ایران ۳۰، اوباما صفر

آ ب ث
آ ب ث

» نگاه آ ب ث روابط تهران و واشنگتن

enghelab.jpg

رافائل برداخی

فوریه امسال سی امین سالگرد انقلاب اسلامی است؛ انقلابی که توسط آیت الله خمینی در ایران به وقوع پیوست و در نهایت ‏مبدل به یک جمهوری اسلامگرا شد. ازطرف دیگر در ایالات متحده دوران جدیدی درحال رقم خوردن است و اوباما رییس ‏جمهور این کشور در حال سپری کردن “سال صفر” از دوران ریاست جمهوری خود می باشد. در گوشه و کنار جهان امید ‏بر آن است که از اختلافات میان این دو کشور کاسته و روابط شان بهتر شود. آیا این موضوع در نهایت می تواند جنبه ‏واقعیت به خود بگیرد؟ ‏

محمود احمدی نژاد پس از پیروزی اوباما در انتخابات ۴ نوامبر ۲۰۰۸ تبریکات خود را در نامه بلند بالایی برای او ارسال ‏کرد، ولی با وجود اینکه اوباما تصمیم دارد با دولتمردان ایران به گفتگو بنشیند، این نامه تاکنون بدون پاسخ مانده است. به ‏علاوه، اوباما دوشنبه گذشته در مصاحبه خود با تلویزیون العربیه اعلام کرد که قصد دارد با کل جهان اسلام یک رابطه توأم ‏با احترام و همکاری برقرار کند.‏

این بدین معنی است که دیگر هیچ کس نگران ایجاد دموکراسی در منطقه نیست، زیرا “تحول”ی که او از آن سخن می گفت ‏یعنی بازگشت به ۳۰ سال قبل: بهتر آن است در چاله بمانیم، تا اینکه در چاه بیفتیم. نگرانی های جمهوری اسلامی برطرف ‏شد؛ دیگر سخنی از تغییر و تحول در حکومت نخواهد بود و انسجام میان سران دین سالار در ایران از این پس رو به ‏افزایش خواهد بود. ‏

در این راستا، شاهد روابط دوجانبه بسیار خوبی خواهیم بود، زیرا امریکا از ایجاد تغییر در وضعیت ایران صرف نظر ‏کرده. از این پس همه چیز به خوبی پیش می رود، ولی نباید موضوع کوچک و پیش پا افتاده ای را فراموش کرد: ایران ‏فعلی در دستیابی به بمب مصمم و متعهد است و اگر حکومت آن دستخوش تغییر نشود، هیچ کس حتی باراک اوباما هم نمی ‏تواند با انجام مذاکره یا گفتگو در ادامه این روند وقفه ایجاد کند. روزی که تهران اولین آزمایش اتمی خود را اعلام کند، ‏جهان آن روز بسیار متفاوت از جهان امروز خواهد بود، به خصوص برای ایالات متحده.‏

ساخت سلاح هسته ای بسیار پرهزینه ولی نسبتاً ساده است. اشاره به تاریخ بمب اتمی پاکستان یادآور دورانی است که می ‏تواند ذهن های خفته را بیدار کند. نکته تناقض آمیز این است که متوقف کردن برنامه هسته ای ایران و جلوگیری از دستیابی ‏دولت تهران به بمب نیز ساده است: در این زمان که فروش نفت درآمد چندانی برای دولتمردان جمهوری اسلامی ندارد، ‏اعمال یک تحریم علیه واردات نفت این کشور برای مقامات مذهبی ای که در آن حکمرانی می کنند نتایج مهلک و ‏تأثیرگذاری درپی خواهد داشت. بی شک برای انجام این مهم نیاز به همکاری همه وجود دارد: توتال، ویتول، بی پی و ‏ترافیگورا.‏

منبع: آ ب ث، ۳۰ ژانویه ‏