سامان رسول پور
s. com
نخستین هفته ی سال 2008 میلادی در ایران با اعدام و قطع گاز در برخی استانها آغاز شد و با ناامیدی از آزادی دانشجویان زندانی و در عین حال آزادی دو فعال جنبش زنان ادامه یافت.
در زندان اوین 8 تن به اتهام ارتکاب قتل به دار آویخته شدند. راحله زمانی یکی از اعدام شدگان است که به قتل همسرش متهم بود و در هفته های پیش، یکبار پای چوبه ی دار 2 هفته مهلت گرفت تا رضایت خانواده ی مقتول را کسب کند که ظرف مدت تعیین شده نتوانست رضایت بگیرد ودر نتیجه اعدام شد.
سه زندانی دیگرمحکوم به اعدام فرصتی دیگر یافتند تا اینکه دیه بپردازند و رضایت بگیرند و از مرگ نجات یابند. همزمان دیوان عالی کشور حکم قصاص “محمد” 21 ساله و “شایان” 20 ساله را که به قتل متهم شده اند تایید کرد. در همدان هم امروز مردی 23 ساله به اتهام کودک آزاری اعدام خواهد شد.
در هفته ای که گذشت، در حالیکه سرمای سخت و بی گازی برخی مدارس را در شهرهای شمالی و غربی به تعطیلی کشاند و شیوع سرماخوردگی شماری از شهروندان را روانه ی بیمارستانها کرد، طرح ارتقای امنیت اجتماعی در شهرهای بزرگ ادامه یافت، شکستن قلیانها ادامه پیدا کرد و استفاده از چکمه ها ممنوع باقی ماند. درهمین حال غلامحسین الهام سخنگوی دولت با اعلام اینکه “دولت در این طرح نقشی ندارد” عملا همه چیز را به گردن نیروی انتظامی انداخت. مسئولین نیروی انتظامی نیز به صراحت از دستور محمود احمدی نژاد برای اجرای این طرح خبر دادند.
در بندر ترکمن و در پی برخورد قایق حراست دریا با قایق کوچک صیادان محلی، حسام الدین خدیور کشته شد و مرگ این صیاد جوان واکنش خشمگینانه ی اهالی منطقه را به همراه آورد. واکنشی که به ناآرامی و درگیری مردم با نیروهای انتظامی انجامید و در جریان آن شماری هم دستگیر شدند.
از سوی دیگر اعتصاب غذای شماری از دانشجویان دانشگاه اصفهان پس از 8 روز و با وعده ی مسئولان دانشگاه خاتمه یافت. اعتصاب کنندگان خواستار فعالیت مجدد انجمن اسلامی، شورای صنفی دانشجویان و لغو احکام کمیته ی انضباطی برای چند فعال دانشجویی شده بودند.
در همین راستا یک ماه از بازداشت وسیع دانشجویان “طیف چپ” گذشت و برغم وعده های مسئولان، هیچکدام از آنان آزاد نشدند. سعید حبیبی، بهروز کریمی زاده، مهدی گرایلو، علی کلایی و نادر احسنی پنج دانشجویی هستند که از روز بازداشت تا به امروز تماسی با خانواده هایشان نداشته اند.
خانواده های این زندانیان یک ماه پس از دستگیری فرزندانشان نوشتند: “یک ماه گذشت. ماه شب و روزهای سخت و سرد مقابل اوین، ماه توهین های سرباز نگهبان و تهدید های بازجو، ماه تهمت ها و وعده های بی اساس، ماه شب های اشک و غم، فریاد و خشم. ما این سو و فرزندانمان آن سوی دیوارهای زندان اوین، در سلول های انفرادی تاریک و سرد. همان داستان تکراری چشم بند و بازجویی شبانه و بی خوابی و ضرب و شتم”.
احسان منصوری، مجید توکلی و احمد قصابان هم با آنکه خانواده هایشان وثیقه های تعیین شده را تودیع کردند در زندان ماندند و آزاد نشدند. محمد علی دادخواه وکیل این 3 زندانی پس از آزاد نشدن موکلانش گفت: “این یک فاجعه بسیار غمباری است و فرزانگی، قانون‌گرایی و خردمندی ایجاب می‌کند که تمام دستگاههای اجرایی و دستگاههای قضایی در جهت اجرای قرارها و آرای محاکم اقدام بکنند”.
در سنندج، هفته نامه ی “کرفتو” پس از انتشار 62 شماره لغو امتیاز شد. دلیل این اقدام “انتشار نامنظم” کرفتو عنوان شد، اما بهزاد خوشحالی عضو شورای سردبیری این نشریه “رویکرد انتقادی” کرفتو را سبب اصلی تعطیل آن دانست؛ همزمان کاوه جوانمرد خبرنگار این نشریه از سنندج به زندان مراغه تبعید شد.
و در پایان اینکه مریم حسین خواه و جلوه جواهری دو فعال حقوق زنان و از اعضای کمپین تغییر برای برابری روز چهارشنبه با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شدند، و این در حالی بود که حسام فیروزآبادی، پزشک احمد باطبی، به دلیل انتشار نامه ای سرگشاده در پیوند با وضع بد سلامتی موکلش در در دوران حبس، به اتهام تبلیغ علیه نظام به 1 سال زندان محکوم شد.