ماریون کوکه
فیلم “شوا” [هولوکاست] در همه جای جهان دیده شده و در همه جا ترجمه شده. در همه جا به عنوان شاهکاری مورد توجه قرار گرفته که به خوبی جهنم اردوگاه های نازی را به تصویر کشیده است. در همه جا، به جز در کشورهای عربی و مسلمان. تا اینکه “پروژه علاء الدین”، یک سازمان بین المللی تازه تأسیس، هدف مبارزه با تکذیب هولوکاست و توسعه دانش دوطرفه میان جهان یهود و عرب را با حمایت یونسکو برای خود مشخص کرد. فیلم هولوکاست به زبان های فارسی، عربی و ترکی ترجمه شد. ترجمه فارسی آن برای اولین بار در ایران در تاریخ ۷ مارس توسط دو شبکه ماهواره ای از ایالات متحده پخش خواهد شد. کلود لانزمن در این مصاحبه از این پروژه گفته است.
احساس شما قبل از پخش هولوکاست در ایران چیست؟
نظر من بسیار مثبت است. کار زیرنویسی و معرفی این فیلم با دقت خاصی انجام شده. حال باید دید تأثیر آن در ذهنیت ایرانیان چگونه خواهد بود. من فکر می کنم که مردم ایران مردم بزرگی هستند و یک تمدن باستانی و متعالی دارند. ملتی که امروز توسط یک دیکتاتور سرسخت دینی تحت سرکوب اند، ولی اعتراض خود را به گوش دولتمردان خود و جهانیان می رسانند و به هر شیوه ممکن اعتراض خود را نشان می دهند. قبل از اینکه شاهد تظاهرات در جهان عرب باشیم، تظاهرات مردمی بسیاری در ایران روی داده بود.
موضع رسمی مورد دفاع محمود احمدی نژاد درخصوص هولوکاست این است که اولاً این اتفاق ناگوار تاریخی هیچ گاه روی نداده و اینکه این توهمی است از سوی یهودیان و صهیونیست ها. چنین موضعی بدون شک تأثیراتی به دنبال دارد. و مبارزه با سیاست های انکارکننده هولوکاست یک گام مهم است. فیلم “هولوکاست” بهترین راه برای این کار محسوب می شود.
از چه نظر؟
“هولوکاست” فیلمی است بدون کشت و کشتار. چرا در آن چنین صحنه هایی وجود ندارد؟ زیرا اثری از کشتار یافت نشده. قتل عام یهودیان از سوی نازی ها یک جنایت تمام عیار بود. کامیون های حامل یهودیان از راه می رسیدند و مردم دو یا سه ساعت پس از رسیدن به اردوگاه ها در اتاق های گاز خفه می شدند و اجسادشان سوزانده می شد. استخوان های بزرگ که سوخته نشده بود با ضربات پتک و چکش خرد می شد و این پودر استخوان در رودخانه ها و دریاچه ها ریخته می شد. نازی ها نه تنها یهودیان را نابود می کردند، بلکه آن عنصر نابود شده را نیز ازبین می بردند. به همین دلیل هیچ اثری از این جنایت وجود ندارد. و اینکه امروز می گویند “چنین چیزی وجود نداشته”، کاملاً به سینه زدن زیر علم هیتلر تعبیر می شود. فیلم هولوکاست ترکیب یک سری خاطرات دهشتناک است و هدف آن ثابت کردن اینکه هولوکاست وجود داشته نیست، زیرا برای احمدی نژاد و امثال او، مشاهده جسد به عنوان مدرک محسوب می شود. ولی مدرک دقیقاً این است که جسدی وجود ندارد؛ این یعنی هولوکاست، یعنی ناپدید شدن به طور کامل.
زمانی که این فیلم را ساختید، آیا نسبت به موفقیت آن نگران بودید؟
زمانی که “هولوکاست” را ساختم، فکر می کردم که این فیلم مورد توجه ۳۰۰۰ نفر قرار خواهد گرفت [۳۰۰۰ نخبه و پژوهشگر] و همین مرا به طور کامل راضی می کرد. این فیلم را صدها میلیون نفر در سراسر جهان تماشا کرده اند. ولی نمی دانم چرا این مسأله شامل حال ایرانیان و عرب ها نشده است. بشریت یک مقوله مشترک محسوب می شود. من قادرم گریه کنم، یا مثلاً زمانی که فیلمی را از یک کارگردان ایرانی می بینم خیلی احساساتی شوم؛ یا همین طور فیلمی از “ازو” کارگردان ژاپنی. پس چرا ژاپنی ها نباید از فیلم هولوکاست احساساتی شوند؟ که البته شده اند. به همین دلیل هیچ تردیدی ندارم که ایرانیان نیز از تماشای آن منقلب خواهند شد.
منبع: لوپوئن، ۵ مارس
