با آغاز نشست های محافظه کاران درارتباط با برنامه ریزی برای انتخابات مجلس دهم، اختلاف میان اصلاح طلبان و طیف نوپای اعتدال گرایان بالا گرفته و بر اساس گزارش ها، به سطح رسانه ها کشیده شده است.
بحث از آنجا آغاز شد که سعید حجاریان دیروز در مصاحبه با روزنامه اعتماد با این تاکید که “روحانی بدون اصلاح طلبان هیچی نیست”، واکنش اعتدالیون را بر انگیخت.
به نوشته اعتماد، حجاریان گفته است: “اصلاح‌طلبان حامی و ستون فقرات برنامه‌های روحانی هستند. اگر اصلاح‌طلبان بشکنند روحانی هم شکسته است چرا که وی با حمایت هاشمی و خاتمی و همچنین کناره‌گیری عارف و بسیج اصلاح‌طلبان رای آورد. پس در صورت عدم حضور اصلاح‌طلبان جریان راست،روحانی را به ورطه شکست می‌برند”.
او افزوده است: “حضور اصلاح‌طلبان در دولت روحانی کمرنگ است و روحانی کمتر از آنها استفاده کرده است.البته اتحاد با دولت باید به صورت علنی باشد و انتقاد از آن به صورت مخفی و حتماً این انتقادهای مخفی اثر خواهد داشت. هدف اصلاحات دموکراسی است اما هدف اعتدال بازگشت به وضعیت قبل از اصلاحات است. در شرایط فعلی سیاست اصلاح‌طلبان کج‌دار و مریز است. باید توجه داشت که سیاست فقط معطوف به حال نیست چرا که ممکن است بازه زمانی این سیاست کج‌دار و مریز چند سال به طول بی‌انجامد”.
این سخنان با واکنش تند سید رضا اکرمی، مشاور حسن روحانی و رئیس شورای فرهنگی نهاد ریاست جمهوری مواجه شده که حجاریان را فردی “بیکار” دانسته که این اظهارات او هم ناشی از بیکاری اوست.
به نوشته آفتاب، اکرمی گفته است: “روحانی «فکر، فهم و تجربه» دارد و از کسی الگو برداری نمی‌کند. بالاخره بیکاری نعمتی است که خدا نصیب آقای حجاریان کرده و این ها همه محصول بیکاری است. دعا کنیم تا خداوند برای همه بیکاران شغل آبرومندانه ای را فراهم کند. دولت روحانی ادامه دهنده دوره سازندگی نیست. روحانی یک آدم مخصوص به خودش است و از کسی الگو برداری نمی کند و روحانی فهم و تجربه دارد. الان در بین فلاسفه معروف است که هر کسی مانند خودش است و انسان تکراری نداریم از انگشتان دست گرفته تا فکر و فهم افراد. دولت موظف به اجرای اسناد بالادستی سند چشم اندازه ۲۰ ساله و برنامه ۵ ساله است و نمی تواند به فکر و فهم خودش عمل کند”.
همزمان با این اظهارات اکبر اعلمی، نماینده مجلس ششم و از نیروهای اصلاح طلب نیز در سخنانی خواستار جدایی اصلاح طلبان از حزب کارگزاران شد.
او کارگزاران را فرزندخوانده هاشمی دانست و هاشمی را نیز صحنه گردان دولت روحانی.
به نوشته تابناک، اعلمی گفته است: “از اشتباهات اصلاح‌طلبان پس از دوم خرداد این بود که کارگزاران را برادرخوانده خود و اصلاح‌طلب معرفی کردند. کارگزاران فرزند خواندگان سیاسی هاشمی رفسنجانی و یکی از احزاب دولت ساخته هستند که با استفاده از رانت و امکانات وسیع قدرت بوجود آمدند. البته شخصاً در جائی ندیده و نشنیده‌ام که حزب کارگزاران برای خود از عنوان پدرخواندگی سیاسی جبهه اصلاحات استفاده کرده باشند هرچند که در مواردی برای فرزندان سرراهی جبهه موسوم به اصلاحات که فاقد هویت و سابقه سیاسی اصلاح طلبانه‌ای هستند عملاً نقش پدرخواندگی را ایفا کرده‌اند. در واقع کارگزاران خود فرزند خواندگان سیاسی هاشمی رفسنجانی و یکی از احزاب دولت ساخته هستند”.
