جلال یعقوبی
گفتیم که نامه‌ی منع مجلس توسط رهبر ایران بر سر قانون مطبوعات ضربه‌ای تاریخی به اقتدار مجلس بود و پس از آن مجلس ششم در هر مصوبه‌ای که گرایش رفورمیستی داشت دچار مشکل می‌شد. اوایل شهریورماه خبری منتشر شد که بنا بر آن کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس طرحی را با عنوان حذف تبصره (1) ماده (3) قانون اعزام دانشجو به خارج از کشور مصوب 1364 تصویب کرده بود. این طرح که با امضای سی نفر از نمایندگان تقدیم هیأت رئیسه مجلس شد در صورت تصویب نهایی در مجلس امکان اعزام دختران غیرمتأهل دانشجو به خارج از کشور را نیز فراهم می کرد.
روز یکشنبه سیزدهم شهریور ماه نیز در جلسه‌‌ی بیست وششم مجلس دو طرح «عفو عمومی» و «لغو قانون گزینش» از طرف هیأت رئیسه مجلس اعلام وصول شد. در صورت تصویب طرح عفو عمومی، تمام کسانی که بعد از انقلاب به خارج از کشور رفته و به دلیل فعالیت های سیاسی به کشور بازنگشته‌اند، امکان بازگشت به کشور را پیدا می‌کردند. همچنین در طرح لغو قانون گزینش نیز پیش‌بینی شده بود که گزینش در اداره ها، سازمان ها ومراکز آموزشی تنها به صورت علمی و تخصصی صورت گیرد و سوالات عقیدتی و ایدئولوژیک حذف شود. در همان روزها طرح ممنوعیت ورود نیروی مسلح به دانشگاهها هم که با توجه به بحران کوی دانشگاه تهیه شده بود اعلام وصول شد. ارائه این طرح ها در مجلس، با واکنش تندمحافظه کاران مواجه شد. روزنامه جمهوری اسلامی روز چهاردهم شهریور در گزارشی که از مذاکرات مجلس منتشر کرد آن طرح ها را ضدامنیتی توصیف نمود.
این روزنامه همان روز در صفحه اول خود نوشته است: “لغو ممنوعیت اعزام دختران مجرد دانشجو به خارج برخلاف مصالح ملی و شرعی است.” و از قول یک «محقق» نوشت: “اعزام دانشجویان دختر و پسر به خارج جز وابستگی فرهنگی و اجتماعی، هیچ ثمره‌ای برای ما نخواهد داشت.” جمهوری اسلامی روز شنبه، نوزدهم شهریور نیز در سرمقاله خود با عنوان «مظاهر تجدیدنظرطلبی» نوشت: “در هفته‌های اخیر، چند طرح توسط عده‌ای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به هیأت رئیسه مجلس ارائه شده و بعضی از آنها مراحلی از تصویب را هم گذرانده‌اند که از آنها بوی تند «تجدیدنظرطلبی» به مشام می‌رسد. طرح ممنوعیت ورود نیروی مسلح و اطلاعاتی به دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، طرح اعزام دختران مجرد دانشجو به خارج از کشور، طرح لغو گزینش و طرح عفو عمومی از آن جمله‌اند.” جمهوری اسلامی در سرمقاله خود تأکید داشت که “این طرح ها « راه را برای مفاسد و ناهنجاری ها باز می کنند» و« همین اشارات کوتاه به این چند طرح، نشان می‌دهد که متأسفانه این طرح‌ها مظاهر تجدیدنظرطلبی در اصول و معیارهای انقلابی و ارزشی هستند و با مصالح جامعه انطباق ندارند.”
