همزمان با انتشار جزئیات بسته حمایت از تولید داخلی از سوی دولت، رسانه های داخلی از وجود یک شبکه عظیم مافیایی در زمینه واردات پارچه چادر مشکی به کشور خبر دادند که سالانه ۱۰۰ میلیون دلار درآمد دارد.
بر اساس این گزارش، تا کنون بارها به وجود این مافیا که در دولت محمود احمدی نژاد در ایران پا گرفته، اشاره شده است، اما دیروز برای اولین بار بود که یک مقام رسمی، وجود این مافیا را تایید کرد و بیلانی از درآمد سالانه آنها ارائه داد.
ایسنا گزارش داده، محمد مروج حسینی، رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران درباره این گروه گفته است: “هم‌اکنون سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون دلار پارچه چادر مشکی به صورت رسمی وارد کشور می‌شود. و آمار واردات غیررسمی و قاچاق نیز زیاد برآورد می‌شود. میزان قاچاق این محصول نیز بسیار بالاست. از سوی دیگر در حال حاضر کارخانه حجاب شهرکرد متعلق به بنیاد مستضعفان بزرگترین تولیدکننده پارچه چادر مشکی در کشور محسوب می‌شود”.
ایسنا بر اساس بررسی های خود در این گزارش می افزاید: “براساس تازه‌ترین آمار گمرک ایران در چهار ماهه نخست سال جاری حدود ۲۶ میلیون دلار پارچه چادر مشکی از کشورهای امارات، چین، ژاپن، کره‌جنوبی و ترکیه وارد کشور شد. اما مدیرکل دفتر صنایع نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت در حالی وعده حمایت ویژه از تولیدکنندگان پارچه چادر مشکی را داده که در حال حاضر صنعت نساجی کشور با مشکلات زیادی مواجه بوده و به نظر می‌رسد حمایتها از این صنعت اشتغالزای کشور چندان کافی نبوده است”.
به تازگی گلناز نصرالهی مدیرکل دفتر صنایع نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت گفته: “مطابق برآورد نیازهای صورت گرفته باید چهار یا پنج واحد تولید پارچه چادر مشکی در کشور ایجاد شود و ما از تولیدکنندگان پارچه چادر مشکی حمایت ویژه می‌کنیم. چهار یا پنج کارخانه تولید چادر مشکی با مساحتی بالغ بر ۱۵ میلیارد متر مربع در کشور باید ایجاد شود”.
در همین حال، مظفر چلمغانی، دبیر انجمن نساجی استان اصفهان هم می گوید: “هم‌اکنون مشکلات زیادی سد راه نساجی اصفهان است و کارخانه‌های نساجی این استان به عنوان یکی از قطب‌های صنعت نساجی کشور با ظرفیت ۴۰ تا ۵۰ درصد کار می‌کنند. تعداد شاغلان صنعت نساجی از ۴۰۰ هزار نفر به ۳۰۰ هزار نفر کاهش یافته و اگر به مشکلات صنعت نساجی پرداخته نشود امکان کاهش تعداد فعالان این صنعت به ۲۰۰ هزار نفر نیز وجود دارد.”
گفتنیست، در سال‌های گذشته مسئولان وزارت صنایع و معادن سابق و وزارت صنعت، معدن و تجارت همواره وعده حمایت از تولید داخلی پارچه چادر مشکی را دادند که این وعده‌ها عملا به معنای واقعی تحقق نیافت. در مقطعی حتی اعلام شد که لایحه‌ای به منظور حمایت ویژه از تولید داخلی پارچه چادر مشکی توسط وزارت صنعت تدوین شده که سرنوشت این لایحه نیز مبهم باقی مانده است. این در حالی است که هم‌اکنون عمده بازار پارچه چادر مشکی ایران از طریق واردات محصولات تولیدی شرق آسیا تامین می‌شود و بخش عمده‌ای از پوشش زنان چادری کشور از طریق محصولات وارداتی تامین می‌شود.
