هنوز یک هفته از اعلام حضور احتمالی محمدرضا باهنر به عنوان نامزد احتمالی جناح اصولگرا در کنار احمدی‌نژاد نمی‌گذرد که سایت رجانیوز خبر از انشعاب در فراکسیون اصولگرای مجلس داد؛ آن هم نه از سوی منتقدان دولت یا طرفداران دیگر نامزدهای محافظه‌کار، بلکه از سوی طیف وابسته به دولت نهم که تصمیم دارند راه خود را از اکثریت اصولگرایان جدا کنند.
سایت رجانیوز، ارگان اینترنتی حامیان احمدی‌نژاد، دیروز گزارش داد که نمایندگان حامی دولت نهم در مجلس هشتم با تشکیل فراکسیونی که پیش‌تر قرار بود نام “فراکسیون رایحه خوش خدمت” به خود بگیرد اکنون به نام ”فراکسیون انقلاب اسلامی” اعلام موجودیت وراه خود را از اکثریت اصولگرای مجلس جدا کرده است.
این سایت خبری تعداد اعضای فراکسیون وابسته به دولت را “تاکنون حدود 40 نفر” اعلام و پیش بینی کرد که در روزهای آینده نمایندگان دیگری نیز جذب این فراکسیون شوند. روح‌الله حسینیان به عنوان رئیس موقت فراکسیون حامیان دولت معرفی شده؛ از زارعی، آلیا، رسایی، نوروزی و صفایی به عنوان دیگر اعضای هیات رئیسه نام برده شده و کوثری، آشتیانی و نکونام نیز به عنوان دیگر اعضای سرشناس فراکسیون وابسته به دولت معرفی شده‌اند.
هرچند فراکسیون حامیان دولت نهم در بیانیه اعلام موجودیت، خود را زیرمجموعه فراکسیون اصولگرایان دانسته، اما تاکید این بیانیه بر “حمایت از دولت ولایتمداران، مردمی، انقلابی، پرکار، استکبارستیز، عدالت‌محور، همسو با محرومان و جدی در مبارزه با فساد” به عنوان یکی از اهداف تشکیل “فراکسیون انقلاب اسلامی” نشان می‌دهد که تشکیل این گروه در واقع یک جدایی و انشعاب آشکار از اکثریتی است که ساز جدایی در انتخابات را از هم‌اکنون کوک کرده‌اند.
واکنش به نامزد سایه؟
هفته گذشته مریم بهروزی، دبیرکل جامعه زینب و یکی از فعالان حزبی اصولگرا، محمدرضا باهنر را به عنوان یکی از گزینه‌های جدی برای طرح “کاندیدای سایه” معرفی کرد. کاندیدای سایه یا “نامزد جایگزین احتمالی”، جدیدترین تابلوی تحرکات سیاسی اصولگرایانی است که همه راههای ممکن را آزموده‌اند و می‌آزمایند تا زیر بار حمایت از احمدی‌نژاد نروند.
آنها کاربرد این طرح را برای شرایطی اعلام کرده‌اند که به هر دلیل، حمایت از احمدی‌نژاد در انتخابات ممکن نباشد. وقتی دو هفته پیش این ایده از زبان برخی اصولگرایان به رسانه‌ها درز کرد، گمانه‌زنی‌ها به سوی قالیباف، ولایتی و حتی پورمحمدی رفت؛ اما هیچ‌کس تصور نمی‌کرد که کسی از چهره‌های شاخص مجلس مطرح باشد، چه برسد به باهنر که تاکنون حتی یک بار هم نامش به عنوان گزینه مطرح برای ریاست‌جمهوری مطرح نشده است.
حال اگر صحبت محافظه‌کارانی که مریم بهروزی حرف دل آنها را زده، جدی باشد، اولین بحث باهنر در شرایطی باز می‌شود که همه‌جا صحبت از انتخابات دوقطبی می‌شود و نایب‌رئیس نه چندان محبوب مجلس اصولگرا باید دست به دست مهدی کروبی، نامزد نه چندان محبوب جناح اصلاحات، بدهد تا این انتخابات را از حالت دوقطبی خارج کند.
این سناریو را اگرچه شاید به دلیل دور از ذهن و ناآشنا بودن، بسیاری از ناظران سیاسی جدی نگیرند، اما دست‌کم به نظر می‌رسد حامیان احمدی نژاد در مجلس جدی‌اش گرفته‌اند؛ وگرنه کمتر دلیل موجهی برای اعلام انشعاب این طیف از اکثریت اصولگرایان در شرایط کنونی می‌توان یافت.
