پاسکال بورگو
محمود احمدی نژاد در صحنه بین المللی به طور مرتب از نابودی اسراییل سخن می گوید. ولی برخلاف سخنان او، جامعه یهودیان در ایران برای انجام آیین و مذهب شان از آزادی برخوردارند.
امروز جامعه یهودیان ایران از ۱۰ هزار نفر تشکیل می شود. ۱۰ هزار یهودی که به طور آزاده می توانند آیین و مراسم خود را بجا آورند. دانیال عبدیان ۱۳ ساله، در کنیسه بزرگ تهران جشن “بر میتسوا” را به همراه دوستان مدرسه اش برگزار می کند. برخی از آنها مسلمان اند. الیاس برادر دانیال می گوید: “اینکه آنها را دعوت کنیم اشکالی ندارد. آنها خیلی به ما نزدیک هستند. مسایل مذهبی میان دوستان مطرح نیست.”
پس از پایان مراسم مذهبی، مدعوین شام می خورند و شراب می نوشند. این مراسم جزئی از سنت های سکولار یهودیان است. حکومت ایران که به طور رسمی مصرف الکل را ممنوع کرده، برای این سنت مذهبی استثناء قائل می شود.
جمهوری اسلامی همچنین بودجه مدارس و دیگر نهادهای یهودی را تأمین می کند. دکتر سیامک مره صدق ، مدیر بیمارستان می گوید: “بیمارستان یهودیان تهران که در یک محله مردمی قرار گرفته نمونه ای ملموس از مدارا در این کشور است. کارمندان چه یهودی باشند و چه مسلمان یا مسیحی، صرفاً برای مردم ایران کار می کنند.” بیماران این بیمارستان را اکثرآ مسلمانان تشکیل می دهند.
دکتر مره صدق همچنین نماینده یهودیان در مجلس ایران است تا از منافع هم کیشان ایرانی خود دفاع کند. براساس قانون اساسی سال ۱۹۷۹، یک کرسی به جامعه یهودیان تعلق گرفته؛ درست به مانند دو اقلیت مذهبی دیگر: مسیحیت و زرتشتی. پاسکال بورگو، گزارشگر ویژه اعزام شده به ایران، می گوید: “جامعه یهودیان ایران یکی از قدیمی ترین جوامع یهودی در جهان است. یهودیان از بیش از ۲۷۰۰ سال پیش تاکنون، یعنی خیلی قبل تر از مسلمانان، در این سرزمین حضور داشته اند.”
آزادی در مراسم آیینی، ولی نه آزادی کامل
مدارای حکومت با یهودیان ایران با اظهارات محمود احمدی نژاد همخوانی ندارد. او از سال ۲۰۰۵ به طور مرتب خواستار نابودی اسراییل است. احمدی نژاد تابستان سال گذشته دولت اسراییل را “تومور سرطانی” نامید و از هولوکاست نیز به عنوان “فریب بزرگ” یاد کرد.
دکتر سامیه، رییس جامعه ملی یهودیان ایران، این اظهارات را به طور آشکار مورد انتقاد قرار می دهد. او می گوید: “بحث هایی در این زمینه انجام شده، و علی رغم احترامم به ریاست جمهوری ایران، فکر می کنم که حتی اگر یک یهودی به دلیل مذهب اش در جنگ جهانی دوم کشته شده باشد، این عمل یک جنایت محسوب می شود و باید محکوم شود.”
یهودیان ایران که در سال ۱۹۷۸ دارای جمعیتی معادل ۸۵ هزار نفر بودند، همواره متحمل برخوردهای ضدیهودی در این کشور می شوند. پاسکال بورگو می گوید: “در مدتی که من این گزارش را در ایران تهیه می کردم، دو یهودی بخاطر تعلقات مذهبی شان در این کشور کشته شدند.”
داشتن آزادی مذهبی به معنی داشتن آزادی کامل نیست. یهودیان ایران امکان داشتن تمامی شغل ها را به ویژه در ادارات و ارتش ندارند. ازطرف دیگر، هیچ رابطه رسمی میان اسراییل و نهادهای یهودی ایرانی وجود ندارد.
منبع: فرانس ۲۴، ۲۱ ژانویه
