بنیامین نتانیاهو در شرایطی که بخش مهمی از مجلس آمریکا در سخنرانی اش حضور نداشت علیه توافق ایران و آمریکا سخن گفت. حمید رسائی و بخش بزرگی از نمایندگان جبهه پاچه خاری اسرائیل موفق نشدند در سخنرانی نتانیاهو حاضر شوند. گویا در هفته گذشته ۳۸ نماینده جبهه پاچه خاری قصد داشتند با خروج از کشور به آمریکا رفته و جای خالی دموکرات های باشرف را در اجلاس مشترک نمایندگان مجلس آمریکا در جریان سخنرانی نتانیاهو پرکنند. ولی با مخالفت بانک مرکزی به دلیل عدم تامین هزینه رفت و آمد مواجه شدند و تصمیم گرفتند وزیر اقتصاد را استیضاح کنند. بنیامین نتانیاهو در مجلس آمریکا علیرغم مخالفت بسیاری از مقامات آن کشور حاضر شد و توافق با ایران را بسیار خطرناک توصیف کرد. متن سخنان نتانیاهو هنوز به دست ما نرسیده است. اما متن سخنان حمید رسائی علیه توافق ایران و آمریکا منتشر شده است. علاقمندان می توانند متن سخنان حمید رسائی را بخوانند، فرق زیادی نمی کند. در جریان سخنرانی نتانیاهو نانسی پلوسی گفت: “نزدیک بود از توهین های نتانیاهو به مردم آمریکا گریه ام بگیرد.” اما باراک اوباما گفت: “ناتنیاهو حرف تازه ای برای گفتن نداشت.”
در همان حال که نخست وزیر اسرائیل علیه توافق ایران و آمریکا حرف می زد و مقامات آمریکایی تلاش می کردند گفته های او اثری روی توافق ایران و آمریکا نگذارد، حمید رسائی برای حمایت از نتانیاهو عضو جبهه پایداری اسرائیل به هاشمی رفسنجانی حمله کرد، خسرو منصوریان عضو نهضت آزادی به زندان رفت. گروههای فشار مانع سخنرانی الهه کولایی در شیراز شدند و هر کسی می توانست برای حفظ وحدت هر کسی را که دستش می رسید جروواجر داد. هاشمی رفسنجانی گفت: “دلواپسان با نتانیاهو هم زبان شده‌اند. و تریبون مجلس باز است تا برخی دروغ بگویند.” حمید رسائی گفته های هاشمی را توهین به مجلس خواند.
آخه برادر من! آقای رسائی! توهین یعنی چی؟ اگر کسی به مجلس بگه بی شعور توهین کرده؟ اگر کسی به مجلس بگه مخالف منافع ملی به مجلس توهین کرده؟ اگر کسی به مجلس بگه رشوه گیر و فاسد توهین کرده؟ اگر کسی بگه این مجلس با رای ۵ درصد رای دهندگان تشکیل شده توهین کرده؟ اگر کسی بگه مجلس دشمن منافع مردم هست توهین کرده؟ وقتی همه این موارد قابل اثبات است، برای چی می گید توهین؟ یک کسی خصوصیات واقعی شما را بیان می کند. این که توهین نیست. ۱۷۰ نماینده مجلس پرونده فساد مالی دارند، این یعنی مجلس فاسد. این که توهین نیست. در هر دادگاهی هم قابل اثبات است.
جمعیت کشور جمعیت زندانیان
نمی دانم کی قرار است کلاه کی را بگذارد بالاتر. و اصولا این بالابردن کلاه چه اثری در حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی کشور دارد. فقط همین که رئیس سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور گفت است: “در طی ۳۶ سال بعد از انقلاب جمعیت کشور دوبرابر و جمعیت زندانیان ۷ برابر رشد کرده است.” البته این را هم بد نیست اضافه کنیم که ارزش پول هم در ۳۶ سال پانصد برابر کاهش پیدا کرده است. همین طوری و با همین فرمان پیش برویم خیلی اتفاق ها افتاده است که بعضی از آنها خیلی جالب است و بعضی از آنها خیلی تاسف بار. فارغ التحصیلان دانشگاهها مثلا ده برابر شده اند، یا زنان شاغل چندین برابر شده اند، اما آزادی های فردی دهها برابر کاهش پیدا کرده است. به نظرم انقلاب ایران واقعا یک انقلاب واقعی بود، همه چیز کشور را زیرورو کرد. هر چیز خوبی بود فرستاد ان ته ته، هر چیز آشغالی ته آن جامعه افتاده بود آورد بالا.