در همین حال، سایت “قدس آنلاین” نیز به سراغ برخی از نمایندگان مجلس رفته و درباره تجارت چادر مشکی از آنها پرس و جو کرده است.
به نوشته این سایت، سید‌ناصر موسوی‌لارگانی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در این باره می گوید: “متاسفانه در وزارت صنایع و معادن سابق مافیایی وجود داشت که حجم عظیمی از چادر مشکی مورد نیاز را صرفاً برای کسب سود بیشتر از کشورهایی همچون ژاپن، کره و حتی چین وارد می‌کرد. طبق آمارها ۹۵ درصداز ۴۰ میلیون متر پارچه چادری مورد نیاز سالانه کشور از خارج تامین می‌شود در صورتی که صنعت نساجی ایران واجد پتانسیل رقابت با دیگر کشورها است. از دولت جدید این انتظار وجود دارد تا با ایجاد محدودیت در برابر مافیای وارد کننده پارچه چادر مشکی مانع از تحقیر ملت ایران شود”.
بهروز نعمتی نماینده اسدآباد هم در گفت و گو با “خانه ملت” گفته است: “متأسفانه امروز به علت عملکرد ضعیف دولت های اخیر شاهد واردات بی رویه پارچه از جمله چادرمشکی است. با توجه به اینکه کارخانجات خوبی در تولید چادر مشکی در کشور وجود دارد اما متأسفانه به علت قاچاق و واردات بی رویه چادر از کشورهایی چون کره، ژاپن و چین توسط مافیای چادر کشور نتوانسته آن طور که باید و شاید از ظرفیت این صنعت نیز بهره ببرد. دستگاه قضایی باید با مافیای واردات چادر مشکی که علاوه بر نوسانات شدید قیمت چادر در بازار منجر به رکود تولید داخل نیزشده اند برخورد قطعی و قانونی کند”.
چندی پیش در برنامه ای موسوم به “ثریا” در تلویزیون رسمی حکومت ایران، به نقل از مدیر کل دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام شد: “واردات پارچه مشکی با هزینه‌ای حدود هر متر یک و نیم تا دو دلار تمام می شود اما با ۳ برابر تا ده برابر قیمت در بازار کشور به فروش می‌رسد به این ترتیب این مافیا بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ درصد سود می کند”.
محمد حسین جعفریان یک شاعر و روزنامه نگار اصولگرا هم چندی پیش و در پی افشاگری مدیرکل پوشاک وزارت صنایع، در یادداشتی نوشته بود: “چرا ما برای گرفتن مچ این مافیاهای اقتصادی کاری نمی‌کنیم؟ چرا اجازه می دهیم در این شرایط تحریم که هر دلار ارزی که داریم باید به هزار زخممان بزنیم، به جیب این دزدها برود؟ جالب است به هر طرف هم که می‌رویم، سر و کله یک مافیا پیدا می‌شود. مافیای واردات و توزیع مواد نیروزا، مافیای واردات سیگار خارجی، که باز خود من در همین ستون درباره ماجرای عجیب و پولهای بادآورده‌ای که آنها می‌برند هم نوشتم، مافیای قاچاق سوخت، مافیای قاچاق دارو و لوازم آرایشی، مافیای واردات قاچاق گوشی‌های تلفن همراه و… این قدر این خبرها عادی شده است که دیگر مثل سابق حتی رسانه‌ها رغبت چندانی به انتشار آنها نشان نمی‌دهند. چرا وقتی این همه دزد جلوی چشممان است که به صورت رسمی دارند خون ملت را می‌مکند، نهادهای ناظر و حافظان منافع مردم فقط تماشاگرند؟”.
او در حالی خواستار شناسایی و معرفی این مافیا شده بود که برای بسیاری از آگاهان، شناسایی این مافیا بسیار ساده است. چرا که جریان هایی که حرکات تحت عنوان “حجاب برتر” را سازماندهی می کنند معمولا با این تاجرند نزدیک اند و در مواردی شناسایی شده اند که با کمک این تاجران تحرک هایی مانند ”طرح گسترش عفاف و حجاب” را راه اندازی کرده اند.
