زمانی که آیت الله خمینی به ایران بازگشت، از یک شیوه سخنرانی کاملاً متفاوت از آنچه که در تبعید به کار می برد استفاده کرد. آیت الله روح الله خمینی [۱۹۸۹-۱۹۰۲] از زمان تبعیدش به نوفل لوشاتو به طور مرتب در سخنرانی های عمومی خود از دیدگاه هایش در مورد جمهوری اسلامی سخن می گفت. محور سخنان او به مسایلی مانند رعایت حقوق بشر، آزادی بیان و دموکراسی اختصاص داشت. با این حال، رهبر انقلاب اسلامی کمی پس از بازگشتش به ایران خط مشی سخنان خود را کاملاً عوض کرد.
از نظر کارشناسان در ایران، قسمتی از این تغییر رویکرد را می توان به دلیل شرایط بی ثبات کشور پس از برقراری جمهوری اسلامی در سال ۱۹۷۹ دانست.
در زمان تبعید؛ آیت الله خمینی در تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۹۷۸ در مصاحبه با فرانس پرس اظهار داشت: “در حکومت اسلامی هیچ گونه خفقان و ظلم و ستمی وجود نخواهد داشت.“
مصاحبه با رویترز مورخ ۲۶ اکتبر ۱۹۷۸: “اساس جمهوری اسلامی بر پایه آزادی بیان خواهد بود و حکومت با هرگونه شیوه سانسوری مبارزه خواهد کرد.“
مصاحبه با روزنامه ایتالیایی “پائزه سرا” مورخ ۲ نوامبر ۱۹۷۸: “در جمهوری اسلامی ایران، رسانه ها آزاد اند تا واقعیات کشور را آن طور که هست ترسیم کنند.“
مصاحبه با گروهی از روزنامه نگاران فرانسوی در پاریس مورخ ۹ نوامبر ۱۹۷۸: “ما مایلیم دولت آینده اسلامی را براساس اصول اسلامی اداره کنیم تا مردم اختلاف بین دموکراسی اسلامی و دیگر دموکراسی ها را ببینند. اگر مردم جهان از مزایا و حسن های اسلام آگاه شوند، امید من بر آن است که آنان همگی به دین اسلام بگروند.“
مصاحبه با گروهی از گزارشگران آلمانی در پاریس مورخ ۱۲ نوامبر ۱۹۷۸: “آنچه که تاکنون در مورد شرایط زنان در جمهوری اسلامی شنیده اید تنها یک شعار خصومت آمیز است. [در دولت آینده] زنان کاملاً آزاد خواهند بود، چه در تحصیل و چه در هر زمینه ای که در آن کار می کنند، درست مانند مردها.“
مصاحبه با روزنامه بریتانیایی “گاردین” مورخ ۶ نوامبر ۱۹۷۸: “زنان آزاد اند تا شیوه پوشش خود را آن طور که مایلند تعیین کنند.“
پس از بازگشت به ایران؛ در تاریخ ۱۳ مارس ۱۹۷۹، آیت الله خمینی در جلسه ای در قم با حضور معلمان و دانشجویان گفت: “به آنچه که آنها در مورد دموکراسی می گویند گوش نکنید. آنها مخالف اسلام اند و می خواهند کشور را از مأموریتی که برعهده دارد دور سازند. ما قلم های مسموم کسانی را که از ناسیونالیسم، دموکراسی و این چیزها صحبت می کنند می شکنیم.”
خطبه ایراد شده در مدرسه فیضیه قم مورخ ۵ ژوئن ۱۹۷۹: “ما کسانی را که با اسلام مخالف اند با همان نیرویی که حکومت شاه را نابود کردیم نابود می کنیم. مواظب حرف هایتان باشید. از آوردن این چیزها روی کاغذ بپرهیزید.“
در بیانیه ای خطاب به مردم ایران مورخ ۸ اوت ۱۹۷۹: “ما باید به این روشنفکران هشدار دهیم که اگر به دخالت های خود پایان ندهند، نابود می شوند. ما تاکنون با شما مدارا کرده ایم، به این امید که شما به شرارت هایتان پایان دهید. […] این طرفداران امریکا باید بدانند که ما هر وقت اراده کنیم در مدت زمان کوتاهی می توانیم آنها را نابود کنیم.“
در جلسه ای در قم با حضور اعضای مجلس مورخ ۱۸ اوت ۱۹۷۹: “از این پس، ما به احزابی اجازه کار می دهیم که فعالیت هایشان جایز شمرده شود. دیگر آن آزادی که در گذشته وجود داشت را نمی دهیم. این یک اشتباه از جانب ما بود.“
خطبه ایراد شده در پایان ماه رمضان مورخ ۳ سپتامبر ۱۹۷۹: “آنهایی که نمی خواهند به جمهوری اسلامی رأی بدهند خواستار بازگشت رژیم سابق هستند. کسانی هم که نمی خواهند رأی دهند، اخلالگر و دسیسه چین اند. ما با آنها به مانند دشمنان مان برخورد می کنیم و آنها را مورد سرکوب قرار می دهیم.“
منبع: کوریه انترناسیونال، ۵ فوریه
مترجم: علی جواهری