فکر کنید الآن انقلاب نشده بود احتمالا سردار نقدی یکی از باج بگیرهای فاحشه خانه تهران بود و توی صندوق اتاق اش یک عالمه سفته فاحشه ها را نگهداری می کرد، یا احتمالا محمود احمدی نژاد الآن مدیر دبستان ارادان بود و سر صف با گفتن حرفهای خنده دار بچه ها را می خنداند. یا مثلا غلامحسین الهام در بازار تهران پارچه فروشی داشت و زن حاجی ها از او پارچه برای عروسی می خریدند و گاهی اوقات هم حاجی هایی که دوست نداشتند زنشان از خانه بیرون برود او را صدا می کردند و با چند تاقه پارچه پشت موتورش می رفت توی خانه آنها و به زنان شان پارچه می فروخت. یا مثلا جعفر پناهی یک کمپانی بزرگ فیلمسازی داشت که نصف تولید فیلم و سریال آسیا در موسسه او انجام می شد و فرج سلحشور هم در همان موسسه کارش صدا کردن سیاهی لشگرها برای صحنه های پر از جمعیت بود. یعنی منظورم این است که انقلاب یک همچون حالتی دارد.
پازل تخریب فرهنگی
آدم متوجه نمی شود که این افراد از کدام سوراخی بدون دلیل وسط جامعه ایران پرت شده اند. حاصل چه اشتباهی در آفرینش هستند و کدام جهش صورت نگرفته تا باعث شده مثلا زرافه گردنش دراز شود یا مهدی طائب دچار نقصان عقلی بشود. آقای مهدی خان طائب گفته است: “خوانندگی زنان بخشی از پازل تخریب فرهنگی است.” حالا این یعنی چی؟ این تخریب فرهنگی چطوری و چه زمانی ایجاد شده؟ خوانندگی زنان که از همان روز اول که سیستم موسیقی وجود داشت، در ایران بود. از همان موقعی که هنوز میکروفونی در کار نبود، اصلا قبل از اینکه روحانیتی به شکل امروزی در بیاید خواننده های زن بودند. از همان قمرالملوک وزیری تا همین آخر. یعنی این تخریب فرهنگی کی ایجاد شد؟
بعضی اوقات این افراد تاریخ تولد شان را با زمان ایجاد حیات یا انفجار بیگ بنگ عوضی می گیرند. طرف فکر می کند انفجار بیگ بنگ همان جیغ و دادی است که خودش موقع تولد صادر کرده یا اولین باری که نفخ کرده بود و بغل مامان صدای مشکوک از خودش صادر کرده است. آقای مهدی طائب گفته است: “ایران کشور امام زمان بوده و بار ظهور بر دوش جامعه ایران است.” یعنی چی؟ این برادر چرا قضیه را اینقدر جدی گرفته؟ من بعید می دانم آنقدر که این علما اصرار دارند امام زمان ظهور کند و دائم برایش برنامه ریزی می کنند، خودش اصلا اهل این چیزها نیست.
بنده خدا نشسته یک گوشه ماستش را می خورد و با اسم مستعار در فیسبوک استتوس می گذارد و گاهی می رود کنسرت موسیقی و دیدن فیلم و شرکت در مراسم اسکار و این داستانها، آن وقت یک مشت فضول هی هر روز برنامه می گذارند برای ظهور آقا. اگر کسی نخواهد ظهور کند باید کی را ببیند؟
مثلا همین الان اگر اصرار هم بکنی هیچ آدم حسابی حاضر نیست شاه بشود. چرا؟ ساده ساده اش این است که از ۱۰۰ نفر شاه، نخست وزیر و رییس جمهور در صد سال گذشته فقط ده درصدشان با آبرو بعد از پایان عمرشان مردند یا رفتند خانه مثل آدم زندگی کردند.
هی شعار می دهند یا مرگ یا مصدق ، موسوی دستگیر بشه ایران قیامت می شه، یا برای دفن شهرا مهدی بیا مهدی بیا. طرف غیبش زده نشسته دارد نگاه می کند و عمرا اگر حاضر بشود بیاید. مهدی طائب گفته “دنیا با ایران آماده می شود. مردم ایران باید بدانند که اگر نیاز باشد باید از نان شب خود بزنیم و از رزمندگان سوریه، عراق، لبنان و یمن حمایت کنیم.” دقت می فرمایید؟ واقعا طرف کلی برای سعادت ملت ایران برنامه ریزی کرده. الکی که نیست.