مهم نیست که تعارف سیاسی این فراکسیون نوپا برای همپیوندی با فراکسیون اکثریت را چندان جدی بگیریم، چرا که تاکید آنها بر حمایت تمام‌عیار از دولت احمدی‌نژاد و “فراهم‌سازی زمینه خدمت بیشتر این دولت به مردم” به تنهایی نشان می‌دهد که بانیان فراکسیون وابسته به دولت بی‌شک معتقدند دیگر نمایندگان اصولگرای مجلس چنین گرایشی ندارند؛ یا همین الان هم حامی احمدی‌نژاد نیستند و یا اگر هستند، زمینه‌ساز خدمت بیشتر دولت به مردم (حامی ابقای احمدی‌نژاد) نخواهند بود.
شفاف‌سازی در انشعابات
اگر تا چندی پیش در میان جبهه هفت‌رنگ اصولگرایان فقط حامیان قالیباف یا گروههایی همچون حزب‌الله و اصولگرایان تحول‌خواه حاضر بودند جدایی راه خود از احمدی‌نژاد را علنی کنند و در عوض احزابی همچون موتلفه یا جامعه مهندسین حداکثر از “نرسیدن بحث به مصادیق” سخن می‌گفتند، در هفته‌های اخیر به نظر می‌رسد باب شفاف‌سازی‌های تازه در انشعابات درونی اصولگرایان باز شده است.
در همین راستا اکثر مطبوعات اصلاح‌طلب دیروز اظهارات محسن دعاگو، امام‌جمعه شمیرانات، را نقل کردند که از حامیان پروپاقرص احمدی‌نژاد با لحن نسبتا تندی انتقاد کرده بود. مطبوعات این سخنان را به ”دور تازه اختلاف در اردوگاه راست” و “افزایش شمار موافقان عبور از احمدی‌نژاد” تعبیر کردند.
دعاگو در محافل رسانه‌ای با انتقادات شدیداللحنی که علیه خاتمی و دولت او بیان می‌کرد، شناخته می‌شود، اما در دو سال اخیر او به صف منتقدان احمدی‌نژاد پیوست و در این مسیر کار را به جایی رساند که یک بار به صراحت از مطبوعات زمان خاتمی تعریف کرد و گفت: “آنها بهتر انتقادات امثال من را پوشش می‌دادند.“
حال این عضو همیشه منتقد جامعه روحانیت مبارز، برخلاف شجونی دیگر عضو این تشکل روحانی که هر دو هفته یک بار مصاحبه‌ای در حمایت از احمدی‌نژاد انجام می‌دهد، این بار سویه انتقادات خود را متوجه محمد یزدی، دبیرکل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ساخته و حمایت آتشین وی از احمدی‌نژاد را به باد انتقاد گرفته است.
یزدی چندی پیش اعلام کرده بود که “ما مجوز شرعی برای عبور از احمدی‌نژاد نداریم” اما دعاگو در مقابل دبیر مهمترین تشکل روحانی حوزه، تصریح کرد: “کسانی که فتوای عبور از فلانی حرام است را صادر می کنند، آدم‌های دلشادی هستند که به لحاظ سیاسی از توجه کافی برخوردار نیستند و همه جانبه گرایی و آینده نگری ندارند.“
وی همچنین تصریح کرد که: “عبور از آدم‌ها همیشه آزاد است، جز مسئله رهبری که عبور از رهبر مجاز نیست.“
دعاگو همچنین از سپرده شدن کارهای بزرگ به جوان‌های بی‌تجربه در دولت نهم انتقاد کرد و گفت: “احمدی نژاد در راس هر کاری که جوان بی تجربه ای گذاشته، نه تنها کار را خراب کرده بلکه آن جوان را هم خراب کرده است. چون ناچار شده پس از مدتی همان را بردارد. این عزل و نصب های پی درپی که صورت گرفته است، ناشی از همین کار است.”
روزنامه اعتماد در تحلیل علت اعلام صریح انتقادات اصولگرایان از احمدی‌نژاد در آستانه انتخابات، نوشت: ”آنچه سبب شده اصولگرایان بیش از آنچه انتظار می رفت از موضع گیری های آشکار در پشتیبانی از کاندیداتوری دوباره احمدی نژاد واکنش نشان دهند، ناکامی های دولت نهم در حوزه های مختلف است. طیف محافظه کاران سنتی و تحول خواهان به دنبال آن هستند که با تبری جویی از اقدامات پاستورنشینان بخصوص در عرصه اقتصادی، وجهه اصولگرایی را ترمیم کنند. از این رو ابایی ندارند که انتقادهایشان از عملکرد دولت را علنی کنند.“