حسن اسدی زیدآبادی عضو شورای مرکزی “سازمان ادوار تحکیم وحدت” که در تجمع روز قدس و دیگر تجمعات مخالفان دولت دردوماه گذشته شرکت داشته با بررسی زوایای مختلف حضورمردم تعداد تعداد آنها در خیابان های تهران را با تجمع میلیونی ۲۵ خرداد مقایسه کرده و توصیفات دست اولی را از این تجمع را درگفت و گو با روز در میان گذاشته است. این گفت وگو را می خوانید.
اطلاعات ضد و نقیضی درخصوص تجمع هواداران جنبش سبز درتظاهرات روز قدس منتشرشده که به دلیل سانسورشدید رسانه های دولتی وحضور کم تعدادرسانه های مستقل نمی توان تصویر درستی از ابعادحضور آنان گرفت . شما به عنوان یکی از افراد حاضر دراین تجمع وتجمع های دیگر بعد از انتخابات این حضور را چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من بدون اغراق تجمع روز قدس کاملا بی سابقه و غیر منتظره بود از نظر حضور معترضان. اما متاسفانه پوشش خبری مناسبی نداشت. حتی می توان گفت عمده ترین تجمع معترضان در کل سه ماه اخیر بوده است. هم از نظر تعداد که شاید فقط با راهپیمایی با شکوه روز 25 خرداد قابل قیاس باشد هم از جهت تعدد مسیرها. به طوری که می توان گفت تهران برای 5 ساعت در اختیار سبزها بود. از ساعت ده صبح راهپیمایی سبزها از میدان هفت تیر آغاز شد و تا ظهر مسیر هفت تیر تا میدان ولی عصر و از آنجا تا مقابل پارک لاله در بلوار کشاورز به طور مطلق در اختیار سبزها بود. بخشی از همین جمعیت در مسیر بازگشت و تا ساعت 15 از میدان ولی عصر تا ابتدای خیابان مطهری راهپیمایی کردند و این مسیر نیز کاملا مملو از جمعیت بود که البته با هجوم نیروی انتظامی در ابتدای خیابان مطهری درگیری پراکنده بود. این درحالی بود که در خیابان آزادی نیز تجمع پرشماری بود. همچنین در خیابان امیرآباد و در خیابان طالقانی این تعدد مسیر واقعا بی سابقه بود.
از نظر ترکیب جمعیتی وافرادی که حضور داشتند چطور بود؟ آیا طبقه متوسط بودند و بالای شهری یا از همه جا حضور داشتند؟
مطابق روند گذشته و خصلت جنبش سبز از همه طبقات بودند، یعنی هم خانواده های کاملا مذهبی حضورداشتند و هم افرادی که شاید برای اولین بار در این روز قدس به خیابان می آمدند. حضور روحانیونی که با دست خود علامت پیروزی به مردم نشان می داندند و استقبال مردم از آنها هم در نوع خود جالب بود. جانبازان جنگ هم در صف راهپیمایان سبز بودند که حتی با ویلچر آمده بودند. البته در یکی دو مورد با هجوم نیروی انتظامی یکی از آنان به زمین افتاد که کمک مردم و تاثر آنان صحنه های جالبی را ایجاد کرده بود.
صحنه جالبی که شخصا در میدان هفت تیر دیدم این بود که یکی از بسیجی های متور سوار پرچم زرد رنگ حزب الله را بر سر یک باتوم کرده بود و تکان می داد. اما کاملا مشخص بود که در ساعات برگزاری رسمی راهپیمایی و نماز جمعه نیروهای انتظامی فقط کنترل مسیرها را بر عهده داشتند و بسیجی ها هم قصد درگیری نداشتند و دستور بازداشت معترضان داده نشده نبود. اما در برخی نقاط به ویژه جایی در مقابل بلوار کشاورز مرزی بین نیروهای لباس شخصی و مردم معترض به وجود آمده بود که مانع از ادامه راهپیمایی می شد. که در آنجا به هنگام خطبه ها گاز اشک آور شلیک شد که خب البته گاز اشک آور به هر حال برای هر دو طرف هست و این طعم را بسیجی ها هم چشیدند.
اعداد مختلفی درخصوص تعداد مردم حاضر مطرح شده است . نظر تخمینی شما چیست؟
تخمین عددی واقعا دشوار است به ویژه که شخصا تنها در یکی دوتا از مسیرها حضور داشتم و از نقاط دیگر شهر تنها گزارش هایی داشتیم و خودم افراد را ندیدم. اما همانطور که گفتم به نظرم تجمع روز قدس تنها با راهپیمایی روز 25 خرداد که گفته شد 2 تا 3 میلیون نفر حضور داشتند قابل قیاس بود. اما به نظرم به دلیل پراکندگی مسیرها این تجمع تا حد بیشتری فضای تهران را تحت تاثیر قرار داد.
چرا مردم علاقه ای برای حضور در نماز عیدفطر نشان ندادند؟
به نظر من احتمالا افرادی که با وقایع پس از انتخابات و خشونت های اعمال شده مخالفند حالا متعلق به هر گروه و جریان سیاسی که باشند احتمالا شرکت نخواهند کرد در نماز عیدی که از سوی حاکمیت برگزار خواهد شد. شاید هم به همین دلیل مسوولان ترجیح دادند در دانشگاه تهران برگزار کنند که جمعیت قابل کنترل تر باشد و با سالهای گذشته حجم آن مقایسه نشود.
