احمدی نژاد با مجلس محدود

نویسنده

» مقاله ای از بوستون گلاب

توماس اردبرینک

دو سال پیش، مجلس بسیاری از تصمیمات کلیدی احمدی نژاد را مسدود کرد و یکی از وزیران ارشد او را استیضاح کرد. اما امروز، رهبر طبق روال همیشگی، قوانین مجلس را زیر پا گذاشت و قدرتش را محدود کرد تا این ترس بیشتر از همیشه برای سیاستمداران و تحالیلگران ایجاد شود که ایران به سمت دیکتاتوری پیش می رود.

یک مجلس قوی در سیستم سیاسی جمهوری اسلامی مرکزیت دارد، سیستمی که در آن مذهب و دموکراسی با هم مخلوط شده اند و قدرت بین رئیس جمهور، مجلس شورا و مجلس خبرگان تقسیم شده است.

اما احمدی نژاد که از حمایت رهبر، آیت الله علی خامنه ای، برخوردار است، می گوید که او از اختیاراتی که در محدوده قانون تعریف شده است استفاده می کند. او معتقد است که مجلس باید ایجاد موانع در روند پیشرفت کشور را متوقف کند.

نمایندگان اکثریت مجلس طی یک نامه سرگشاده خواستار راه حلی برای جدل های فزاینده شدند و هشدار دادند که اگر قدرت رئیس جمهور کنترل نشود آنها روش جدیدی اتخاذ خواهند کرد که  این شامل استیضاح وزار هم می شود.

نمایندگان مجلس از این شکایت دارند که احمدی نژاد از امضا کردن تصمیمات آنها که از وظایف دولت است، سر باز می زند. آنها همچنین می گویند که احمدی نژاد میلیاردها دلار بدون مشورت با 290 نماینده مجلس خرج کرده است و پرداخت به شهرداری تهران را متوقف کرده است، دولت با شهرداری تهران اختلاف دارد.

نمایندگان مجلس همچنین می گویند که دولت جزئیات بودجه سال آینده را در اختیارشان قرار نداده است و میزان نامشخصی پول در سفر های استانی اش خرج کرده است که همه این موارد با قانون اساسی مغایرت دارد.

علی لاریجانی، رئیس مجلس و چهار نماینده دیگر نوشته اند که نقش نظارتی و قانونگذاری مجلس که در سال 1979 تصویب شد، به خطر افتاده است. در این نامه شدید اللحن آمده است:« اگر دولت در محدود کردن مجلس اصرار کند، این بمثابه محدود شدن جمهوریت نظام است.»

بعد از انقلاب سال 1979 در ایران، مردم ایران با حمایت شدید خود در رفراندوم به جمهوری اسلامی رای دادند که در آن رهبر حرف آخر را درهمه امور سیاسی و مذهبی می زند. مسئولیت اداره امور دولت با نظارت مستقیم مجلس  که نمایندگان آن بطور مستقیم انتخاب می شوند، احمدی نژاد و دولتش و ترکیبی از روحانیون انتخاب شده است که هر یک به اشکال مختلف بر کار دیگری نظارت دارند.

اما از بعد از انتخابات مخدوش سال 2009 و انتخاب شدن احمدی نژاد ، اختلافات بین این قدرت ها تشدید شد .

احمدی نژاد به نامه مجلس پاسخ داد و در آن خاطرنشان کرد که بعد از خامنه ای، او قدرتمند ترین فرد در ایران است.

او در کنفرانس خبری 29 نوامبر به خبرنگاران گفت:« من بعنوان رئیس جمهور، قدرت اجرایی دارد و بعد از رهبر دومین فرد هستم و من مسئول اجرای قانون اساسی هستم. آنها با نوشتن این نامه ها فقط وقت ما را می گیرند.»

نزاع سیاسی در ایران در چند دهه توسط جناح های رقیب در ایران وجود داشت. در سال های اخیر، سیاستمدارانی که از سردمداران انقلاب سال 1979 بودند، پاکسازی شده اند و احزابشان تعطیل شده است و برخی از آنان در زندان هستند.

در عین حال، قدرت بین احمدی نژاد و رهبر تقسیم شده است و رئیس جمهور و گروه کوچکی از افراد مورد اعتمادش در کنار رهبر، دارند شکل جدیدی به ایران می دهند. آنها تلاش می کنند تا پرونده ایران را در سطح بین المللی بالا ببرند و در داخل یارانه ها را در اختیار فقرا بگذارند و نفوذشان را در مدارس و دانشگاه ها زیاد کنند و دستکم پنج میلیون نفر را از تهران بیرون کنند.

عماد افروغ، نماینده سابق مجلس که یکی از طرفداران جدی احمدی نژاد بود اما الان با سیاست های او مخالف است ، می گوید که دولت احمدی نژاد اعلام کرده است که  برای اجرای سیاست هایش به قدرت بیشتر نیاز دارد و می خواهد که برای اجرای سیاست هایش دستش باز باشد.»

افروغ می گوید که مجلس برای احمدی نژاد و دولتش یک مانع محسوب می شود، افروغ گفت:« اما اگر مجلس تضعیف شود و تصمیمات شخصی و برخلاف قانون اساسی گرفته شود، در واقع این دیکتاتوری است.»

در دور اول ریاست جمهوری احمدی نژاد، مجلس با سیاستمدارانی پر شده بود که جزئی از طرفداران جدی خودش بودند و حالا هر کاری می کنند تا بتوانند قدرت او را محدود کنند و او را مجبور کنند تا وزرایش را عوض کنند و بطور مداوم  آنها را برای سووال به مجلس فرا می خوانند. کسانی که در مجلس با او مخالف بودند سیاست های عمومی او را قبول داشتند اما درمورد روش هایی که احمدی نژاد این سیاست ها را با زور پیش می برد، ناراضی هستند.

بوستون گلاب، 19 دسامبر