بهترین های سینمای جهان در سال ۱۳۹۳؛ فیلم های شگفتی ساز، فیلم های مؤلف، فیلم های موفق، ساخته های غیرقابل پیش بینی، کارتون های مفرح، و…
۱- مامان (محصول کانادا؛ کارگردان: زاویه دولان)
فیلم سال. فیلم مورد علاقه رسانه ها و مردم. “مامان” ساخته زاویه دولان، کارگردان جوان و با استعداد، یک فیلم به واقع موفق است. بازی درخشان “آن دوروال”، “آنتوان الیویه پیلون” و “سوزان کلمان” نفس را در سینه تماشاگر حبس می کند.
۲- دوازده سال بردگی (محصول مشترک انگلستان و آمریکا؛ کارگردان: استیو مک کوئین)
آخرین فیلم استیو مک کوئین، کارگردان انگلیسی، در اوایل سال ۲۰۱۴ به اکران درآمد. او خشونت ها و آثار خشونت ها را در این فیلم به تصویر کشیده؛ و البته گاهی نیز زیاده روی کرده. او بار دیگر در این فیلم به نمایش استعدادهای خود در زمینه هنرهای پلاستیک پرداخته.
۳- او (محصول آمریکا؛ کارگردان: اسپایک جونز)
اسحاق آسیموف، نویسنده، در سال ۱۹۶۴ پیش بینی کرده بود که بی حوصلگی در پنجاه سال آینده به بدبختی قرن تبدیل خواهد شد. اسپایک جونز با ساخت این فیلم بر گفته های او صحه گذاشته. فیلم “او” جایزه اسکار بهترین فیلمنامه را از آن خود کرد.
۴- بین ستاره ای (محصول مشترک انگلستان و آمریکا؛ کارگردان: کریستوفر نولان)
این فیلم حماسی ستاره ای یک موفقیت کامل محسوب می شود. از فیلمی به کارگردانی کریستوفر نولان، بازی زیبای متیو مک کانهی، و موسیقی هانس زیمر، انتظار دیگری نمی رود.
۵- پسرانگی (محصول آمریکا؛ کارگردان: ریچارد لینکلیتر)
“پسرانگی”، معلق میان تخیل و مستند، فیلمی تجربی است که گذر زمان را مورد تأمل قرار می دهد. ریچارد لینکلیتر میگوید: “ما همه فانی هستیم.” در این فیلم، ۱۲ سال از زندگی یک خانواده به تصویر کشیده شده؛ بزرگ شدن و پیر شدن بازیگران تماشاگر را به تأمل وامی دارد: یک حس نوستالژیک از اینکه زندگی خودش نیز درحال طی همین روند است.
۶- شلاق (محصول آمریکا؛ کارگردان: دیمین شزل)
دیمین شزل به همراه زاویه دولان، دیگر کارگردان جوانی است که در سال ۲۰۱۴ افتخار آفرید. این فیلم موزیکال فشرده مملو از درس های پشتکار و عشق برای موسیقی است.
۷- دختر گمشده (محصول آمریکا؛ کارگردان: دیوید فینچر)
“دختر گمشده” فیلم مهیج و دلهره آور سال است. در این فیلم “بن افلک” و “روزاموند پایک” در فضایی کابوسمانند به ایفای نقش پرداخته اند. یک رویارویی بیرحمانه تماشاگر را نیز درگیر می کند. دیوید فینچر به خوبی توانسته اعصاب تماشاگر را به بازی بکشد و حس پارانویا نیز به تدریج حاکم می شود.
۸- هتل بزرگ بوداپست (محصول انگلستان، آلمان و آمریکا؛ کارگردان: وس اندرسن)
این فیلم آخرین شاهکار وس اندرسن است. “هتل بزرگ بوداپست” درواقع ادیسه ای است مملو از رنگ ها، فضای شاعرانه، و شخصیت هایی که یکی مضحک تر از دیگری است. بازیگران نیز در آن بسیار خوش درخشیده اند.
۹- خواب زمستانی (محصول ترکیه؛ کارگردان: نوری بیلگه جیلان )
این فیلم چالشی است میان غنی و فقیر؛ میان قدرتمندان و افراد بی بضاعت. این فیلم در جشنواره کن سال ۲۰۱۴ نخل طلایی را از آن خود کرد.
۱۰- آیدا (محصول مشترک لهستان، فرانسه و انگلستان؛ کارگردان: پاول پاولیکوفسکی)
این فیلم جوایز بسیاری دریافت کرده که از آن جمله می توان به جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی ۲۰۱۵ اشاره کرد. این انتقاد ازسوی تماشاگران و سیاستمداران لهستانی نسبت به کارگردان فیلم وجود دارد که چندان به واقعیات تاریخی مانند اشغال لهستان توسط نازی ها و فداکاری های ملی اشاره نکرده.
۱۱- سن لوران (محصول فرانسه؛ کارگردان: برتران بونلو)
این فیلم بیوگرافی “ایو سن لوران“، طراح لباس مشهور فرانسوی است. فیلم دیگری به نام “ایو سن لوران” چند ماه قبل از این فیلم به اکران درآمده بود. “گاسپارد اولیل” ایفاگر نقش ایو سن لوران ۱۲ کیلوگرم از وزن خود را کم کرد تا از نظر جثه به او شباهت بیشتری داشته باشد.
۱۲- شبگرد (محصول آمریکا؛ کارگردان: دن گیلروی)
“شبگرد”علی رغم آنکه یک فیلم تخیلی است، ولی عناصری را دربر دارد که به حقایق اشاره می کنند: اخلاقیات در روزنامه نگاری تلویزیونی در آمریکای امروز. این رویکرد باعث شده تا روند فیلم گاهاً با شرایط سختی همراه شود. چهره استخوانی، چشمان بی سو، و لبخند دروغین “جیک جیلنهال” باعث شده تا شخصیت بی ثبات کاراکتر اصلی فیلم به خوبی خلق شود.