس فتنه آزادند
من پیشنهاد می کنم برای راحتی خیال آقای احمد جنتی (فعلا پدر و پسر را باید از هم جدا کرد.) که از انفجار بیگ بنگ تا امروز اینهمه غصه نخورده بود، چند اقدام پشت سر هم انجام بدهیم. اولا، اعلام کنند همه حزب اللهی ها با راهیان نور بروند به مناطق جنگی و همه شهرهای کشور را با بمب ناپالم بمباران کنند، دوم اینکه بعد از بمباران کمیته ای برای امداد و نجات مردم تشکیل شود و بعد آنهایی که خیلی دلواپس اوضاع فعلی هستند با گاز خردل آنها را درجا بکشند و از شرشان راحت شوند. سوم و چهارم و پنجم و ششم هم ندارد، چون دیگر کسی زنده نمی ماند که بخواهند کاری با او بکنند. من که فکر کنم تا وقتی این کارها را نکنند خیال جنتی راحت نمی شود. وی گفته “هنوز برخی رئوس فتنه آزادند.”
مذاکرات قهرمانانه
این علی لاریجانی هم دلش خوش است. باز خدا را شکر این یکی دلواپس نیست، وگرنه مکافات مان بیشتر بود. علی آقا گفته “تمام بخشهای کشور باید از مذاکرات دفاع کنند.” چشم! حتما. به همه آنها خبر می دهیم. فعلا که همه شان درگیر بیان دلواپسی های خودشان هستند. در حال حاضر جز قضات و مدیران و مسئول قوه قضائیه، بخش مهمی از مجلس شورای اسلامی، تمام نهادهای مهم کشور و همه کسانی که بدهی بانکی میلیاردی دارند با مذاکرات مخالفند.
شیرو خورشید
این وسط مسط ها که دائم خبرهای بد می شنویم آقای علی یونسی مشاور روحانی تنها کسی است که تقریبا هر حرفی که می زند یا کاری که می کند آدم احساس خوبی پیدا می کند. دیروز ایشان گفته که شیروخورشید در پرچم ایران نماد سلطنت نیست. بنده خدا راست هم می گوید. این خرچنگ قورباغه تقلبی را از وسط پرچم ایران بردارند همان شیروخورشید خوشگل خودمان را بگذارند که حداقل یک نماد وحدت داشته باشیم. واقعا شرم آور است مردم یک کشور ده نوع پرچم دارند هفت نوع سرود ملی. حالا بگذریم از اینکه چهار تا پادشاه داریم و شش تا رئیس جمهور.