اشاره: مجله ی ووار در شماره ی هفتم ماه می خود، گزارشی از یک نمایشگاه عکاسی ایرانی به دست داده است. نمایشگاهی که در آن عکاسی و زندگی مردن ایرانی با سنت های فرهنگی ایارنیان به چالش کشیده شده است. همکارانمان در بخش ترجمه روز، این مطلب را به فارسی برگردانده اند. مرورش جالب است…
گالری ساو [SAW] در شهر اتاوا در کانادا تا تاریخ ۹ ژوئن نمایشگاهی از آثار هنرمندان معاصر ایرانی تحت عنوان “رمزنگاری: عکاسی معاصر ایرانی در تغایر با سنت ها” برگزار کرده. این نمایشگاه آنچه را که بازدیدکننده از هنر ایرانی می داند یا فکر می کند که می داند، زیر سؤال می برد و این امکان را ایجاد می کند که بازدیدکننده از خود بپرسد چه جنبه هایی از هنر از لحاظ فرهنگی در اینجا و در ایران مورد قبول است. ازطرف دیگر، بزرگ ترین و مهم ترین نمادهای سنتی [تاریخ، هویت، و فرهنگ ایرانی] در لابلای این آثار کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
هنرمند امیرعلی قاسمی با سوژه ای تحت عنوان “زمینه خود را انتخاب کنید”، از افراد در مقابل تابلوهایی که از بناهای توریستی مختلف [مثلاً برج ایفل یا برج آزادی] برداشت شده عکس می اندازد. در این خصوص در حدود ۳۰ عکس کنار یکدیگر چیده شده اند و موزائیکی از افراد و زمینه های مختلف را تشکیل داده است.
با توجه به اینکه بسیاری از این آثار معاصر امکان نمایش در تهران را ندارند، سری عکس های ملیکا شفاهی بسیار جالب به نظر می رسد. در این عکس ها یک شخصیت اصلی [یک زن] درتلاش است تا یک لباس دکولته بدوزد. بی شک این تصویر در ایران بسیار گویاست.
ازسوی دیگر، نجف شکری در آثار سیاه و سفید خود همخانه هایی را به تصویر کشیده که در اتاق های خود درگیر روزمرگی اند. اکثر آنها پیراهن بر تن ندارند. دو تن از آنان یکدیگر را در آغوش گرفته اند. در فرهنگ آمریکای شمالی اشاره به همجنس گرایی در این آثار غیرقابل اجتناب است، ولی این صحنه ها در ایران کاملاً رایج اند.
آندره آ فیتزپاتریک، استادیار بخش هنرهای بصری در دانشگاه اتاوا و برگزارکننده این نمایشگاه دراین زمینه می گوید: “آن تصویری که ما از ایران داریم از تصاویر رسانه ای و اخبار سیاسی اشباع شده. شما در این نمایشگاه این چیزها را نمی بینید. هدف این نمایشگاه به هیچ وجه سایه افکنی یا پاکسازی نبوده، بلکه می خواهد بگوید هنر به مسایل سیاسی مرتبط نیست.”
او در ادامه می افزاید: “درواقع چگونگی نشان دادن تاریخ ایران باستان یا سنت های این کشور توسط هنرمندان ایرانی، هدف اصلی این نمایشگاه است.”
منبع: ووار، ۷ می