او در ادامه گفته: “اگر از دو یا سه نفر از افراد منصوب یا نزدیک به کارگزاران که از نیروهای ارزشمند و دارای سابقه روشن هستند صرفنظر کنیم، کارگزاران اغلب افرادی کاسب‌کار سیاسی محسوب می‌شوند که شخصیت حقوقی و هویت سیاسی کنونی خود را مرهون هاشمی‌رفسنجانی هستند و بدون حمایت وی محلی از اعراب ندارند و البته پس از نفوذ در دولت خاتمی هم اکنون کم و بیش مستظهر به حمایت‌های آقای خاتمی و حواریون ایشان هم هستند. بدلیل همین فقدان هویت سیاسی لازم و خنثی بودن اکثریت گروه کارگزاران، آنها این امکان را یافته‌اند تا متناسب با شرایط زمانی تغییر حالت داده و مانند مومی به هر شکلی درآیند. اگر از دو سه شخصیت استخوان‌دار نزدیک به این حزب صرفنظر کنیم، بقیه اعضای کارگزاران علیرغم تعداد کم عُده و عِده خود و تنها بدلیل برخورداری پشتوانه ای بنام هاشمی، موج‌سوارانی هستند که کاسبکارانه بیشترین سهم را در قدرت چه در زمان هاشمی، چه در زمان خاتمی و چه در زمان روحانی از آن خود کرده‌اند. متاسفانه این حزب در بسیاری از موارد هم منویات گروهی و شخصی خود را بر هر سه دولت تحمیل کرده اند بدون اینکه هزینه فعالیت های سیاسی را مانند دیگران بپردازند”.
او درباره انتخابات پیش روی مجلس هم چنین نظری داده: “از یک‌طرف باتوجه به نقش کارگزاران در دولت یازدهم و دسترسی آسان‌تر آنان به وزارت کشور، استانداران و فرمانداران و بخشداران و هیات های اجرائی و از طرف دیگر بدلیل برخورداری این گروه از روحیه محافظه کارانه و حساسیت کمتر شورای نگهبان نسبت به آنها و مهمتر از همه بدلیل ردصلاحیت شدن احتمالی چهره های شاخص اصلاح طلب در انتخابات و دوری جستن مردم از کاندیداهای جریان اصولگرا و اقتدارگرا پیش بینی می کنم که جریانات سیاسی خنثی و نزدیک به دولت نقش بیشتری در انتخابات آینده مجلس خواهند داشت. البته نباید این موضوع را به حساب قابلیت و پشتوانه فکری و سیاسی این جریان (کارگزاران) گذاشت”.
از سوی دیگراحمد خرم، وزیر راه دولت اصلاحات نیز در گفت و گو با پیام نو از ترجیح اصلاح طلبان برای ائتلاف با محافظه کاران میانه رو به جای اعتدال گرایان خبر داد.
او گفته است: “معتقدم دولت همچنان باید با اصلاح طلبان تعامل داشته باشد اما در مورد ائتلاف سخت اعتقاد دارم پیش از هر چیز جریان اصولگرا باید در فکر تشکیل جبهه اصولگرایان معتدل باشند تا بتوانند تندروهایی که اجازه فعالیت منطقی و عقلانی را برای اداره کشور نمی دهند، به تدریج کنار بگذارند تا اینگونه دیدگاه ها میدان دار انتخابات و صحنه سیاسی کشور نباشند چون واقعا در حال حاضر تندروی بیشترین هزینه را برای کشور به همراه دارد”.
او درباره ائتلاف و چهره های سرلیست آن هم افزوده: “اصلاح طلبان در حال حاضر وضعیت موجود را بررسی می کنند و مانند اجماع سراسری که در انتخابات ریاست جمهوری انجام دادند، این بار هم در کنار هم خواهند بود و یقینا اشتباه تاکتیکی سال ۸۴ را تکرار نخواهند کرد. آقای ناطق تمام ویژگی های یک شخصیت سیاسی که در راس اصولگرایان معتدل باشد را دارا هستند اما اینکه ایشان بخواهند چنین کاری انجام دهند در آینده مشخص خواهد شد. ایشان وابسته به جریان اصولگرا هستند و فعلا اصلاح طلبان کاندیداهای متعددی برای معرفی دارند مگر اینکه در روزهای آینده اتفاق خاصی رخ بدهد و اجماع دیگری انجام بشود.البته مسئله ائتلاف، مسئله ۱۰ روز مانده به انتخابات است نه چند ماه مانده به آن. اگر نظرسنجی این باشد که تندروها قرار است با قدرت بیایند، خب طبیعی است شرایط برای اصلاح طلبان و حتی خود اصولگرایان تفاوت خواهد کرد اما اگر بنا باشد انتخابات شکل طبیعی، عادلانه و رقابتی داشته باشد مسلما جناح های سیاسی با تمام توان شرکت خواهند کرد و اتفاقا بهتر هم هست که بهترین نیروهای هر جناح نامزد شوند تا انتخابات از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ هم پرشورتر و رقابتی تر بشود. البته من معتقدم که آقایان عارف و ناطق نوری در صورت حضور در صحنه ائتلاف خواهند کرد”.