از طرفی دیگر روزنامه رسالت روز چهارشنبه، شانزدهم شهریور در ستون حاشیه‌ی مجلس خود، این موضوع را از زاویه دیگری بررسی کرد. این روزنامه از قول یکی از نمایندگان که در دوره پنجم نیز حضور داشته درباره طرح عفو عمومی نوشت: “این طرح جدید نیست. عین همین طرح در ماه‌های آخر مجلس پنجم از سوی سی نفر از نمایندگان جناح اکثریت تقدیم مجلس شد و در روزنامه ها هم به چاپ رسید.”! اما از عجایب آنکه رسالت، در ستون پیام مردم خود، درباره همین طرح که «در مجلس پنجم نیز از سوی جناح اکثریت» مطرح شده بود، نوشت: “عفو فله ای که اخیراً در طرح برخی از نمایندگان مطرح شده است به چه معنا است؟ اگر کسی گناهی و یا جرمی نکرده و به خارج رفته که نیازی به عفو ندارد. اگر جرمی مرتکب شده آقایان به نمایندگی از چه کسی آنها را عفو می‌کنند. به نظر می‌رسد این طرح و همچنین طرح لغو گزینش در ادارات مربوط به کسانی است که کاری به مشکلات اصلی کشور ندارند و در ضمن حرفی هم برای گفتن ندارند.”
البته حمله به مجلس تنها مربوط به طرح‌های قانونی نبود.رسالت در نوزدهم شهریور طی سرمقاله خود با عنوان «مجلس تحقیق و تفحص!» با یادآوری تصویب چند طرح تحقیق و تفحص در مجلس نوشته بود: “در صورتی که روند فعلی ادامه یابد، قطعاً مجلس محترم از وظایف اصلی و کلان خود در راهبردهای برنامه‌ای و نظارتی عام بر مسائل اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی کشور بازخواهد ماند. درگیر شدن نمایندگان به صورت مستمر در امور جزئی که متولیان خاص خود جهت رسیدگی های لازم را دارد، توجه مجلس را به سوی مسائل حاشیه ای و فرعی سوق خواهد داد.”
روزنامه کیهان تریبون بنیادگرایان حاکمیت ایران نیز روز بیستم شهریور نوشت: “نمایندگان باید مشکلات کشور را ارزیابی کنند، طرح بدهند، آیا مشکل کشور عفو عمومی فراریان و خارج نشینان است، به قول معروف، باید به فکر نان باشند که خربزه آب است. اینها چرا اصل را رها کرده و فرع را چسبیده اند؟”
این روزنامه همان روز در ستون گفت و شنود خود و روز بعد نیز در ستون طنز خود، به هجو مجلس و نمایندگان آن پرداخت. کیهان بعدها کار را بجایی رساند که با انتشار کاریکاتوری از مجلس جای ژای حیوانات را در حال ورود و خروج از آن کشید و آنگاه که مورد اعتراض قرار گرفت نماینده‌ی رهبر ایران و مدیر مسئولش از چهارپایان عذرخواهی کرد که چنین قیاسی صورت گرفته است!
بجز تریبونهای محافظه‌کاران و بنیادگرایان، نهادهای رسمی وابسته به محافظه‌کاران نیز در تخریب و حمله به مجلس از هیچ کوششی دریغ نکردند.فرضا در مورد یکی از طرح های مجلس مسئول گزینش و استخدام قضات قوه قضائیه طی سخنانی در مراسم تحلیف کارآموزان امر قضاوت گفته بود: “در هر دستگاهی برای انتخاب افراد و سپردن امور حکومتی به آنها مبنا بر صلاحیت قرار می‌گیرد. این حکم عقل و منطق و حتی غریزه است. حیوانات هم اگر بخواهند از چیزی استفاده کنند، دست به گزینش می زنند. طرح لغو قانون گزینش توسط مجلس شورای اسلامی مایه تعجب است و نمی دانم این پیشنهاد بر اساس چه چیز مطرح گردیده است […] این طرح به جایی نخواهد رسید و طراحان آن نیز به این موضوع واقفند چرا که اصولاًامری خلاف عقل است. تصور نمی شد که در مجلس شورای اسلامی، طرح های خلاف عقل تدوین شود.”[کار و کارگر- بیست‌و سوم شهریور 1379]